Η ένστασή μας ήταν ότι το Υπουργείο έπρεπε να λάβει απόφαση και όχι να δώσει το δικαίωμα να αποφασίζουν οι ακτοπλοϊκές για το τι θα κάνουν με τα ηλεκτρικά οχήματα. Απόφαση και ενημέρωση του κόσμου έπρεπε και πρέπει να γίνει…
Όπως γράψαμε και πιο πάνω, οι ιθύνοντες του Υπουργείου δεν ξύπνησαν ένα πρωινό και είπαν «πως θα ταλαιπωρήσουμε σήμερα τους κατόχους ηλεκτρικών;». Θα ήταν αφελές να σκεφτεί κάποιος κάτι τέτοιο, μάλιστα λίγο πριν μία εκλογική αναμέτρηση. Και αυτό από μία κυβέρνηση που εδώ και τέσσερα χρόνια παροτρύνει την αγορά ηλεκτρικού με τη μεγαλύτερη επιδότηση που υπάρχει στην Ε.Ε.
Αναμφίβολα υπάρχει μεγάλη ανησυχία, για ένα εντελώς άγνωστο θέμα. Άγνωστο όχι μόνο στην ελληνική κυβέρνηση, αλλά σε όλες. Μη ξεχνάμε βέβαια πως η Ελλάδα έχει τις περισσότερες θαλάσσιες μεταφορές στην Ευρώπη…
Η αυξανόμενη χρήση των ηλεκτρικών οχημάτων και ο κίνδυνος να πιάσουν φωτιά οι μπαταρίες τους είτε όταν υπερφορτίζονται ή υπερθερμαίνονται (πρόβλημα στο σύστημα ψύξης), απαιτεί μια βιώσιμη και ρεαλιστική λύση, η οποία πρέπει να βρεθεί επειγόντως.
Η διεθνής ναυτιλία έχει αναστατωθεί για το ζήτημα της μεταφοράς ηλεκτρικών και υβριδικών οχημάτων με πλοία. Πολλές ναυτιλιακές εταιρείες αρνούνται να μεταφέρουν ηλεκτρικά οχήματα μετά από μια σειρά περιστατικών, και ιδιαίτερα μετά το πλοίο μεταφοράς οχημάτων Felicity Ace. Η πρόσφατη πυρκαγιά στο πλοίο και η βύθιση του φέρνει στο προσκήνιο ένα σημαντικό ερώτημα: Καθώς ο κόσμος μεταβαίνει γρήγορα στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, πώς θα τα μεταφέρουμε από τα εργοστάσια στις εκθέσεις; Και πώς θα τα μετακινούμε στα νησιά;
Η αλήθεια είναι ότι μέχρι σήμερα κανείς δεν γνωρίζει την αιτία της πυρκαγιάς στο, Felicity Ace. Οι απαντήσεις βρίσκονται 10.000 πόδια κάτω στο Βόρειο Ατλαντικό.
Γενικά, οι πυρκαγιές στα πλοία είναι ένα συχνό φαινόμενο. Έχουν αναφερθεί περίπου 70 τα τελευταία πέντε χρόνια. Σε ότι αφορά τα ηλεκτρικά οχήματα, οι ειδικοί των θαλασσίων μεταφορών κάνουν λόγο για «έναν νέο τύπο κινδύνου». Τα πλοία μεταφοράς οχημάτων σχεδιάστηκαν με μέτρα πυρόσβεσης και πυροπροστασίας με βάση τα οχήματα εσωτερικής καύσης.
Πρέπει λοιπόν να επανασχεδιαστούν όλα αυτά τα συστήματα, αφού είναι ξεκάθαρο -και δε χρειάζονται ειδικές γνώσεις για να καταλάβει κάποιος, διαφορετικά κατασβήνεται μία πυρκαγιά σε μία μπαταρία και διαφορετικά σε οχήματα με δεξαμενές καυσίμων, ενώ και η επέκταση της έχει άλλο ρυθμό.
Από την άλλη, σε περίπτωση που μια μπαταρία λιθίου σε ένα ηλεκτρικό όχημα αναφλεγεί (λόγω κακής λειτουργίας ή τεχνικού προβλήματος), μπορεί να χρειαστούν 20 έως 30 πυροσβεστικά οχήματα/πλοία για τη μεταφορά της ποσότητας νερού που απαιτείται για την κατάσβεση της πυρκαγιάς, καθιστώντας το εγχείρημα σχεδόν αδύνατο.
Παράλληλα η πυροσβεστική πρέπει να ρίξει τεράστιες ποσότητες νερού στο πλοίο, για να σβήσει ηλεκτρικά οχήματα. Όπως είναι αυτονόητο, αυτό από μόνο του δημιουργεί προβλήματα ευστάθειας στα πλοία.
Αναμφίβολα η παγκόσμια ναυτιλία, έχει αιφνιδιαστεί απόλυτα, όντας ακόμα ανήμπορη να δώσει απαντήσεις τόσο στους κατόχους ηλεκτρικών, όσο και στις ναυτιλιακές εταιρείες. Αυτή η αδράνεια σίγουρα θα έχει και νομικές προεκτάσεις.
Όμως σήμερα τα Υπουργεία των Κρατών -όπως και το ελληνικό που έχει τις περισσότερες θαλάσσιες μετακινήσεις σε όλη την Ευρώπη- πρέπει να πάρουν μέτρα, να λάβουν αποφάσεις και να δώσουν λύσεις.
Και σίγουρα η λύση δεν είναι «πονάει δόντι, βγάζει δόντι…».
*(από newsauto.gr)