Σύμφωνα με την κίνηση για την προστασία και την ανάδειξη του μεγάλου ρέματος της Ραφήνας, το έργο θα έχει ως αποτέλεσμα να αποψιλωθούν 30 χλμ. παραρεμάτιας βλάστησης ενώ θα μετατρέψει σε αγωγό ομβρίων ένα από τα ρέματα, που θα δεχθεί τα νερά από τις περιοχές που μέχρι πρότινος ήταν δασική έκταση. «Τη στιγμή που ήδη η Ραφήνα υποφέρει από τους ατμοσφαιρικούς ρύπους του λιμανιού, του αεροδρομίου και των αυτοκινήτων που διέρχονται από την πόλη, οι αρχές αποφασίζουν να κόψουν στους κατοίκους την παροχή οξυγόνου που μας προσφέρει αυτός ο πολύτιμος πνεύμονας οξυγόνου», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η κίνηση πολιτών. Μάλιστα, διαπιστώνει πως στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων δεν γίνεται επ’ ουδενί λόγος για τα αυθαίρετα που βρίσκονται στις όχθες του ρέματος.
Πράγματι οι παρεμβάσεις στα ρέματα, τα τελευταία χρόνια, έχουν ως αποτέλεσμα αυτά να μετατρέπονται σε αγωγούς ομβρίων υδάτων. Το περιστατικό, πρόσφατα, στο Μαρούσι με το πλημμυρισμένο παρκινγκ ή το συμβάν με την καθίζηση που υπέστη το έδαφος στο πάρκινγκ αυτοκινήτων, έξω από το σταθμό του ηλεκτρικού στον Ταύρο, δείχνει τα αποτελέσματα της πρακτικής που ακολουθήθηκε. Βέβαια, δεν μπορεί να μην υπολογιστεί και το γεγονός πως η διαχείριση των ρεμάτων με αυτόν τον τρόπο επηρεάζει την πανίδα και τον υδροφόρο ορίζοντα. Στις αρχές Απριλίου αρκετές οργανώσεις σε διακήρυξή τους επεσήμαναν την ανάγκη να δοθούν λύσεις που να μην στηρίζονται στην «εργολαβική» λογική. Λύσεις όπως οι αναδασώσεις, η δημιουργία φραγμάτων μικρής κλίμακας, οι απαλλοτριώσεις εντός των οριογραμμών κινούνται σύμφωνα με τις οργανώσεις στη σωστή κατεύθυνση.
Από την άλλη πλευρά, η ανάγκη της επίσπευσης των έργων σε περιοχές, όπως η Μάνδρα συναντά το εμπόδιο της γραφειοκρατίας, αλλά και τη μεγάλη καθυστέρηση από τα Εφετεία να εκδώσουν αποφάσεις για τις απαιτούμενες απαλλοτριώσεις. Πάντως, τον περασμένο μήνα επαναλήφθηκε για ακόμη μια φορά το ίδιο φαινόμενο στην περιοχή και από θαύμα δεν υπήρξαν πάλι θύματα. Και βέβαια το φαινόμενο των πυρκαγιών συνδέεται άμεσα με τις πλημμύρες. Επομένως, η αντιμετώπιση τους πρέπει να βρίσκονται στην κορφή της πολιτικής ατζέντας και χρειάζονται άμεσες αποφάσεις, ανεξαρτήτως αν η χώρα βρίσκεται σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία. Η κυβέρνηση λίγους μήνες μετά τη θέσπιση ενός νόμου που δίνει τη δυνατότητα σε ιδιοκτήτες αυθαίρετων ακινήτων να τα τακτοποιούν με ευνοϊκούς όρους, οδηγείται σε μια διαφορετική λύση που περιλαμβάνει πλέον τις κατεδαφίσεις. Συνεπώς, μένει να φανεί αν αποτελεί μια συγκυριακή αλλαγή πολιτικής σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Σε κάθε περίπτωση ο χρόνος πιέζει για άμεσες λύσεις για την αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων.