του διεθνούς οικονομικού κλίματος μετά την ανακοίνωση πριν λίγες ημέρες των εκτιμήσεων του ΟΟΣΑ και του ΔΝΤ που προβλέπουν μείωση της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης για το 2019 στο 3,7 %, από το 3,9% που προέβλεπαν στις αρχές του έτους.
Πορεία της τιμής του Brent στο ICE του Λονδίνου κατά το τελυταίο εξάμηνο
Ένας ακόμα παράγοντας που συνέβαλε στην πρόσφατη πτωτική πορεία των τιμών του αργού είναι η -αρκετά μικρότερη από την προβλεπόμενη- μείωση τού όγκου των πετρελαϊκών εξαγωγών του Ιράν τις τελευταίες εβδομάδες, κάτι που αποκτά ιδιαίτερη σημασία καθώς πλησιάζουμε στην 5η Νοεμβρίου, ημερομηνία κατά την οποία αρχίζει να ισχύει το αμερικανικό εμπάργκο στις ιρανικές εξαγωγές αργού. Να σημειώσουμε ότι η παραγωγή του Ιράν έχει ήδη μειωθεί αισθητά στα 3,45 εκατ. βαρέλια την ημέρα από τα 3,7 εκατ. βαρέλια που είχε φθάσει αυτή την εποχή πέρυσι, και με τις εξαγωγές του να έχουν υποχωρήσει στα 1,63 εκατ. βαρέλια την ημέρα από 2,5 εκατ. βαρέλια που είχαν φθάσει τον περασμένο Μάιο. Με τη διατήρηση της παραγωγής σε αναντίστοιχα υψηλά επίπεδα να οφείλεται στο γεγονός της αποθήκευσης μεγάλων ποσοτήτων πετρελαίου από πλευράς NIOC σε τάνκερς VLCC εντός και εκτός Ιράν. Θα πρέπει εδώ να υπενθυμίσουμε ότι ήταν η αβεβαιότητα και ανησυχία για την αναπλήρωση της απειλούμενης παραγωγής του Ιράν, σε συνδυασμό με την παρατηρούμενη γενικότερη στενότητα στη παγκόσμια προμήθεια, που οδήγησαν τις τιμές στα σημερινά υψηλά επίπεδα των $ 80 το βαρέλι από τα $ 65 που ήταν στις αρχές του έτους.
Πορεία της τιμής του Brent στο ICE του Λονδίνου κατά την τελυταία πενταετία
Εάν εξετάσουμε την πορεία του αργού κατά την διάρκεια των τελευταίων τριών ετών, δηλαδή από τον Ιανουάριο του 2016 οπότε το Brent κατρακύλησε στα $ 35 το βαρέλι, στον απόηχο της κατακρήμνισης των διεθνών τιμών αργού το Δεκέμβριο του 2014 -από τα $ 110 το βαρέλι στα $ 70 μετά τη μοιραία απόφαση του OPEC στην Βιέννη- θα δούμε ότι η πορεία του υπήρξε καθαρά ανοδική, με την τιμή να έχει αυξηθεί κατά $ 45 το βαρέλι. Με τον OPEC να πραγματοποιεί στροφή 180 μοιρών το Δεκέμβριο του 2016 και να επιβάλλει όχι μόνο περιορισμούς στην παραγωγή των μελών του, μέσω ποσοστώσεων ανά χώρα, αλλά και να επιτυγχάνει μία σύμπλευση με τη Ρωσία και το Καζακστάν βάσει μίας στρατηγικής συμφωνίας για τον έλεγχο της παραγωγής. Σύμφωνα με τους περισσότερους αναλυτές, αλλά και βάσει των στοιχείων διεθνών οργανισμών όπως του ΙΕΑ, η εκτίμηση είναι ότι οι πετρελαϊκές τιμές θα διατηρήσουν το ανοδικό τους momentum καθ’ όλο το 2019, καθώς η παγκόσμια ζήτηση παραμένει σε υψηλά επίπεδα, έχοντας ξεπεράσει το ιστορικό υψηλό των 100 εκατ. βαρελιών την ημέρα, έχοντας αυξηθεί κατά 1,3 εκατ. βαρέλια/ημέρα το 2018 σε σχέση με το 2017, με πρόβλεψη για +1,4 εκατ. βαρέλια/ημέρα για το 2019 σε σχέση με το 2018.
Ενόψει των ανωτέρω στοιχείων, προκαλεί πραγματικά τεράστια εντύπωση η εκτίμηση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, που έχει και την ευθύνη για την σύνταξη του ετήσιου κρατικού προϋπολογισμού, για μέση τιμή αργού το 2019 στα $ 68,99 το βαρέλι, τη στιγμή που ο ίδιος ο ΙΕΑ κάνει λόγο, στο τελευταίο του μηνιαίο δελτίο, για μια μέση τιμή Brent στα $ 82,5, έχοντας προφανώς προεξοφλήσει τις καθοδικές τάσεις λόγω της παρατηρούμενης αστάθειας στο διεθνές εμπόριο. Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση αποτυγχάνει παταγωδώς να διατυπώσει μία αξιόπιστη πρόβλεψη, αφού στον περυσινό προϋπολογισμό είχε θεωρήσει ότι οι τιμές του αργού θα διαμορφώνονταν στα $ 50,2 το βαρέλι για το 2018, τη στιγμή που τώρα τρέχουν στα $ 74,8 κατά μέσο όρο για το 10μηνο. Όμως, όπως παρατηρούν οικονομικοί αναλυτές, η συστηματική υποτίμηση των τιμών του αργού, από πλευράς κυβέρνησης, δεν είναι άνευ σκοπιμότητας, αφού αυτό της επιτρέπει να διατυπώνει υπερ-φιλόδοξους στόχους περί ισχυρής οικονομικής ανάπτυξης στο +2,5 % για το 2019 και αύξηση των εξαγωγών στα 5,8%, τη στιγμή που είναι τοις πάσι γνωστό ότι σε προεκλογικές περιόδους παρατηρείται κάμψη της παραγωγικότητας και στασιμότητα στην αγορά.