Η ανακοίνωση του Ερντογάν για μερικό άνοιγμα των Βαρωσίων δεν ήταν έκπληξη. Όπως δεν ήταν έκπληξη -δυστυχώς- και η καταδίκη μόνο στα λόγια της διεθνούς κοινότητας. Μπορεί  η ρητή αναφορά στο ανακοινωθέν του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ περί καταδίκης των εξαγγελιών και όχι βαθιάς ανησυχίας όπως είχε εκφραστεί τον περασμένο Οκτώβριο, να ικανοποίησαν εν μέρει Αθήνα και Λευκωσία, αλλά στην ουσία δεν άλλαξε και τίποτα

Διότι ο Τούρκος Πρόεδρος συνεχίζει να «αλωνίζει» ανενόχλητος στα Κατεχόμενα, επιχειρώντας να επιβάλλει τετελεσμένα. Και προσπαθεί μέσω των δηλώσεων των δορυφόρων του, είτε πρόκειται για τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Ερσίν Τατάρ είτε για τον κυβερνητικό του εταίρο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, να ζυγίσει τις διεθνείς αντιδράσεις, προετοιμάζοντας μεθοδικά τις επόμενες κινήσεις του στο Κυπριακό.

Τι είπε λοιπόν την Δευτέρα ο Τατάρ; Ότι Τουρκία και η τουρκοκυπριακή κοινότητα δεν πρόκειται να δεχτούν την επιστροφή της Αμμοχώστου στην Κυπριακή Δημοκρατία ακόμη και σε περίπτωση συμφωνίας. Η εν λόγω απόφαση βάζει οριστικά «ταφόπλακα» στις συνομιλίες για το Κυπριακό, καθώς αυτό ήταν ένα από βασικά και πάγια αιτήματα της Λευκωσίας για την επίτευξη οιασδήποτε συμφωνίας.  Την ίδια ώρα ο Μπαχτσελί έλεγε ξεκάθαρα ότι η Άγκυρα γράφει στα “παλαιά των υποδημάτων” της τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας για το άνοιγμα της Αμμοχώστου, είτε πρόκειται για την ΕΕ, είτε για τις ΗΠΑ, είτε για το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Και αυτό γιατί πολύ απλά γνωρίζει, όπως και σε άλλες περιπτώσεις του πρόσφατου παρελθόντος,  ότι η διεθνής κοινότητα συνήθως δεν επιβάλλει σκληρές κυρώσεις.

Όσο για το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, η ύπαρξή του είναι πλέον διακοσμητική, καθώς είναι σχεδόν αδύνατο να υπάρξει συμφωνία μεταξύ των μονίμων μελών του για την έκδοση ακόμη και  μιας ανακοίνωσης. Το Συμβούλιο Ασφαλείας έχει 15 μέλη συνολικά, από τα οποία πέντε μόνιμα μέλη που έχουν δικαίωμα αρνησικυρίας (ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Γαλλία, Βρετανία) και δέκα μη μόνιμα μέλη, που ανανεώνονται κατά το ήμισυ κάθε χρόνο. Είναι το μόνο όργανο του ΟΗΕ που μπορεί να λαμβάνει νομικά δεσμευτικές αποφάσεις όπως η επιβολή κυρώσεων και η εξουσιοδότηση χρήσης στρατιωτικής βίας. Ωστόσο  η Ευρωπαϊκή Ένωση κινδυνεύει να χάσει την επιρροή της στο ΣΑ καθώς δεν θα έχει τον Ιανουάριο του 2022 παρά μόνο δυο μέλη, τη Γαλλία και την Ιρλανδία.

Το τελευταίο σοβαρό επεισόδιο στο οποίο κλήθηκε να λάβει αποφάσεις το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ήταν η προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία. Το αποτέλεσμα; Μηδέν εις το πηλίκο. Η Μόσχα άσκησε βέτο στην απόφαση των δυτικών χωρών να καταγγείλουν το δημοψήφισμα στην Κριμαία και η τελευταία προσαρτήθηκε με τάχιστες διαδικασίες στην Ρωσία. Μπορεί ΕΕ και ΗΠΑ να επέβαλλαν κυρώσεις, αλλά ούτε αυτές στάθηκαν ικανές να αλλάξουν τα τετελεσμένα που επέβαλλε δια της πλαγίας οδού η Μόσχα. Αυτή ακριβώς η ανησυχία εκφράζεται και για την Κύπρο. Ότι δηλαδή ο Ερντογάν δεν θα διστάσει μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες  να υιοθετήσει το μοντέλο της Κριμαίας.  

Μετά την ανακοίνωση για το μερικό άνοιγμα των Βαρωσίων στις 20 Ιουλίου θα ακολουθήσουν κι άλλες παρόμοιες πρωτοβουλίες με στόχο την ενίσχυση του ηγετικού προφίλ του Σουλτάνου που έχει πράγματι υποστεί αλλεπάλληλα πλήγματα το τελευταίο διάστημα. Εκφράζεται δε η ανησυχία ότι στο τέλος αυτής της διαδρομής, ο Ερντογάν θα  μεθοδεύσει ένα δημοψήφισμα στα Κατεχόμενα προκειμένου να προχωρήσει στην προσάρτησή τους και έτσι να μεγαλώσει και τα «σύνορα της καρδιάς» και τη «γαλάζια πατρίδα». Και όλα αυτά θα συμβούν όλως τυχαίως λίγο πριν τους εορτασμούς για τα 100 χρόνια της Τουρκικής Δημοκρατίας  και φυσικά πριν την προκήρυξη προεδρικών εκλογών.