Η υπόθεση ξεκινά τον Μάρτιο του 2012, οπότε η τότε πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ενέκρινε τον τεχνικό κανονισμό εσωτερικών εγκαταστάσεων φυσικού αερίου με πίεση λειτουργίας έως και 500mbar που προβλέπει, για λόγους προστασίας, κυρίως από τους σεισμούς, όρους και περιορισμούς (υποχρέωση αερισμού, απαγόρευση ενδοδαπέδιας όδευσης) όσον αφορά στον τρόπο εγκατάστασης εξοπλισμού υπό πίεση (σωληνώσεων αερίου).
Δύο μήνες αργότερα, τον Μάιο του 2012, η DIMCO Dimovasili M.I.K.E. (εμπορεύεται και διανέμει προϊόντα για την κατασκευή εγκαταστάσεων φυσικού αερίου σε κτίρια, και εισάγει από το Ηνωμένο Βασίλειο στην Ελλάδα, εύκαμπτους ανοξείδωτους χαλυβδοσωλήνες) άσκησε ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) αίτηση ακύρωσης διαφόρων διατάξεων του τεχνικού κανονισμού, ισχυριζόμενη ότι προωθείται η χρήση συμβατικών χαλυβδοσωλήνων και χαλκοσωλήνων αερίου, καθιστώντας ουσιαστικά αδύνατη τη χρήση και τη διάθεση στην αγορά των σωληνώσεων που εισάγει. Η εταιρεία επισήμανε ότι οι σωληνώσεις που εμπορεύεται φέρουν την σήμανση CE και, κατά την άποψή της, οι πρόσθετοι όροι και περιορισμοί που επιβάλλονται για λόγους προστασίας από τους σεισμούς δεν μπορούν να τύχουν εφαρμογής στις σωληνώσεις που φέρουν τέτοια σήμανση.
Το ΣτΕ είχε αποστείλει προδικαστικά ερωτήματα στο ΔΕΕ, για το εάν η οδηγία αντίκειται στις διατάξεις που επιβάλλουν τους ως άνω όρους για λόγους προστασίας κυρίως από τους σεισμούς, σχετικά τον τρόπο εγκατάστασης εξοπλισμού υπό πίεση, στην περίπτωση που εφαρμόζονται και στον εξοπλισμό που φέρει σήμανση CE. ΤΟ ΔΕΕ με την απόφασή του επισημαίνει ότι η ευρωπαϊκή οδηγία 97/23 δεν έχει σκοπό να εναρμονίσει τους όρους εγκατάστασης του εξοπλισμού υπό πίεση ούτε περιέχει όρους για την εγκατάσταση του εν λόγω εξοπλισμού. Σύμφωνα με τους ανώτατους ευρωπαίους δικαστές, η οδηγία δεν απαγορεύει τα κράτη μέλη να λαμβάνουν μέτρα για την πρόληψη κινδύνων άλλων μη οφειλόμενων στην πίεση κινδύνων, ούτως ώστε ο εξοπλισμός να μην θέτει σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια των πολιτών.
Επίσης, το ΔΕΕ απαντά ότι η οδηγία δεν εμποδίζει τα κράτη μέλη να καθορίζουν, τηρουμένης της Συνθήκης, τις απαιτήσεις που θεωρούν απαραίτητες για την προστασία των πολιτών, εφόσον τούτο δεν συνεπάγεται τροποποιήσεις του. Τα κράτη μέλη οφείλουν να τηρούν τα σχετικά άρθρα που διέπουν την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων και απαγορεύουν, μεταξύ των κρατών μελών, τους ποσοτικούς περιορισμούς επί των εισαγωγών, καθώς και όλα τα μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος. Επ’ αυτού, το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι τέτοια μέτρα μπορούν να δικαιολογηθούν από λόγους γενικού συμφέροντος ή λόγω επιτακτικής ανάγκης. «Πρέπει να είναι κατάλληλα για να εξασφαλίσουν την υλοποίηση του επιδιωκόμενου στόχου και να μην υπερβαίνουν το όριο που είναι απαραίτητο για την επίτευξη του στόχου».
Εν προκειμένω, όπως υπογράμμισε το Συμβούλιο της Επικρατείας, οι όροι που επιβάλλονται από τον κανονισμό της 20ής Μαρτίου 2012, δεν συνεπάγονται τροποποιήσεις του υλικού που εμπορεύεται η Dimco, αποσκοπούν δε στην προστασία των πολιτών έναντι κινδύνων που οφείλονται σε εξωτερικούς παράγοντες σε σχέση με τον εξοπλισμό υπό πίεση, όπως είναι οι σεισμοί. Επιπλέον, κατά το εθνικό δικαστήριο οι επίμαχες διατάξεις αφορούν αδιακρίτως όλους τους τύπους σωληνώσεων ανεξαρτήτως υλικού και χώρας προέλευσης, κρίθηκαν απαραίτητες από την αρμόδια εθνική αρχή και είναι σύμφωνες με την αρχή της αναλογικότητας.
Βάσει των παραπάνω, το Δικαστήριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η οδηγία 97/23 δεν αντίκειται στην ανωτέρω ελληνική ρύθμιση η οποία, για να διασφαλίσει την προστασία των προσώπων από σεισμούς, επιβάλλει ορισμένους τρόπους εγκατάστασης στους εξοπλισμούς υπό πίεση, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που φέρουν την σήμανση CE, στο μέτρο που δεν συνεπάγεται τροποποιήσεις στους εξοπλισμούς αυτούς και δεν συνιστά εμπόδιο απαγορευόμενο από τα άρθρα 34 και 36 ΣΛΕΕ (Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης).
Νέες συνδέσεις αερίου
Την ίδια ώρα, και παρά την ενεργειακή κρίση που μαστίζει όλη την Ευρώπη, τα δίκτυα αερίου επεκτείνονται. Ειδικά στην Αττική, η ΕΔΑ Αττικής, στοχεύει στην επέκταση των δικτύων προς τη Δυτική Αθήνα ( Χαϊδάρι, Κορυδαλλός, Αιγάλεω, Περιστέρι, Πετρούπολη, Λιόσια, Αγιοι Ανάργυροι και Φιλαδέλφεια), αλλά και σε άλλες περιοχές όπως στο Κερατσίνι, στη Φυλή, στο Χαλάνδρι, στον Διόνυσο κ.ά., ενώ αναμένεται να ξεκινήσει πρόγραμμα αντικατάστασης και αναβάθμισης των παλαιών δικτύων της (550 χιλιομέτρων) στο Κέντρο της πρωτεύουσας.
Επίσης, έχει ήδη ξεκινήσει με ίδια κεφάλαια ενός εκατ. ευρώ, ένα νέο πρόγραμμα, επιδότησης κατοικιών για μέρος του συνολικού κόστους της εσωτερικής εγκατάστασης φυσικού αερίου για κεντρικές ή αυτόνομες θερμάνσεις, με το επιδοτούμενο ποσό να ανέρχεται από 400 έως και 3.000 ευρώ. Μόνο τον περασμένο Δεκέμβριο 3.371 νέα νοικοκυριά και επιχειρήσεις συνδέθηκαν με ο δίκτυό της ενώ όλο το 2021 προχώρησε σε 24.053 νέες συμβάσεις σύνδεσης.
Παράλληλα, στην ΕΔΑ ΘΕΣΣ, το 2021, οι νέες Συμβάσεις Σύνδεσης ξεπέρασαν τις 26.000, αυξημένες κατά περίπου 14% εκείνες του προηγούμενου έτους, ενώ η διείσδυση του φυσικού αερίου ξεπέρασε το 65% του πληθυσμού στις περιοχές όπου δραστηριοποιείται. Όσο για τη ΔΕΔΑ προχωρά σε έξι επενδυτικά σχέδια έως το 2026 για την επέκταση του φυσικού αερίου και σε νέες περιοχές του Έβρου, της Πελοποννήσου και της Φθιώτιδας.