Τόσο η αυξανόμενη ζήτηση για αργό και προϊόντα στις διεθνείς αγορές όσο και η χθεσινή απόφαση του OPEC+ να μην αυξήσει πάνω από το συμφωνηθέν πλαφόν του περασμένου Απριλίου την παραγωγή του οδήγησαν το πετρέλαιο σε ακόμα υψηλότερες τιμές. Έτσι εχθές βράδυ το συμβόλαιο Νοεμβρίου για το αργό τύπου Brent έφθασε τα $ 82 στο ICE του Λονδίνου, το υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων τριών

ετών, ενώ η άνοδος της Αμερικανικής ποικιλίας WTI στο NYMEX της Ν.Υόρκης εκτινάχθηκε στα $ 78 το βαρέλι, το υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων επτά ετών. Μετά την χθεσινή απότομη άνοδο που ήτο κυρίως ο αντίκτυπος από την απόφαση που έλαβε το καρτέλ του OPEC+ , στο οποίο από το 2016 συμμετέχει και η Ρωσία, οι τιμές του πετρελαίου σήμερα το πρωί στα Ασιατικά χρηματιστήρια εμπορευμάτων κινούνται σε ελαφρώς χαμηλότερη επίπεδο, με το Brent να διαπραγματεύεται στα $ 81,60 και το WTI στα $ 77,80 το βαρέλι. Η νέα αυτή αύξηση έδωσε τροφή στα σενάρια που θέλουν το αργό να φθάνει ακόμα και τα $ 100 το βαρέλι μέχρι το τέλος του έτους.

Έχει ενδιαφέρον η απόφαση που ελήφθη κατά την χθεσινή έκτακτη διαδικτυακή συνάντηση των εκπροσώπων των κυβερνήσεων των χωρών-μελών του OPEC που έχοντας πλήρη γνώση και πρωτογενή στοιχεία για την κατάσταση της παγκόσμιας αγοράς πετρελαίου, αποφάσισαν ομόφωνα να μην αυξήσουν την παραγωγή πάνω από το συμφωνηθέν πλαφόν των +400,000 βαρελιών την ημέρα για κάθε μήνα μέχρι το τέλος του έτους. Η αρχική απόφαση για αύξηση της ετήσιας παραγωγής είχε ληφθεί σε μια ιστορική συνάντηση τον περασμένο Απρίλιο όποτε εν όψει της προβλεπόμενης τότε οικονομικής ανάκαμψης, καθώς διαφαίνετο ο τερματισμός των lockdowns που είχαν επιβληθεί λόγω Covid, ο Οργανισμός είχε αποφάσισε να αυξήσει την παραγωγή του συνολικά κατά 3,2 εκατ. βαρ/ημέρα εντός του τρέχοντος έτους προκειμένου να υπάρξει επαρκής προμήθεια στην διεθνή αγορά αλλά παράλληλα ενθαρρύνοντας τις χώρες να μειώσουν τα υψηλά αποθέματα τους.

Σήμερα, καθώς έχουμε εισέλθει στο 4ο τρίμηνο του έτους και εν όψει χειμώνα τα περισσότερα διυλιστήρια προχωρούν σε αύξηση των αποθεμάτων τους ενώ η μεγαλύτερη ζήτηση για φυσικό αέριο έχει οδηγήσει και σε περαιτέρω πίεση για αυξημένη παραγωγή αργού αφού το επιχειρούμενο Gas-to-Oil switch απαιτεί περί τα + 500,000 βαρέλια παραγωγή αργού σύμφωνα με τον Αmin Naser, CEO της Saudi Aramco.

Τέλος, να σημειώσουμε ότι η χθεσινή απόφαση του OPEC ελήφθη παρά τις σοβαρές πιέσεις που έχει τελευταία ασκήσει ο Λευκός Οίκος προς τη ηγεσία του Οργανισμού αιτώντας για αύξηση της παραγωγής προκειμένου να κρατηθούν οι τιμές βενζίνης για τον Αμερικανικό καταναλωτή σε χαμηλά επίπεδα.Αφού εδώ και μερικές εβδομάδες οι τιμές στην αντλία για το gasoil έχουν ξεφύγει αρκετά πάνω από τα $ 3 το αμερικανικό γαλόνι και τις τελευταίες ημέρες αυτό διατίθεται μεταξύ $ 3,2 και $ 3,8 το γαλόνι που θεωρείται αρκετά τσιμπημένη τιμή για τα αμερικανικά δεδομένα.

Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αυξήσει την παραγωγή του ο OPEC την περασμένη εβδομάδα επισκέφθηκε την Σαουδική Αραβία ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του προέδρου Τζό Μπάιντεν, Jake Sullivan ζητώντας, έστω μονομερώς, η Σ.Αραβία να αυξήσει την παραγωγή της. Κάτι που φανερά αρνήθηκε να πράξει το βασίλειο αν και σύμφωνα με πληροφορίες του energia.gr υπάρχει πρόθεση για αποστολή επιπλέον φορτίων αργού στις ΗΠΑ. Όμως οι Σαουδάραβες οικοδεσπότες του Jake Sullivan δεν παρέλειψαν να του υπενθυμίσουν ότι η ενεργειακή πολιτική των ΗΠΑ το τελευταίο διάστημα δεν είναι πολύ ξεκάθαρη γιατί δεν μπορεί από την μια πλευρά να ζητούν αύξηση της παραγωγής από τον OPEC και από την άλλη να προτρέπουν εταιρείες και πολλούς από τους συμμάχους τους να μειώσουν τη παραγωγή υδρογονανθράκων προκειμένου να περιοριστούν οι εκπομπές του θερμοκηπίου.

Εν όψει των ανωτέρω όχι μόνο η Σαουδική Αραβία αλλά και σύσσωμος ο OPEC+ δεν έχουν ουδεμία διάθεση να παίξουν το πολιτικό παιγνίδι της Ουάσινγκτον, ακόμα περισσότερο δε της ΕΕ, που κυριαρχείται από την «κλιματική ορθότητα» ενώ παράλληλα επιθυμεί να τροφοδοτείται με συμβατικά καύσιμα και μάλιστα σε χαμηλές τιμές. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η εξίσωση δεν βγαίνει και ότι αργά η γρήγορα η « κλιματική ορθότητα» της Δύσης θα πρέπει να μετατραπεί σε «κλιματικό ρεαλισμό»