Ο εξορυκτικός κλάδος είναι ευρεία ανεπτυγμένος στη χώρα μας, καθώς η Ελλάδα διαθέτει μεγάλη ποικιλία ορυκτών πρώτων υλών. Η εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου συνδέεται, μάλιστα, και με άλλους τομείς της οικονομίας, όπως τη βιομηχανία, την παραγωγή ενέργειας κ.α. Οπότε, η ανάπτυξή του κρίνεται αναγκαία, αν λάβουμε υπόψη τη συνεισφορά του στο άνοιγμα θέσεων εργασίας και τη σύνδεσή του με τις εξαγωγές.

Η δημιουργία ειδικών περιφερειακών χωροταξικών σχεδίων, τους τελευταίους μήνες, δείχνει πως τα επόμενα χρόνια θα υπάρξει ανάπτυξη του εξορυκτικού κλάδου. Σύμφωνα με την «Έκθεση συγκεντρωτικών στοιχείων σχετικά με τη μεταλλευτική και λατομική δραστηριότητα στην Ελλάδα κατά το έτος 2017», της γενικής γραμματείας ενέργειας και ορυκτών πρώτων υλών, η χώρα μας το 2016 κατατάσσεται παγκοσμίως: 2η σε παραγωγή περλίτη, 5η σε παραγωγή μπεντονίτη, 8η σε παραγωγή μαγνησίτη, 10η σε παραγωγή λιγνίτη, 17η σε παραγωγή νικελίου. Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης η Ελλάδα κατατάσσεται: 1η σε παραγωγή νικελίου, 1η σε παραγωγή βωξίτη, 1η σε παραγωγή περλίτη, 1η σε παραγωγή μπεντονίτη, 3η σε παραγωγή μαγνησίτη, 4η σε παραγωγή λιγνίτη και 5η σε παραγωγή αλουμινίου. Στην ίδια έκθεση, επισημαίνεται πως τα χρόνια της κρίσης τα μεταλλευτικά ορυκτά κατάφεραν να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Αύξηση σε αντίθεση με την τελευταία πενταετία καταγράφεται και στον λιγνίτη, κατά 15%. Βελτιωμένη είναι η εικόνα στα βιομηχανικά ορυκτά, ενώ εντυπωσιακή χαρακτηρίζεται η αύξηση των εξαγωγών μαρμάρων και φυσικών λίθων. Στην έκθεση γίνεται λόγος για την ανάγκη να διερευνηθεί η δυνατότητα ενίσχυσης επενδύσεων στον κλάδο, σύμφωνα με τον αναπτυξιακό νόμο 4399/2016.

Σε πρόσφατη εκδήλωση, του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, για το Ειδικό Χωροταξικό για τις Ορυκτές Πρώτες Ύλες, έγινε αναφορά στο υπό εκπόνηση χωροταξικό πλαίσιο για τις πρώτες ύλες και στην ανάγκη επίλυσης ζητημάτων, όπως αυτό των χρήσεων γης. Μιλώντας στην εκδήλωση ο κ. Ανέστης Γουργιώτης, από το τμήμα Ειδικών Χωροταξικών Πλαισίων του ΥΠΕΝ, σημείωσε πως «στόχος είναι η διαμόρφωση μιας πολιτικής για τη χωρική διάρθρωση του εξορυκτικού κλάδου με βάση τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης.  Αυτή η πολιτική θα περιλαμβάνει τις βασικές κατευθύνσεις για τη χωρική οργάνωση του εξορυκτικού κλάδου σε συνάρτηση με τις υφιστάμενες χρήσεις γης και θα είναι εναρμονισμένη με την Εθνική Πολιτική για το στρατηγικό σχεδιασμό και εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου». Επιπλέον, τόνισε πως στόχος είναι «ο καθορισμός των ευρύτερων περιοχών μεταλλευτικού ενδιαφέροντος σε εθνικό επίπεδο και την ταυτόχρονη δημιουργία ενός στρατηγικού πλαισίου για τη χωρική οργάνωση των δραστηριοτήτων έρευνας και εξόρυξης».

Την ίδια ώρα, το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ετοιμάζεται να νομοθετήσει το νέο φορέα για την έρευνα στον εξορυκτικό τομέα. Το υπουργείο βρίσκεται σε συνεχείς επαφές με τους εργαζόμενους, οι οποίοι έχουν εκφράσει τη διαφωνία τους στο σχέδιο νόμου. Συγκεκριμένα, οι εργαζόμενοι αναφέρουν πως με το σχέδιο νόμου καταργείται το ΙΓΜΕ, «η νέα αρχή δεν έχει καμιά σχέση με κρατικό φορέα έρευνας υποδομής και εφαρμοσμένης έρευνας στον τομέα των γεωεπιστημών, όπως είναι το ΙΓΜΕ». Παράλληλα, τονίζουν πως «οι οργανικές θέσεις παραμένουν και στο τελικό κείμενο 220, όταν οι συντηρητικότερες εκτιμήσεις για το αναγκαίο προσωπικό στο ΙΓΜΕ, από τις πιο πρόσφατες επιχειρησιακές μελέτες, ήταν 520 άτομα». Οι εργαζόμενοι, επίσης, διεκδικούσαν την επίλυση του προβλήματος σε σχέση με τη παρακρατήσεις των μισθών τους από τις 19 Ιουλίου. Τελικώς, το πρόβλημα λύθηκε με νομοθετική ρύθμιση.