από την Γροιλανδία. Αν ένας επιστήμονας υποστήριζε, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ότι μέσα στα επόμενα 25 χρόνια, ένα και μόνο κύμα καύσωνα θα μπορούσε να ανεβάσει, σε μετρήσιμο βαθμό, τη στάθμη των ωκεανών, θα τον αποκαλούσαμε κινδυνολόγο. Αλλά τα χειρότερα σενάρια εκείνης της περιόδου είναι σήμερα η πραγματικότητα. Πρόσφατη έκθεση υποστήριξε ότι οι επιστήμονες «τείνουν να υποτιμούν τη σοβαρότητα των απειλών και την ταχύτητα με την οποία εξελίσσονται», γιατί «θεωρούν ότι υπάρχει ανάγκη συναίνεσης». Αυτό είχε σοβαρότατες συνέπειες, μειώνοντας την αίσθηση του κατεπείγοντος και υποτιμώντας σε τεράστιο βαθμό το κόστος της προσαρμογής και το μέγεθος των προβλημάτων που προξενούνται από την άνοδο της θερμοκρασίας.
Στην πρώτη έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), το 1990, ομάδα επιστημόνων από 195 χώρες είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτή θα συμβεί αργά, ότι το παγωμένο έδαφος της Αρκτικής, που περιέχει τεράστιες ποσότητες μεθανίου, δεν κινδύνευε να λιώσει και το παγοκάλυμμα της Ανταρκτικής ήταν σταθερό. Σήμερα γνωρίζουμε ότι όλες αυτές οι προβλέψεις ήταν παντελώς λανθασμένες. Αυτό μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν όσα ζοφερά προβλέπονται για το μέλλον είναι στην πραγματικότητα... υπερβολικά ήπια σε σχέση με αυτό που έρχεται. Μέχρι στιγμής, η υποτίμηση της κλιματικής αλλαγής έχει τεράστιο οικονομικό κόστος. Ο υπόγειος της Νέας Υόρκης δεν είχε πλημμυρίσει ποτέ στα πρώτα 108 χρόνια λειτουργίας του, αλλά με τον τυφώνα Σάντι, το 2012, οι ζημιές από τις πλημμύρες στο δίκτυο έφθασαν τα 5 δισ. δολάρια και πολλές επισκευές δεν έχουν γίνει ακόμη. Το 2017, ο τυφώνας «Χάρβεϊ» έδωσε στο Χιούστον και στη γύρω περιοχή ένα μάθημα ύψους 125 δισ. δολαρίων για το τι σημαίνει να υποτιμά κανείς τον πιθανό κίνδυνο πλημμύρας. Το IPCC φαίνεται ότι έχει πια συνειδητοποιήσει τη βαρύτητα της κλιματικής κρίσης. Στην περυσινή του έκθεση περιέγραψε πόσο δύσκολο είναι να περιοριστεί η άνοδος της θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό Κελσίου και πόσο σοβαρές συνέπειες θα έχει ακόμη και αυτό το αισιόδοξο σενάριο.
To πιο πιθανό, κατέληξε άλλη έκθεση του ΟΗΕ, είναι ότι βαίνουμε σε άνοδο τουλάχιστον 3 βαθμών Κελσίου, με αδιανόητες συνέπειες για το περιβάλλον και την οικονομία. Δυστυχώς, αυτή η δόση πραγματικότητας γίνεται γνωστή την τελευταία τριακονταετία, αφότου η αλλαγή του κλίματος απετέλεσε κύριο θέμα της δημόσιας συζήτησης. Η συνειδητοποίηση ότι το κλίμα μπορεί να αλλάξει σε διάστημα δεκαετιών απετέλεσε μεγάλο σοκ για τους επιστήμονες, οι οποίοι θεωρούσαν ότι ανάλογες μεταβολές συμβαίνουν μόνο σε ορίζοντα εκατονταετιών ή ακόμη και χιλιετιών.
(αναδημοσίευση από The New York Times)