Η Παρεπομένη Ευρώπη

Προπολεμικώς, η Ευρωπαϊκή πρωτοπορεία στις επιστήμες, την τέχνη και στην πολιτική (Ουΐστον Τσώρτσιλ) ήταν ακαταγώνιστη. Ανέδειξε έναν Αϊνστάιν ,  υπερεαλιστάς στην ποίηση (τον T.S. Eliot εν Αγγλία ) τους Σοστακόβιτς , Σιμπέλιους, Άρνολντ Σάινμπεργκ στη μουσική . Εξπρεσιονιστές ζωγράφοι (Σαγκάλ, Σεζάν), φιλόσοφοι (Χάϊντεγερ), αρχιτέκτονες (Βάλτερ Γκρόπιους, Λε Κορμπιζιέ), οικονομολόγοι (Τζων Μέυναρντ Κέϋνς) ηγήθησαν νέων αντιλήψεων και με τον Άλαν Τούρινγκ, μετέφεραν τον κόσμον απ’ την αναλογική στην ψηφιακή εποχή. Στην προπολεμική Ελλάδα είχαμε τον Μπουζιάνη στη ζωγραφική, τον Σκαλκώτα στη μουσική και τον Καβάφη στην ποίηση. Μεταπολεμικώς, η Ευρώπη υστέρησε σ’ όλους τους τομείς: Από την ιατρική, χημεία, φιλολογία, κβαντομηχανική, εκπαίδευση μέχρις της αεροδιαστημικής και θεωρητικής κοσμογονίας ό,τι πρωτογενές παρήχθη ήταν κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και ιδιαιτέρως στην οικονομία (Μίλτον Φρήντμαν και Μπεν Μπερνάνκε).

Του Κώστα Κόλμερ
Πεμ, 23 Ιανουαρίου 2020 - 11:54

Τα σύγχρονα ιδεολογήματα ξεκίνησαν στην Καλιφόρνια και διαχύθησαν σ’ όλο τον κόσμο, από την μόδα του φυσικού περιβάλλοντος και του κινητού τηλεφώνου μέχρις της  διαψεύσεως  του σοσιαλισμού και του κινήματος των αστέγων.

Στην Ευρώπη, οι ακαδημαϊκοί ακόμη ασχολούνται με τον Μαρξισμό, την ψυχανάλυση και τα ελαττώματα του καπιταλισμού, που όμως μετασχηματισθείς, θριάμβευσε ακόμη και στις αριστερές χώρες, ως η ιδική μας.

Τα αιτία της Ευρωπαϊκής καθυστερήσεως μπορεί να αποδοθούν στον Ευρωπαϊκό πόλεμο 1940-44, όπου απωλέσθη ό,τι καλύτερο είχε το Ευρωπαϊκό γονίδιο (DNA).

Στις μάχες της Γαλλίας, Μεσογείου, Βαλκανίων,  Ρωσσίας, νέοι άνδρες, Άγγλοι, Γάλλοι, Ιταλοί, Έλληνες, Γερμανοί, Ρώσσοι χάθηκαν κατά χιλιάδες. Στις φονικές αεροναυμαχίες του Τάραντα, Μάλτας και Κρήτης και στις πολυαίμακτες ανθρωποθυσίες της Κυρηναϊκής , Σικελίας , Κούρσκ και Νορμανδίας, ο ανθός της Ευρωπαϊκής νεολαίας αλληλοεξοντώθη. Με την εμφύλια Ευρωπαϊκή διαμάχη, δεν απέμεινε αρκετό τάλαντο, να καρπίσει πολιτιστικά το δεύτερο ήμισυ του 20ου αιώνος.

Απεγυμνώθη έτσι η γηραιά ήπειρος από γενεές νέων ανθρώπων που θα μπορούσαν να έχουν επιδοθή σε ειρηνικά έργα και ασφαλώς, να πρωτοπορήσουν και πάλι, όπως στον μεσοπόλεμο.

Σήμερα, η Ευρώπη, αποτυχούσα να ενοποιηθή λόγω της Γερμανίας, και αντιμαχομένη τις νέες ιδέες, κατέστη ουραγός της πνευματικής προόδου, η οποία έχει μεταφερθή στην Αμερική.

Τον νέο 21ο αιώνα, η Ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία έχει περιέλθη στην αρμοδιότητα της Άγγελας, Ούρσουλας , Χριστίνας και της …Γκρέτας(!) και χρονοτριβεί απαισίως, απειλουμένη από το Ισλάμ.

Την παγίδα της Ευρωπαϊκής εσωστρέφειας, ας αποφύγει η νέα μας Κατερίνα, ως «ρυθμιστής του πολιτεύματος».