Μεταβολή Παιγνίου

Ώστε, λοιπόν, το πιο πλούσιο βασίλειο, η Σαουδική Αραβία δεν έχει ραντάρ, αεροπορία, αντιπυραυλική άμυνα; Δεν μπόρεσε να διαφυλάξει την παραγωγή πετρελαίου του, που εμειώθη στο μισό, εξαιτίας της προχθεσινής «αιφνιδίας» επιδρομής σμήνους «κηφήνων» (drones) προερχομένων εξ Υεμένης είτε από το Ιράν; Μικρά σημασία. Σημαντικότερη είναι η διαπίστωση ότι η προσφορά πετρελαίου στη διεθνή αγορά είναι εκτεθειμένη εις ασυμμέτρους κινδύνους (από τους Χούθις Υεμενίτες) και συνεπώς το «καπέλο επικινδυνότητος» στην τιμή του πετρελαίου (oil risk premium) δικαιολογεί την άνοδο 20% του τύπου Μπρεντ και του Κρουντ WTΙ κατά 10%, σε 24 ώρες. Ουσιαστικώς ο κόσμος επανήλθε στην εποχή που ο Σαντάμ Χουσεήν του Ιράκ εισέβαλε στο Κουβέητ το 1990.

του Κώστα Κόλμερ
Τρι, 17 Σεπτεμβρίου 2019 - 14:28

Εν τούτοις, έκτοτε οι παράμετροι της προσφοράς αργού πετρελαίου έχουν μεταβληθή δραστικώς: Όσον εύκολη είναι η διαταραχή της παγκοσμίου προσφοράς πετρελαίου, τόσο ευέλικτη είναι σήμερα η ζήτησις του. Οι πηγές ενεργείας έχουν αυξηθή και η εξάρτηση από του πετρελαίου έχει μειωθή. Πρώτα είναι η ανακάλυψη μεγάλων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στον Καναδά, στη Μεσόγειο θάλασσα, στον Αρκτικό ωκεανό και εις Αφρικήν. Δεύτερον είναι η εφεύρεση των σχιστολιθικών πετρωμάτων από έναν ‘πετρελαιά’ Ελληνικής καταγωγής στην Αμερική που καθιστά τη μεγάλη καταναλωτική αγορά σχεδόν αυτάρκη. Κατόπιν, είναι η τεχνολογική εξοικονόμηση καυσίμων που έχει επιτευχθή διεθνώς -σύντομα και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Τέλος, είναι οι ανανεώσιμες πηγές ενεργείας που υποκαθιστούν το πετρέλαιο στην ηλεκτροπαραγωγή.

Από την άλλη πλευρά, η δυναμική των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή, μεταξύ Σουνιτών και Σιητών, μεταβάλλει άρδην τους κανόνες του πετρελαϊκού παιγνίου. Ευάλωτοι αποδεικνύονται οι Σαουδάραβες, αλλά και οι Ιρανοί από το Ισραήλ, στο Λίβανο και Συρία. Η ανατολική Λιβύη βομβαρδίζει την Τρίπολη, στα δυτικά της μέχρι πρότινος πετρελαιοπαραγωγού χώρας. Τα μεγάλα πετρελαιοφόρα VLCC δεν μετατοπίζονται ευχερώς στα θαλασσινά λιμάνια και οι πετρελαιαγωγοί είναι ολίγοι και περνούν μέσα από χώρες-ναρκοπέδια (πχ. Τουρκία).

Η εκτίμηση της πορείας των τιμών είναι ούτως ειπείν «σπαζοκεφαλιά». Ορισμένα αποτελέσματα είναι ήδη ορατά. Οι ναύλοι των τάνκερς «τσίμπησαν». Ο χρυσός πέταξε στα 1.500 δολλάρια η ουγγία. Αν συνεχισθή η ανατίμηση του αργού στα 70 $/β, ο «πληθωρισμός» του κόστους ζωής θ’ ανέβη στην ΕΕ, οπότε και η μείωση των επιτοκίων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα περιττεύει, αν πιστεύσωμε τον Μάριο Ντράγκι. Βέβαια, άλλα λέγει ο πρόεδρος Τράμπ, αλλ’ η ύφεση στην Αμερικανική οικονομία δεν αποφεύγεται ακόμη κι αν τα επιτόκια γίνουν αρνητικά.

Γεωπολιτικώς ωφελημένος βγαίνει ο Ρώσσος πρόεδρος Πούτιν που αποδεικνύεται τυχερός (ή πονηρός;). Επίσης, οι μουλάδες του Ιράν που κατέστησαν διεθνώς αισθητή την επιρροή τους. Τα Αμερικανικά στρατηγικά αποθέματα επιτυγχάνουν ουρανοκατέβατα κέρδη, κυριολεκτικώς, και τελικώς το δολλάριο ενισχύεται, όπως και η Γώλλ Στρήτ, μόλις ξεπεράσει το «σόκ» των ανατιμήσεων του αργού. Οι τιμές του αργού υπεχώρησαν διεθνώς σχεδόν ένα τοις εκατόν και μόνο στην Ελλάδα των καρτέλ αυξήθη η βενζίνη.

Με δυο λόγια, η επομένη ημέρα της 15ης Σεπτεμβρίου 2019, οπόταν πραγματοποιήθη η επίθεση στις εγκαταστάσεις της «Αράμκο» στην Σ. Αραβία, δεν θα είναι η ιδία. Ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι οι κανόνες του παιγνίου άλλαξαν, αλλά το πετρέλαιο διατηρεί την γοητεία του.