Υπέφερε, μαραίνονταν στου Μαξίμου
σαν ένιωθε στες ομιλίες των φίλων του
της νεολαίας του Κολωνακίου
μές σ’ όλην την φαυλότητα και την αγένεια
που έδειχναν σ’ αυτόν, του εθνικόφρονα
Ψημένου Φιλοχρήματος τον υιό-
σαν ένιωθε που πάντα υπήρχε μια κούφια
παρηγορία για τες δυναστείες τις νεοπολιτίζουσες
που ξέπεσαν και που για σοβαρά έργα δεν είναι,
για της δεξιάς την αρχηγία πολύ κατάλληλος δεν είναι.
Τραβιούνταν μόνος του στου Παπάγου κι’ αγανακτούσε,
κι’ όμνυε που ως τα θαρρούν δίολου δεν θάναι.
Ιδού πώς έχει θέλησιν αυτός
Ν’ αγωνισθή εναντίον στις Πρέσπες την συμφωνία.
Αρκεί να βρεί δυό βολευτάς, Κοινοβολευτική Ομάδα
να φτιάξει, να ξεφύγει απ’ την ταπείνωση
κι’ όλη αυτή την ενέργεια που φέρει
μες απ’ την στολή παραλλαγής
αυτή να μεταδώσει στους ψηφοφόρους.
Ά, στην κυβέρνηση μονάχα να ξαναβρεθεί!
Απ’ όπου ο «ψυχρός εκτελεστής» τον έδιωξε
που αμυδρώς επιθυμούσε την ανατροπή του
Μες στην σκέψι του την μελετούσε πάντα
σαν κάτι πιθανό που σκεπτόμενος το πλησιάζεις,
σαν οπτασία ανταλλάξιμη με την καρέκλα, σαν όραμα
ακροδεξιών ιδεών και διαπλοκών.-
Και τώρα ;
Τώρα απελπισία ο καημένος
Είχανε δίκιο τα συντρόφια στην Κουμουνδούρου
Δεν είναι δυνατόν να βασταχθούν κυβερνήσεις
πού έβγαλε η κωλοτούμπα του δύο χιλιάδες δέκαπεντε.
Αδιάφορον επάσχισεν αυτός: «Εξαγοράσατε τους έξη»
όσο μπορούσεν αγωνίσθηκε να το αποτρέψει
Και μές στην μαύρη απογοήτευσί του,
ένα μονάχα λογαριάζει πιά
με υπερηφάνεια που κ’ εν τη αποτυχία του,
την ιδία ακατάβλητη απρονοησία στον κόσμο δείχνει.
Γι’ άλλους… Ματρόζους -Αλέξη μη ελπίζεις-
δεν έχει άλλη πλειοψηφία για σε, δεν έχεις μέλλον
Έτσι που τη πολιτική σου ρήμαξες εδώ
στην χώρα τούτη την μικρή, σ’ όλη την γή την χάλασες.
Παρωδία επικαίρων Καβαφικών ποιημάτων: «Δημητρίου Σωτήρος» και «Η πόλις».
Και διά το πιστόν
Κώστας Κόλμερ