Ο Ρώσσος πρόεδρος Πούτιν έσπευσε προηγουμένως να ζητήσει τηλεφωνικώς συνάντηση με τον Αμερικανό ομόλογο του στην Βουδαπέστη για το ζήτημα αυτό εντός των δύο προσεχών εβδομάδων.
Μετά από δίωρο τηλεφωνικό διάλογο των δύο προέδρων, φαίνεται να αναθερμαίνεται η διαπραγμάτευση, διά την σύναψη διαρκούς εκεχειρίας στο Ουκρανικό μέτωπο , που δεν επετεύχθη στην προηγουμένη συνάντηση τους στην Αλάσκα.
Ο Πούτιν ήδη σκόραρε 1-0 στο παράλληλο παίγνιο με την Ευρωπαϊκή «διαίρεση»: Ο Ούγγρος πρόεδρος Ορμπάν, που διατηρεί καλές σχέσεις με την Μόσχα, αγνόησε πλήρως την «κοινή» πολιτική της ΕΕ στο Ουκρανικό, όχι μόνον επιτρέποντας στο Ρωσσικό προεδρικό αεροσκάφος να προσγειωθεί στην Βουδαπέστη αλλά και αγνοώντας το ένταλμα συλλήψεως του Ρώσσου ηγέτη, που έχει εκδώσει η εισαγγελία των Βρυξελλών, με την κατηγορία διαπράξεως «εγκλημάτων πολέμου» στην Ουκρανία…
Ο πόλεμος είναι συνέχιση της διπλωματίας με άλλα μέσα, κατά τον Κλαούζεβιτς, μόνον που εδώ αντιστρέφεται η σειρά: γίνεται αντιληπτό ότι διά της διπλωματίας μπορεί να τερματισθή ο «άδοξος πόλεμος» της Ουκρανίας κατά προσφιλή διατύπωση του προέδρου Τραμπ κι όχι δια της ολοκληρωτικής νίκης των Ρώσσων.
Αυτάρεσκος από την «επιτυχία» να διακόψει τον πόλεμο ΧΑΜΑΣ κατά Ισραήλ, ο πρόεδρος Τραμπ φαίνεται «έτοιμος από καιρό» (Κ. Καβάφης) ότι ήλθε η ώρα για την επανάληψη του άθλου του – αυτή την φορά στην Ευρώπη που επί τετραετία δοκιμάζεται από άλλον έναν ακόμη «ευρωπαϊκό πόλεμο». Μόνον που εδώ τα πράματα είναι διαφορετικά.
Ο πρώην Αμερικανός πρόεδρος Μπιλ Κλίντον αθέτησε την υπόσχεση προς τον Γκορμπάτσωφ το 1989, με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενώσεως, να μην προωθήσει την επέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς απλώς διότι δεν ήταν «γεγραμμένη».
Ήταν όμως αυτονόητη άπαξ και το Σύμφωνο Βαρσοβίας, που ακολούθησε την ίδρυση του ΝΑΤΟ το 1947, διελύθη. Οι θερμοκέφαλοι της Δύσεως είδαν μία ευκαιρία να δοκιμάσουν τα νεύρα των Ρώσσων και πράγματι επέτυχαν να άρουν την ουδετερότητα της Σουηδίας, να εντάξουν την Φιλλανδία στο ΝΑΤΟ και να επανεξοπλίσουν την Γερμανία.
Η Βικτώρια Νούλαντ και ο γνωστός μας Τζέφρυ Πάιατ του Στέητ Ντιπάρτμεντ «μαγείρεψαν» επί προεδρίας Τζό Μπάϊντεν την ανατροπή της εκλεγμένης Ουκρανικής κυβερνήσεως και την ματαίωση της συμφωνίας Μίνσκ, ως απεκάλυψε προσφάτως η πρώην Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ. Οπότε, ο Ρώσσος πρόεδρος εξέλαβε το κίνημα στο Κίεβο ως προάγγελο της ανατροπής του στη Μόσχα και διέταξε τα στρατεύματα του να εισβάλλουν στην ανατολική Ουκρανία.
Το πρόβλημα κληρονόμησε ο πρόεδρος Τράμπ από την προηγουμένη κυβέρνηση, η οποία φαίνεται ότι είχε οικονομικά συμφέροντα στην Ουκρανία κι έτσι παρετάθη απρόβλεπτα ο πόλεμος, καθώς ο Ρωσσικός στρατός δεν ήταν έτοιμος να πολεμήσει σύμφωνα με την φήμη του.
Ανανεώθει ο μύθος της Ρωσσικής απειλής που χρονολογείται από την εποχή του Μεγάλου Ναπολέοντος, ο Βρεταννός πρώην πρωθυπουργός Τζόνσον φαίνεται ότι «τα ’πιασε» - δεν ήθελε και πολλά με την πατροπαράδοτη δυσπιστία της Βρεταννίας προς παν το Ρωσσικό κι ο ιδικός μας εκήρυξε τον πόλεμο κατά της Ρωσσίας!
Έτσι εφθάσαμε στο σημερινό κρίσιμο σημείον: εάν η προσεχής συνάντηση Τραμπ-Πούτιν στην Βουδαπέστη δεν αποδώσει, φέροντας ανακωχή στο Ουκρανικό μέτωπο, ο κόσμος θα αντιμετωπίσει μεγάλους κινδύνους από τις νομοτέλειες της κλιμακώσεως του Ευρωπαϊκού πολέμου.