Όπως συμβαίνει συνήθως με τις στρατηγικές της "χρυσής οδού", η συμφωνία της Μέι με την ΕΕ κατέληξε να προσβάλλει σχεδόν τους πάντες, εκτιμά η βρετανική εφημερίδα Telegraph.
Η χώρα και το κοινοβούλιο είναι πολύ διχασμένοι, μπερδεμένοι και αμετακίνητοι στις απόψεις τους, ώστε να υπάρχει συμβιβασμός. Κατευθυνόμαστε προς τη μητέρα όλων των πολιτικών κρίσεων, ίσως τη μεγαλύτερη όλων των εποχών. Η μοναδική ελπίδα της Μέι είναι οι Βρυξέλλες να συμβάλλουν στη διάσωσή της και να προσφέρουν αρκετές παραχωρήσεις επιτρέποντας στη Βρετανία να αποχωρήσει μονομερώς από την ασφαλιστική δικλείδα των δασμών. Ωστόσο, αυτή είναι μια απομακρυσμένη προοπτική.
Η κατάσταση επιδεινώθηκε με τις δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ, που ήρθαν ως τη χαριστική βολή, καθώς ο Αμερικανός Πρόεδρος επέμεινε ότι η συμφωνία της Μέι θα ήταν ασύμβατη με μια ουσιαστική συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με τις ΗΠΑ. Από τη στιγμή που οι ελεύθερες εμπορικές συμφωνίες με άλλα μέρη του κόσμου θα ήταν το μεγαλύτερο οικονομικό όφελος από το Brexit, η ανωτέρω εξέλιξη αποτελεί πλήγμα. Παράλληλα, καταδεικνύει και το προφανές: όσο πιο κοντά βρίσκεσαι σε μια εμπορική ένωση, τόσο δυσκολότερο είναι να συνάψεις συμφωνία με μια άλλη και αυτό ακριβώς το δίλημμα τονίστηκε με τη συμφωνία της Μέι. Προσπαθώντας να μείνει κοντά στην Ευρώπη καθιστά δύσκολο να παραμείνει ταυτόχρονα κοντά και στην Αμερική, εκτιμά η Telegraph.
Εν τω μεταξύ, σε άρθρο του στον Guardian, ο πρώην υπουργός και πρώην Επιτρόπος για θέματα Εμπορίου Πήτερ Μέντελσον τονίζει ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος προέβη σε μια απολύτως λογική εκτίμηση για τη συμφωνία της Μέι. Ο ίδιος αναφέρει ότι η διαπραγμάτευση εμπορικών όρων είναι μια μακρά και επώδυνη διαδικασία και μια συμφωνία με τις ΗΠΑ μπορεί να μην συμβεί ποτέ. Οι πιο ένθερμοι οπαδοί του Brexit έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν για να τροφοδοτήσουν την άποψη ότι ένα είδος μαγικού βασιλείου θα διαμορφωθεί μετά την αποχώρηση της Βρετανίας και η απώλεια των εμπορικών σχέσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση θα αναπληρωθεί με τη σύναψη εμπορικών συμφωνιών με τον υπόλοιπο κόσμο. Εντούτοις, είναι πασίδηλο ότι συμφωνίες με ΗΠΑ, Κίνα, Ινδία, Καναδά, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία θα χρειαστούν χρόνια για να ολοκληρωθούν και θα απαιτήσουν σκληρές αποφάσεις εκ μέρους της Βρετανίας σε ζητήματα, όπως υψηλότερη μετανάστευση και χαμηλότερα επίπεδα ειδών διατροφής.
Η προτεινόμενη συμφωνία για το Brexit είναι η χειρότερη από οποιαδήποτε άλλη συμφωνία εντός της Ε.Ε. και τα σχέδια της Μέι δεν επιτρέπουν στη Βρετανία να επιδιώξει την ανεξάρτητη εμπορική πολιτική που θα τη διευκόλυνε να συνάψει νέες συμφωνίες όπως είχαν υποσχεθεί κάποτε οι οπαδοί του Brexit. Αντιθέτως, προσφέρει ένα αβέβαιο μέλλον για τις επιχειρήσεις, καθώς συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις, χωρίς η Βρετανία να έχει λόγο για τους κανόνες που θα επιβληθούν. Το πρόβλημα με τη συγκεκριμένη συμφωνία δεν είναι τόσο η ίδια η πρωθυπουργός, όσο το Brexit, καθαυτό. Δεν είναι ότι η Τερέζα Μέι δεν θα υλοποιήσει όλες τις υποσχέσεις ή δεν θα υλοποιήσει τις προσδοκίες για τη μετά Ε.Ε. ζωή της χώρας της, αλλά το ότι απλώς, δεν μπορεί. Κανείς δεν βρίσκει νόημα σε αντιφατικές υποσχέσεις που, είναι, ουσιαστικά, "ανόητες".