Τον Δεκέμβριο μάλιστα του περασμένου χρόνου , το ΕΤΣ σχεδόν τριπλασιάσθη στο 1,6 δις. ευρώ. Παρά την πρόοδο των εξαγωγών των Ελληνικών επιχειρήσεων, του Τουρισμού και του ναυτιλιακού συναλλάγματος, εν τη προσπάθειά των να ξεφύγουν από τα αψυχολόγητα «κάπιταλ κοντρόλς» που συνεχίζονται αδικαιολογήτως για χώρα του ευρώ, οι εισαγωγές συνέχισαν την ανοδική των πορεία, φανερώνοντας την κόπωση της Ελληνικής παραγωγής εν σχέσει με τις εγχώριες καταναλωτικές ανάγκες, στις οποίες συμβάλλουν πλέον και οι δαπάνες των… «τριάντα εκατομμυρίων τουριστών» (!) που μειώνουν την προστιθεμένη αξία κάθε εισαγομένου ευρώ από τον Ελληνικό τουρισμό.
Ακόμη πιο ανησυχητικό για την μεταμνημονιακή εποχή ήταν το γεγονός ότι πέρυσι η μείωση των καταθέσεων και «ρέπος» στην Ελλάδα του εξωτερικού ανήλθε στα 20,8 δις. ευρώ και αντιλογίσθη με αύξηση των δανειακών υποχρεώσεων προς το εξωτερικό, κυρίως του Ελληνικού δημοσίου. Ποίος είπε ότι ο εξωτερικός δανεισμός τερματίσθη με την λήξη των ευρωπιστώσεων;
Εάν η περυσινή επιδείνωση του ΙΤΣ συνεχισθή και εφέτος – και τίποτε δεν προοιωνίζεται την βελτίωση, δεδομένου ότι η χώρα έχει εισέλθη σε εκλογική περίοδο – τότε μην αποκλείεται η παλινδρόμηση εις σε «διασωστικά προγράμματα» της Ευρωπαϊκής…Διαιρέσεως, που με τόσες θυσίες του Ελληνικού λαού έληξαν αλλά δεν εξαλείφθησαν.