Μόνον ιστορία δεν έγραψε το βιβλίο των Ε. Βαρβιτσιώτη και Β Δενδρινού «Η τελευταία μπλόφα» (εκδόσεις Παπαδόπουλος, σελ. 399, ευρώ 18,98). Μυθιστόρημα της Ελληνικής κρίσεως του 2015, με άφθονη μυθοπλασία και πηγές από άγνωστα off the record που κατέγραψαν 

δύο συμπαθείς ανταποκριτές του διεθνούς και εγχωρίου τύπου στις Βρυξέλλες που θεωρούνται ως πρωτεύουσα της ΕΕ, ενώ στην πράξη είναι το… Βερολίνο. Εικαζόμενος σκοπός του νέου βιβλίου είναι η αντίκρουση των δύο προηγηθέντων βιβλίων του «Γιάνη» Βαρουφάκη (ΓΒ), για τα παρασκήνια των διαπραγματεύσεων του τρίτου μνημονίου - έως ότου παρητήθη από υπουργός Οικονομικών της κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στις 5 Ιουλίου 2015, κατ’ απαίτησιν του τότε προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ.

Συγχρόνως με το βιβλίο αγιοποιούνται ο σκοτεινός ρόλος των Ευκλείδη Τσακαλώτου ως υπονομευτού του ΓΒ και του Γιώργου Χουλιαράκη, «ανθρώπου φαντάσματος» (σελ.220) αλλά ουσιαστικώς οργάνου του αντιπροέδρου της κυβερνήσεως Γιώργου Δραγασάκη, εάν πιστεύσωμε τον «Γιάνη».

Εν τούτοις, το βιβλίο είναι διδακτικό δι’ όσους εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η διαχείριση της «ηνωμένης Ευρώπης» υπό του ευρωϊερατείου είναι νόμιμη και επ’ ωφελεία των Ευρωπαϊκών λαών.

Όταν ο τότε πρόεδρος του ΓΙΟΥΡΩΓΚΡΟΥΠ Ολλανδός Γερούν Ντάϊζελμπλούμ εζήτησε από τον Γάλλο νομικό σύμβουλο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να γνωμοδοτήσει εάν το όργανο αυτό μπορούσε να πάρει αποφάσεις χωρίς ομοφωνία, ο Ουμπέρ Λεγκάλ απήντησε ότι πρόκειται για μία «άτυπη ομάδα» που δεν στηρίζεται στις Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, παρά μόνον αναφέρεται άπαξ  στο πρωτόκολλο 14 τα Συνθήκης της Λισσαβώνος.

Άρα παρανόμως ο Ντάϊζελμπλουμ διέκοψε στις 27 Ιουνίου 2015 την συνεδρίαση του ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ και τις διαπραγματεύσεις για χρηματοδοτική διάσωση της Ελλάδος τις επόμενες ημέρες.

Όσον αφορά το «μυστικό» σχέδιο της ΕΕ για την αντιμετώπιση «της καταστροφικής  εξόδου της Ελλάδος από το ευρώ» δεν ήταν και τόσο… μυστικό αφού οι λεπτομέρειες του ευρίσκονται στο βιβλίο του Γερμανού οικονομολόγου Χάνς-Βέρνερ Ζίνν, (THE EURO TRAP, On Bursting Bubbles and Beliefs, OXFORD University Press 2014).

«Πρακτικώς μία εύτακτη έξοδος (της Ελλάδος από το ευρώ» επιτυγχάνεται χάρις στο γεγονός ότι «σήμερα πολλές από τις πληρωμές γίνονται ηλεκτρονικώς και η μετατροπή των Τραπεζικών λογαριασμών γίνεται μέσα σ’ ένα βράδυ» (σελ.348,349).Οι απαραίτητοι έλεγχοι κεφαλαίου «τελικώς δεν θα χρειασθή να διαρκέσουν επί πολύ χρόνον», γράφει ο Ζιν.

‘Ηδη ζούμε στην χώρα μας με «Κάπιταλ Κοντρόλς» επί τετραετίαν, αν και μέσα στην Ευρωζώνη με τα γνωστά δυσάρεστα παρεπόμενα.

Με «παράλληλο νόμισμα» και με το ευρώ σε νέα ισοτιμία (ΣΣ: δηλ. όχι πλέον 340,74 δρχ.) η μεταβατική περίοδος στο εθνικό νόμισμα θα είναι σύντομος και σχετικά ανώδυνη» (σελ.350 και 351). Καθώς η έξοδος από το ευρώ δεν σημαίνει αναγκαίως αποχώρηση και από την Ευρωπαϊκή Ένωση ,επί τη βάσει του άρθρου 352 της Συνθήκης της Λισσαβώνος που «προσφέρει επαρκή ευελιξία» , διασκεδάζονται οι φόβοι των κινδυνολογούντων.

Αυτή η διευκρίνηση είναι η μόνη… «συνεισφορά στην Τέχνη» του βιβλίου των δύο συμπαθών ανταποκριτών.