Οι εξελίξεις στο μέτωπο της Λιβύης, η στάση του Ερντογάν και η (σωστή) επίσκεψη Χαφτάρ στην Αθήνα ξετυλίγουν ένα κουβάρι γεγονότων που κρύβουν κινδύνους για την Ελλάδα. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω τους φόβους μου. Οι μεγάλες ροές μουσουλμάνων μεταναστών στη χώρα μας, απροσδιόριστης προέλευσης και επιδιώξεων, δεν συνιστούσαν μέχρι τώρα άμεσο 

κίνδυνο για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια. Το τελευταίο διάστημα κάποια πράγματα αλλάζουν. Και πρέπει να αυξήσουμε τον έλεγχο του τι γίνεται γύρω μας.

Από καιρό επισημαίνω πως οι σύροι φυγάδες στην Τουρκία δεν είναι εχθροί του Ισλαμικού Κράτους. Στην Τουρκία δεν θα μπορούσαν να καταφύγουν αν ήταν Αλαουίτες, οπαδοί του Ασάντ. Ούτε και χριστιανοί ή αντισλαμιστές μουσουλμάνοι. Διότι θα κινδύνευαν. Πρόσφατα αποδείχθηκε πως η Τουρκία έστειλε ήδη στη Λιβύη γύρω στις 2.500 τζιχαντιστές φυγάδες απ’ τη Συρία, με σκοπό να πολεμήσουν δίπλα στη νόμιμη κυβέρνηση Σάρατζ που στηρίζεται στους, φανατικούς της σαρία, Αδελφούς Μουσουλμάνους.

Εχθρός των τζιχαντιστών είναι ο Χαφτάρ, που έχει ως βάση τις διάφορες εθνικές φυλές, που υπακούουν στα θρησκευτικά κελεύσματα των παραδοσιακών Σουφιστών. Είναι όμως μαζί τους οι Σουδανοί Τζαντζαουίντ, που απέκτησαν φήμη άγριων φονιάδων στο Νταρφούρ. Η πλευρά λοιπόν Ερντογάν, Σάρατζ και των συμμάχων τους ποντάρουν σε ένα θρησκευτικό πόλεμο που αντιστρατεύεται τους μη φανατικούς του Ισλάμ. Τον Χαφτάρ στηρίζουν η Αίγυπτος, τα Εμιράτα, η Σ. Αραβία και η Ιορδανία. Όλα καθεστώτα που επισήμως δεν θέλουν τη σαρία (Ιερό Νόμο) και διώκουν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Μαζί τους και χριστιανικές δυνάμεις (Ρωσία, Γαλλία) που αποδεδειγμένα πολεμούν την τζιχάντ. Σ’ αυτό μέσα το περίεργο πολιτικό μωσαϊκό συμμαχιών και ενδοαραβικών αντιπαραθέσεων μπήκαμε πρόσφατα κι εμείς.

Από την ώρα που δεν τολμάμε να ανασχέσουμε άμεσα κι αποφασιστικά (σύλληψη όσων εισέρχονται παράνομα, περιορισμός τους και επαναπατρισμός) τις ροές των μεταναστών, βυθίζουμε την ελληνική επικράτεια σε ενδεχόμενη εμπλοκή στις ενδομουσουλμανικές διενέξεις. Από την ώρα που όλοι οι εισερχόμενοι «επιβάτες» των φουσκωτών από τα τουρκικά παράλια εισέρχονται ανεξέλεγκτα, είναι αδύνατον να γνωρίζουμε τα κίνητρα και τις επιδιώξεις τους. Εφόσον 2.500 τζιχαντιστές έχουν ήδη σταλεί από Τουρκία σε Λιβύη, ποιος μπορεί να διαβεβαιώσει πως δεν έχουν προωθηθεί και στην Ελλάδα μαχητές σύντροφοί τους; Είτε από μόνοι τους είτε με τουρκική εντολή;

Εφόσον ανοιχτά συνταυτιζόμαστε με τους εχθρούς των ισλαμιστών στη Λιβύη, και που η Τουρκία μετέχει, με τζιχαντιστές, στις συγκρούσεις εκεί, καλό είναι να φυλαγόμαστε για τυχόν επιθέσεις τρομοκρατών στο έδαφός μας. Η αντίδραση των αντιπάλων μας δυνατόν να οδηγήσει σε στοχοποίησή μας ανάμεσα σε ακραίους ισλαμικούς κύκλους αλλά και σε κινήσεις ομάδων που υπακούουν σε οδηγίες ξένων κέντρων. Έλεγχος μεταναστών και φραγμός στις ροές λοιπόν ΤΩΡΑ…

*(Από τα ΝΕΑ)