Για να…Προσπέσει ο Ήλιος Θέλει Δουλειά Πολλή

Οι προσδοκίες που δημιουργεί ο πακτωλός των χρημάτων από το Ταμείο Ανάκαμψης, μεγάλο μέρος των οποίων θα κατανεμηθεί σε έργα πράσινης ανάπτυξης έχουν, τελικά, κόφτη! Δεν έχουμε λόγο να αμφισβητούμε τις προθέσεις των αρμοδίων αρχών για την προώθηση της ανανεώσιμης ενέργειας, ιδίως καθώς έχει χυθεί πολύ μελάνι για αυτή στο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, αλλά και υπό το πλέγμα της εσπευσμένης απολιγνιτοποίησης. Ήδη έσβησαν οι λιγνιτικοί σταθμοί Καρδιά Ι-ΙΙ και Αμύνταιο Ι-ΙΙ, που σημαίνει ότι η λιγνιτική ισχύς πέφτει κατά 27%, αλλά χάνονται παράλληλα και 1200 MW που πρέπει να αντικατασταθούν. Ενώ έχει αρχίσει να διαφαίνεται το περίγραμμα του νέου τοπίου της ενέργειας στη χώρα, θα περίμενε κανείς, τα αρχικά νομοθετικά και κανονιστικά προβλήματα να υποχωρούν και να δίνουν τη θέση τους σε νέες διαδικασίες που θα ευνοούν την ταχεία απορρόφηση νέων επενδύσεων στο χώρο των ΑΠΕ. 

energia.gr
Πεμ, 8 Απριλίου 2021 - 08:27

Αντ’ αυτών παρατηρούμε ολοένα και περισσότερες αντιδράσεις και παράπονα να διατυπώνονται για ελλείψεις, καθυστερήσεις και αστοχίες που κάθε άλλο παρά συμβάλλουν στην προσέλκυση επενδυτών - βασικό ζητούμενο του drive για την Ενεργειακή Μετάβαση. Φορείς και μεμονωμένες εταιρείες του κλάδου προβαίνουν σε διαρκείς παραστάσεις προς το ΥΠΕΝ για μια σειρά ζητήματα που προκύπτουν από το πουθενά και εμποδίζουν την εκτέλεση πολυάριθμων μεγάλων και μικρών έργων.

Για παράδειγμα, ο ΣΠΕΦ καταγγέλει «εξοντωτικό ανταγωνισμό» στον επικείμενο διαγωνισμό της ΡΑΕ σε βάρος ιδίως των μικρών φωτοβολταϊκών έργων και ζητά, μεταξύ άλλων το άνοιγμα της Πελοποννήσου για έργα ιδιωτών επενδυτώνΑΠΕ συνολικής ισχύος 50 MW, και όχι μόνο Ενεργειακών Κοινοτήτων. Τί αφήνει να εννοηθεί σαφώς ο Σύνδεσμος; Πως η  αγορά των νέων ΑΠΕ μοιάζει να αποκτά ολιγοπωλιακό προφίλ προς όφελος των μεγάλων καθετοποιημένων εταιρειών του κλάδου, όταν θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται από την πολύτιμη συμμετοχή μικρομεσαίων παραγωγών που θα συνέβαλαν στη δημιουργία προστιθέμενης αξίας και πλούτου για τις τοπικές κοινωνίες.

Αλλά τα δυσάρεστα δεν έχουν τέλος. Ξένες ιδιωτικές εταιρείες δυσανασχετούν για τις καθυστερήσεις στην έγκριση νέων έργων, δίχως, όπως υποστηρίζουν, εμφανή λόγο, αφού πληρούν όλες τις κανονιστικές απαιτήσεις. Και αναρωτιέται ο κάθε καλόπιστος πολίτης. Αν το βασικό εργαλείο για την απομάκρυνση από τον ακριβό λιγνίτη και το «αμαρτωλά» ορυκτά καύσιμα, δηλαδή, η προώθηση πράσινων λύσεων στην ηλεκτροπαραγωγή, συναντά τόσα και ακατανόητα εμπόδια, πώς στην ευχή θα μπορέσουμε να εκπληρώσουμε τους στόχους που οι ίδιοι θέσαμε για αύξηση του μεριδίου των ΑΠΕ σε ποσοστό πάνω από 60%, έως το 2030, όταν επενδύσεις καθηλώνονται άνευ εμφανους αιτίας;

Τα ακατανόητα προσλαμβάνουν ακόμη μεγαλύτερη διάσταση όταν προσπαθήσουμε να συσχετίσουμε το πώς η είδηση ότι η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας προβλέπεται να προσελκύσει ανανεώσιμα έργα πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ στα αμέσως επόμενα χρόνια, καθώς έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον για ανάπτυξη αιολικών και ηλιακών πάρκων σε έκταση εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων, συνδέεται με με εκείνη ότι το περιφερειακό συμβούλιο αποφάσισε να παγώσει όλες τις αιτήσεις για νέα έργα ΑΠΕ στη Δυτική Μακεδονία, αν δεν επιλυθούν πρώτα μια σειρά προβλημάτων από το χωροταξικό και τα ανταποδοτικά τέλη, μέχρι τις ζώνες αποκλεισμού και καταλληλότητας. Τα ίδια συμβαίνουν σε πολλούς δήμους και άλλες Περιφέρειες της χώρας όπου οι περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις δεν περπατούν επειδή οι αρμόδιοι αρνούνται να εκδώσουν άδειες για μια σειρά αιτίες και όχι πάντα για λόγους περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση προνόησε να εμπλουτίσει τον ηλεκτρικό τομέα της με μια νέα δυναμική, που θα συμβάλει στη δραστική μείωση εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και μια μέρα, ευελπιστούμε να οδηγήσει και στη λειτουργία μιας πλήρους ενοποιημένης ευρωπαϊκής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Για να συμβεί αυτό, για να γίνει πράξη το όραμα της απανθρακοποίησης της ηλεκτροπαραγωγής και να περάσουμε στην εποχή των ΑΠΕ χρειάζονται νέες μεγάλες ηλεκτρικές διασυνδέσεις που θα είναι ευέλικτες στη λειτουργία τους.

Στην Ελλάδα ηλεκτρίστηκε μεν την 1η Απριλίου τα πολυαναμενόμενο καλώδιο της Κρήτης, αλλά η μετάβαση του ηλεκτρικού συστήματος του νησιού στα καθαρά καύσιμα κάθε άλλο παρά  πρέπει να θεωρηθεί ότι έχει ξεκινήσει, όπως επισημαίνει σε χθεσινό επίκαιρο άρθρο του το energia.gr εδώ

Αναμένουμε τις όποιες εξελίξεις προκύψουν για να επανεξετάσουμε τις θέσεις μας.