ηλεκτρισμού στην Ευρώπη, με τη μέση τιμή να βρίσκεται στα 65,5 ευρώ ανά μεγαβατώρα, έναντι μέσου όρου των ευρωπαϊκών αγορών, 43,3 ευρώ! Ακόμη και η Μάλτα, που κατατάσσεται στη δεύτερη θέση της ακρίβειας, διαθέτει χαμηλότερη τιμή (63,9 ευρώ ανά μεγαβατώρα) έναντι της Ελλάδας, ενώ η τρίτη στη σχετική κατάταξη, Πολωνία, εμφανίζεται να διαθέτει τιμή χονδρεμπορικής αγοράς ύψους 56,4 ευρώ ανά μεγαβατώρα.
Η δε σύγκριση με τις αγορές της Βουλγαρίας και της Ιταλίας είναι τεράστια, αφού η διαφορά διευρύνεται, με τη μέση τιμή για την Ιταλία να κυμαίνεται στα 51 ευρώ ανά μεγαβατώρα και για την Βουλγαρία στα 41,2 ευρώ.
Ωστόσο, η διαφορά με τις αγορές της κεντρικής Ευρώπης είναι ακόμη πιο καθηλωτική, καθώς η μέση τιμή στην Γερμανία ήταν 35,7 ευρώ ανά μεγαβατώρα, στο Βέλγιο, 34,5 ευρώ, στην Ολλανδία 39,1 ευρώ, στην Γαλλία 35,3 ευρώ, στην Τσεχία 36,6 ευρώ και στην Αυστρία 36,9 ευρώ ανά μεγαβατώρα!
Την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας επιδεινώνει το γεγονός ότι η Ελλάδα εμφανίζει τη δεύτερη μεγαλύτερη αύξηση (17%) στις τιμές της χονδρεμπορικής αγοράς, έναντι του προηγούμενου έτους και υπολείπεται μόνο της Βουλγαρίας στην οποία καταγράφηκε αύξηση σε ποσοστό 22%, όταν η μέση χονδρεμπορική τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος υποχώρησε κατά 1% στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Τα καταλυτικά στοιχεία που παρουσίασε η Κομισιόν αποτελούν καμπανάκι για την ελληνική αγορά, καθώς επισημαίνουν, επί της ουσίας, πως η διαφορά της από τις ευρωπαϊκές υποδηλώνει πως είναι ουραγός σε επίπεδο ανταγωνιστικότητας. Καταδεικνύουν, επίσης, την ανάγκη να υιοθετήσει τάχιστα και αποτελεσματικά την εφαρμογή του target model, ώστε να εξαλειφθούν οι στρεβλώσεις που διατηρούν την χώρα σε τροχιά αρνητικής πρωτιάς, ως η ακριβότερη, μακράν, στην Ευρώπη.
Ειδήμονες της εγχώριας αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας υπογραμμίζουν την ανάγκη, το target model να θέσει ως πλήρη προτεραιότητα τη μείωση των τιμών ώστε να τεθεί εκτός κάδρου η προσχηματική λογική της δεσπόζουσας θέσης της ΔΕΗ που αποτελεί την κύρια πηγή των στρεβλώσεων και των υπέρμετρων τιμών, ειδάλλως, όπως προειδοποιούν: «Το πλήγμα για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και για το ενεργειακό κόστος των επιχειρήσεων, ιδίως όμως για τη βαριά βιομηχανία, θα είναι ανεπανόρθωτο.»