η πολωνική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι με την απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου της χώρας -ότι το δίκαιο της ΕΕ δεν είναι πλέον δεσμευτικό- αποκαθίσταται η κυριαρχία της χώρας. Και δεν είναι η πρώτη χώρα που αμφισβητεί το ενωσιακό δίκαιο. Έχουν προηγηθεί η Γαλλία και η Γερμανία. Ο Πολωνός πρωθυπουργός Ματέους Μοραβιέτσκι επέμεινε ότι «η απόφαση επιβεβαίωσε αυτό που υπάρχει στο σύνταγμά μας, δηλαδή ότι ο Βασικός Νόμος υπερισχύει έναντι άλλων πηγών δικαίου». Όπως τόνισε: «Θέλουμε να μας σέβονται. Δεν είμαστε απρόσκλητοι επισκέπτες στην ΕΕ. Και γι 'αυτό δεν συμφωνούμε να μας αντιμετωπίζουν ως χώρα δεύτερης κατηγορίας».
Η Πολωνία δεν είναι η μόνη χώρα της ΕΕ που απειλεί να τραβήξει διαφορετικούς δρόμους. Ούτε η μόνη που μιλάει για την ΕΕ των πολλών ταχυτήτων. Μαζί με την Ουγγαρία, η οποία αμέσως συντάχθηκε μαζί της, αποφάσισαν να προσφύγουν κατά της Κομισιόν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο όσον αφορά το νέο μηχανισμό του Ταμείου Ανάκαμψης που απειλεί να τους στερήσει την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Ο μηχανισμός αυτός επιτρέπει τη διακοπή της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης ή τη μείωση των ευρωπαϊκών πόρων προς ένα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε περίπτωση παραβίασης των αρχών του κράτους δικαίου. Αν και η απόφαση αναμένεται να ληφθεί μετά από μήνες, η Κομισιόν δέχεται ασφυκτικές πιέσεις να σκληρύνει την στάση της απέναντι στους δύο «αντιδραστικούς», που αποτελούν πλέον τον μόνιμο πονοκέφαλο των Βρυξελλών. Ειδικά μετά την απόφαση του πολωνικού δικαστηρίου.
Υπενθυμίζεται ότι πριν από περίπου ένα χρόνο το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε παράνομη τη μεταρρύθμιση των κανόνων που διέπουν τα πανεπιστήμια στην Ουγγαρία, εξαιτίας της οποίας το πανεπιστήμιο που ίδρυσε ο Τζορτζ Σόρος αναγκάστηκε να μεταφέρει το μεγαλύτερο μέρος των δραστηριοτήτων του στη Βιέννη. Βάσει της μεταρρύθμισης που υιοθετήθηκε το 2017, τα ξένα πανεπιστήμια δεν μπορούν να λειτουργούν στην Ουγγαρία παρά μόνο αν προσφέρουν μαθήματα και διαθέτουν πανεπιστημιούπολη στη χώρα όπου ιδρύθηκαν. Στο δε προσφυγικό η ομάδα των Βίζεγκραντ -Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία, Σλοβακία- ήταν η αιτία που καταργήθηκε το καθόλα δίκαιο σύστημα των υποχρεωτικών ποσοστώσεων στη μετεγκατάσταση των προσφυγών στα 28 τότε κράτη της ΕΕ. Και τώρα είναι η αιτία που αναφέρεται μόνο ως προαιρετική επιλογή στο νέο Σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο που προωθεί η Κομισιόν. Και εύλογα κάποιος θα αναρωτηθεί που θα οδηγήσει αυτή η κατεξοχήν συγκρουσιακή σχέση των χωρών αυτών με τις Βρυξέλλες και αν τελικά το Polexit είναι μονόδρομος. Ήδη κάποιοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι έχουν καλέσει τους Πολωνούς να αποχωρήσουν από την ΕΕ, προκαλώντας διαδηλώσεις κατά της εξόδου σε πολλές πόλεις της χώρας.
Η εκρηκτική αυτή κατάσταση στο εσωτερικό της ΕΕ εξελίσσεται εν μέσω μιας νέας κρίσης που φαίνεται να ακολουθεί την υγειονομική, την ενεργειακή κρίση που έχει εκτινάξει τις τιμές βασικών αγαθών σε όλη την Ευρώπη, προκαλώντας συναγερμό στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Και θέτει για μια ακόμη φορά εν αμφιβόλω την ορθότητα της ευρωπαϊκής στρατηγικής για το κλίμα και συγκεκριμένα για την πράσινη ενέργεια. Είναι γεγονός ότι οι αποφάσεις της ΕΕ επί σημαντικών θεμάτων της καθημερινότητας των πολιτών έχουν αρχίσει να αμφισβητούνται όλο και εντονότερα. Η κριτική απέναντι στην Κομισιόν για την καθυστέρηση της προμήθειας των εμβολίων όσο και για το χάος που προεκλήθη με την AstraZeneca είναι κάτι παραπάνω από δικαιολογημένη, ενώ η άγνοια της για την συμφωνία της δεκαετίας μεταξύ των ΗΠΑ, της Αυστραλίας και της Βρετανίας είναι ενδεικτική της μειωμένης επιρροής της παγκοσμίως. Και το λογικό ερώτημα που τίθεται επιτακτικά είναι αν αντί για Polexit, θα πρέπει να γίνει exit της ΕΕ από την τωρινή αποτυχημένη στρατηγική της.