Η διαστολή της ήλθε αργότερα από την ανακάλυψη υδρογονανθράκων στο Αιγαίον, υπό της Ελληνικής χούντας και από τα λάθη του «εθνάρχου» που υπέγραψε την συμφωνία της Βέρνης, διότι επειγόταν να βάλει την Ελλάδα στην ΕΟΚ χωρίς περισπασμούς.
Η όρεξη των πασάδων για θαλασσινά άνοιξε όταν το 1974 κατέλαβαν την Κύπρο, με την προδοσία του ΝΑΤΟ κι ο «εθνάρχης» απεφάνθη ότι «η Κύπρος κείται μακράν» παρ’ ό,τι ήταν μέσα στο σκόπευτρο των Φάντομς που τότε είχε μόνον η Ελληνική αεροπορία.
Η εν συνεχεία ιστορία είναι γνωστή από την εμπλοκή μεγάλων δυνάμεων που θέλουν να αλωνίζουν στο Αιγαίον και την ανακάλυψη εκτεταμένων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ΑΟΖ του Ισραήλ, Αιγύπτου και Κύπρου. Οπότε οι πασάδες άρχισαν τους εκβιασμούς και τις εισβολές στην ΑΟΖ του ασθενεστέρου κράτους, της Κύπρου, ονομάσαντες την ανατολική Μεσόγειο «Γαλάζια πατρίδα».
Η Ελληνική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία πανικοβλήθη και με τρόμο ανελογίσθη τι πρέπει να πράξει εάν τα Τουρκικά βυθοτρύπανα μπουν στην ΑΟΖ του Καστελορίζου κι’ αρχίσουν τις έρευνες. Αντί να κηρύξει αμέσως τα 12 μίλια χωρικά ύδατα και τα 200 της ΑΟΖ, άρχισε διαπραγματεύσεις για την προμήθεια δύο Γαλλικών φρεγατών αξίας 1.200 εκατομμυρίων ευρώ, που προφανώς δεν τα έχει, παραδοτέων από τα Γαλλικά ναυπηγεία το 2025.
Αλλά μέχρι τότε οι πασάδες θα έχουν κυριαρχήσει στον εναέριο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου με το αντιπυραυλικό Ρωσσικό σύστημα S-400 που ανησυχεί ακόμη και τους Ισραηλινούς, οπότε θα μπορούν να βγουν από τον Τσεσμέ χωρίς κίνδυνο από την αντίπαλο αεροπορία.
Ευεξήγητο είναι ότι την θεωρία της «γαλάζιας πατρίδας» διαφημίζουν διάφοροι απόλεμοι ως ο Ταγίπ Ερντογκάν που δεν εμπιστεύεται τους στρατηγούς του. Ουδέποτε όμως ενεφανίσθη ο αρχηγός της Τουρκικής αεροπορίας να μιλήσει για τους αιθέρες της «γαλάζιας πατρίδας» του. Ίσως γιατί ξέρει ότι εκεί έχει να κάνει με την πιο εμπειροπόλεμο αεροπορία του ΝΑΤΟ: της Ελληνική. Και γνωρίζει εκ πείρας ότι, απογυμνωμένος από πληρώματα μετά το Γκιουλενικό κίνημα του 2016, αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να πέσει στην Γαλάζια Παγίδα.