Η Τουρκία είναι η τέταρτη χώρα με την υψηλότερη γεωθερμική ισχύ στον κόσμο, ακολουθώντας τις Η.Π.Α., την Ινδονησία και τις Φιλιππίνες. Αυτό οφείλεται στην κατεύθυνση που ακολουθεί για την ενίσχυση του συγκεκριμένου τομέα. Όπως μεταδίδει το δίκτυο Daily Sabah ακόμα και η Ινδονησία, προσπαθεί τώρα να επωφεληθεί από την τουρκική εμπειρία, ενώ και η Κένυα κάλεσε τις τουρκικές εταιρείες ενέργειας να επενδύσουν στο γεωθερμικό δυναμικό της χώρας. Παράλληλα, η τουρκική εταιρεία, MB Holding, παρέδωσε το πρώτο γεωθερμικό σταθμό στην Κροατία. Το εργοστάσιο Velika Ciglena στην πόλη Bjelovar άρχισε να λειτουργεί στα τέλη του 2018. Έχει συνολική εγκατεστημένη ισχύ 16,5 MW και μπορεί να καλύψει τις ανάγκες 29.000 νοικοκυριών της Κροατίας. Επιπλέον, η τουρκική εταιρεία υπέγραψε την περασμένη εβδομάδα. μια νέα σύμβαση με την κροατική εταιρεία μηχανικών Ekonerg για το σχεδιασμό γεωθερμικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής με την ονομασία Legrad, με εγκατεστημένη ισχύ 19,9 MW.
Την ίδια ώρα αναλυτές επισημαίνουν ότι ο τομέας θέρμανσης και ψύξης είναι ζωτικής σημασίας για τη μετάβαση σε ένα σύστημα χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και βιώσιμης ενέργειας, ωστόσο μέχρις στιγμής οι πολίτες είναι «εξαρτημένοι» από τα ορυκτά καύσιμα και αυτό επιβεβαιώνουν έρευνες. Πάντως, το ερευνητικό πρόγραμμα HeatStore επισημαίνει πως για να αντιστραφούν οι όροι πρέπει να αναπτυχθούν περαιτέρω οι τεχνολογίες αποθήκευσης θερμικής ενέργειας.
Οι τεχνολογίες υπόγειας αποθήκευσης θερμικής ενέργειας (UTES) πρέπει να αναπτυχθούν περαιτέρω και πρέπει να αποτελέσουν αναπόσπαστο στοιχείο στη μελλοντική υποδομή του ενεργειακού συστήματος για να ανταποκριθούν στις διακυμάνσεις τόσο της διαθεσιμότητας όσο και της ζήτησης ενέργειας. Αυτό αναφέρει το πρόγραμμα HeatStore, του οποίου στόχοι είναι, να μειώσουν τους κινδύνους, να βελτιώσουν την απόδοση των υπόγειων τεχνολογιών αποθήκευσης θερμικής ενέργειας υψηλής θερμοκρασίας (~ 25 ° C έως ~ 90 ° C) και να βελτιστοποιήσουν τη διαχείριση της ζήτησης από το δίκτυο θερμότητας.
Σύμφωνα με την έρευνα η θέρμανση και η ψύξη ευθύνονται για το ήμισυ της συνολικής κατανάλωσης τελικής ενέργειας στην Ευρώπη. Η συντριπτική πλειοψηφία - το 85% - της ζήτησης εκπληρώνεται από τα ορυκτά καύσιμα, κυρίως το φυσικό αέριο. Οι πηγές θερμότητας χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα (π.χ. γεωθερμία, βιομάζα, ηλιακή ενέργεια) πρέπει να αναπτυχθούν και η αποθήκευση θερμότητας διαδραματίζει καίριο ρόλο στην ανάπτυξη αυτή. Η αποθήκευση παρέχει την ευελιξία να διαχειρίζεται τις διακυμάνσεις της προσφοράς και της ζήτησης θερμότητας. Επισημαίνει δε πως ο συνδυασμός κορυφαίων ευρωπαϊκών ερευνητικών ιδρυμάτων μαζί με μικρές, μεσαίες και μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις θα διασφαλίσει ότι οι εξεταζόμενες τεχνολογίες θα μπορούν να κυκλοφορήσουν στην αγορά και να αξιοποιηθούν από τους ενδιαφερόμενους φορείς.