Η δε πολιτική αστάθεια σε Βρετανία, Ιταλία και Ισπανία απειλούν να εκτροχιάσουν την πορεία ΕΕ και ευρωζώνης. Κάτι που φυσικά θα επηρεάσει και τη χώρα μας. Ο «συναλλαγματικός πόλεμος», όπως πολλοί τον χαρακτήρισαν, μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδος μπορεί εν τέλει να μην είχε διάρκεια, ωστόσο το μήνυμα ήταν σαφές. Ουάσιγκτον και Πεκίνο έχουν εισέλθει σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι επίδειξης δύναμης που ουδείς μπορεί να προβλέψει πώς θα καταλήξει. Είναι ενδεικτικό ότι την περασμένη Δευτέρα μέσα σε λίγες μόνο ώρες οι πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη έχασαν το 2,1% του αθροιστικού τους πλούτου ή 117 δισ. δολάρια εξαιτίας της δραματικής πτώσης των μετοχών στην Wall Street μετά την άνευ προηγουμένου υποτίμηση του γουάν. Μάλιστα σύμφωνα με την Goldman Sachs, οι δυο μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη δεν θα μπορέσουν να επιλύσουν τις διαφορές τους πριν τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές που θα διεξαχθούν τον Νοέμβριο του 2020. Η απόφαση της Ουάσιγκτον να επεκτείνει τους δασμούς από την 1η Σεπτεμβρίου υποδηλώνει ότι «αμφότερες πλευρές λαμβάνουν πιο αυστηρή στάση, μειώνοντας τις πιθανότητες συμφωνίας στο άμεσο μέλλον», ανέφερε ενδεικτικώς ο επικεφαλής οικονομολόγος της Goldman Sachs Jan Hatzius.
Το πρώτο σοβαρό θύμα της εν εξελίξει «τιτανομαχίας» φαίνεται ότι είναι η Γερμανία. Τον Ιούνιο οι εξαγωγές της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής οικονομίας μειώθηκαν κατά 8% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του περασμένου έτους. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μείωση που έχει σημειωθεί σε ετήσια βάση τα τελευταία τρία χρόνια. Παράλληλα, τον ίδιο μήνα κατεγράφη μείωση της βιομηχανικής παραγωγής στις δύο μεγαλύτερες οικονομίες της ευρωζώνης, την Γερμανία και την Γαλλία. Οι εξαγωγικές βιομηχανίες των δύο χωρών, συμπεριλαμβανομένων των αυτοκινητοβιομηχανιών τους, έχουν δεχθεί σοβαρό πλήγμα, καθώς έχει μειωθεί η ζήτηση από την Κίνα, που αποτελεί εκ των κορυφαίων -αν όχι η κορυφαία- αγορά για τις ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες.
Στην δε Ιταλία, η κατάσταση είναι το λιγότερο ανησυχητική. Η πολιτική αστάθεια που προκαλούν οι ακροβασίες Σαλβίνι σε συνδυασμό με την υφεσιακή πορεία της ιταλικής οικονομίας προκαλούν συναγερμό στις ευρωπαϊκές αγορές. Την περασμένη Παρασκευή, η διάλυση του κυβερνητικού συνασπισμού με την συνακόλουθη εκτίναξη των ιταλικών ομολόγων παρέσυρε και τους ελληνικούς τίτλους με την απόδοση στο ελληνικό 10ετές να αυξάνεται στο 2,15% κατά σχεδόν 4,8% από την προηγούμενη ημέρα, ενώ πιέσεις -αν και μικρότερες- δέχθηκαν τόσο το πορτογαλικά όσο και ισπανικά ομόλογα. Αναταραχή επικρατεί και στην Μαδρίτη, καθώς ο Ισπανός Πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ πασχίζει εδώ και σχεδόν τέσσερις μήνες να σχηματίσει κυβέρνηση. Μετά και την τελευταία αποτυχία των διαπραγματεύσεων με τους Podemos, έχει μια τελευταία ευκαιρία μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου. Διαφορετικά οι πολίτες θα οδηγηθούν εκ νέου στις κάλπες πιθανότατα στις 10 Νοέμβριου.
Και όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που η Βρετανία προετοιμάζεται όπως όπως να εξέλθει από την ΕΕ. Όσο πλησιάζει η καταληκτική ημερομηνία της 31ης Οκτωβρίου τόσο μεγαλύτερη είναι η σύγχυση που επικρατεί στην βρετανική πολιτική σκηνή. Ο νέος Πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον έχει διαμηνύσει ότι η χώρα θα φύγει από την ΕΕ στις 31 Οκτωβρίου με ή χωρίς συμφωνία προκαλώντας σοβαρές αντιδράσεις εντός και εκτός συνόρων. Σύμφωνα με τους F.T, ο Βρετανός ηγέτης θα επιχειρήσει να καθυστερήσει τις αναπόφευκτες ως φαίνεται εκλογές για τις αρχές Νοεμβρίου. Για να γίνει αυτό όμως θα πρέπει να κάμψει τις αντιστάσεις των Εργατικών και μελών του Συντηρητικού κόμματος που έχουν ορκιστεί ότι θα εμποδίσουν με κάθε τίμημα το εν λόγω ενδεχόμενο, ζητώντας ακόμη μια αναβολή του Brexit. Την ίδια ώρα, η βρετανική οικονομία ακροβατεί σε τεντωμένο σκοινί.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, η οικονομία της Γηραιάς Αλβιώνας συρρικνώθηκε κατά 0,2% κατά το δεύτερο τρίμηνο του έτους. Είναι το πρώτο τρίμηνο από το τέλος του 2012 που η βρετανική οικονομία τρέχει με αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης, κάτι που αποτελεί προειδοποίηση για επικείμενη ύφεση. Η χαώδης αυτή πραγματικότητα στην παγκόσμια και ευρωπαϊκή οικονομία έρχεται σε μια κρίσιμη περίοδο για τη χώρα μας, που προσπαθεί να πατήσει γερά στα πόδια της. Μια νέα αναταραχή στην ευρωζώνη είναι κάτι που φυσικά η Ελλάδα απεύχεται. Όχι μόνο διότι θα αυξήσει το κόστος δανεισμού της αλλά και επειδή θα δυσχεράνει τις διαπραγματεύσεις με τις Βρυξέλλες για τα πλεονάσματα και τη μείωση της φορολογίας.