στην Ε.Ε. προέρχεται από υγροποιημένο φυσικό αέριο, αλλά περίπου το 90% των προμηθειών φυσικού αερίου προέρχεται από το εξωτερικό. Η Ρωσία, μόνη της, προμηθεύει περίπου το 40% του φυσικού αερίου της Ε.Ε. Οι ΗΠΑ κάλυψαν το 23% των αναγκών LNG της Ε.Ε. το 2021. Τον περασμένο μήνα, το μερίδιο αυξήθηκε στο 46% με την Ευρώπη να αποτελεί τον κορυφαίο προορισμό για το αμερικανικό LNG. Μεταξύ των άλλων χωρών που θα μπορούσαν να ενισχύσουν σε περίπτωση που το χρειαστεί η Ε.Ε. είναι το Κατάρ, ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς LNG στον κόσμο, και το Αζερμπαϊτζάν. Σύμφωνα με την ένωση που εκπροσωπεί τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών φορέων εκμετάλλευσης υποδομών φυσικού αερίου τα αποθέματα φυσικού αερίου στην ΕΕ που είναι αποθηκευμένα αγγίζουν το 33%. Η Γερμανία προειδοποίησε την περασμένη εβδομάδα ότι τα αποθέματά φυσικού αερίου έχουν πέσει σε «ανησυχητικά» επίπεδα γύρω στο 35-36%.
Η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen δήλωσε την Τετάρτη ότι οι προμήθειες φυσικού αερίου είναι σε ασφαλές σημείο για το υπόλοιπο του χειμώνα, ακόμη και αν η Ρωσία περιορίσει περαιτέρω τις παραδόσεις. Μιλώντας σε ευρωβουλευτές στο Στρασβούργο η επικεφαλής της Επιτροπής σημείωσε ότι «ένα από τα μαθήματα που μπορούμε ήδη να αντλήσουμε από αυτήν την κρίση είναι ότι πρέπει να διαφοροποιήσουμε τις πηγές ενέργειας μας, να απαλλαγούμε από την εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο και να επενδύσουμε σε μεγάλο βαθμό σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας». Η Ursula von der Leyen είπε ότι η Επιτροπή «επί του παρόντος βρίσκεται σε συνομιλίες με ορισμένες χώρες που είναι έτοιμες να εντείνουν τις εξαγωγές τους υγροποιημένου φυσικού αερίου στην ΕΕ».
«Η εγκατάλειψη των παραδοσιακών ενεργειακών πόρων προς όφελος των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως φαίνεται σε πολλές περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης, θα προκαλέσει «αναπόφευκτα» επιδείνωση της τρέχουσας ενεργειακής κρίσης, δήλωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Ρωσίας Αλεξάντερ Νόβακ. «Η τεχνητή απόρριψη των παραδοσιακών ενεργειακών πόρων, που πολλές χώρες προσπαθούν να επιβάλουν σήμερα, θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε ακόμη μεγαλύτερες ενεργειακές κρίσεις από την τρέχουσα, και στη συνέχεια σε οικονομικές και, ενδεχομένως, σε πολιτικές κρίσεις», έγραψε ο Νόβακ στο περιοδικό Energy Policy.