ευρωπαϊκής, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει τεράστιος κίνδυνος ανάφλεξης όλης της περιοχής με ακόμα σοβαρότερες συνέπειες για τους πάντες.
Η κατάσταση λοιπόν μυρίζει μπαρούτι, είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να επηρεάσει στο παραμικρό τις εξελίξεις, παρά τις διαβεβαιώσεις υπουργών ότι όλα είναι υπό έλεγχο. Αν γίνει το «μπαμ», θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε, μαζί με τους Ευρωπαίους «αδελφούς», ίσως λίγο γρηγορότερα εμείς που είμαστε πιο κοντά στην περιοχή, πιο ανίσχυροι και περισσότερο εξαρτημένοι. Πέρα από τις αλυσιδωτές αντιδράσεις και αφορμές για νέες επεκτατικές βλέψεις διαφόρων, που μπορεί να προκαλέσει αυτό το «μπαμ»...
Ανεξαρτήτως πάντως της γεωπολιτικής συνέχειας που θα βιώσει η περιοχή της Μέσης Ανατολής και των συνεπειών, η νέα κρίση οδηγεί και σε σκέψεις σχετικά με την τόσο μεγάλη ενεργειακή εξάρτηση της Ελλάδας από το πετρέλαιο, μεταξύ άλλων. Οταν είναι τόσο φανερό ότι τα πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα βαίνουν προ το τέλος τους, ακολουθούν από κοντά τα βενζινοκίνητα για να αντικατασταθούν από τα ηλεκτρικά και βεβαίως η Ευρώπη κατευθύνεται με αποφασιστικότητα προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την κατάργηση των μονάδων που κινούνται με λιγνίτη ή πετρέλαιο.
Ολοι γνωρίζουν ότι η χώρα μας είναι τελευταία και καταϊδρωμένη σε θέματα που έχουν σχέση με το περιβάλλον. Μεταξύ άλλων παρατηρείται πάλι έξαρση αντιδράσεων στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών. Αλλού γιατί θα χαλάσουν τη θέα, αλλού γιατί «τρακάρουν» πάνω τους άγρια πουλιά (πότε πότε...), πέρα από το ότι κόβεται το γάλα στις αγελάδες και στις κατσίκες. Ωστόσο, υπάρχει ένα νησί όπου τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει, γιατί είναι ακατοίκητο, βρίσκεται κοντά στην Αττική και οι διαστάσεις του είναι σοβαρές.
Το νησί ονομάζεται Μακρόνησος, το δέρνουν οι βοριάδες και τα μελτέμια που κατεβαίνουν από το Κάβο Ντόρο και θα μπορούσε να δώσει λύσεις σε μεγάλο μέρος των αναγκών της Αττικής σε ενέργεια –ενδεχομένως και νησιών–, αλλά μένει ανεκμετάλλευτο. Και μένει ανεκμετάλλευτο επειδή θεωρείται «τόπος μαρτυρίου», καθώς στη διάρκεια του Εμφυλίου λειτούργησε στρατόπεδο εγκλεισμού αριστερών οπλιτών, προκειμένου να συμμορφωθούν και να επανέλθουν στον «ορθό» δρόμο της εθνικοφροσύνης. Πρωτοπόροι στις αντιδράσεις το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ φυσικά.
Καμία αντίρρηση να διαφυλαχθεί το στρατόπεδο και να τιμούν όσοι θέλουν τη μνήμη όσων μαρτύρησαν εκεί. Ολο το υπόλοιπο νησί, ωστόσο, μπορεί να γεμίσει με ανεμογεννήτριες, γιατί εκτός από τους νεκρούς που ζουν στη μνήμη, πρέπει να επιβιώσουν και οι ζωντανοί σε ένα σχετικά υγιές περιβάλλον. Απαιτείται λοιπόν λογική και τόλμη...
(Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)