Σημαντικά ενισχυμένος εμφανίζεται ο ρόλος του φυσικού αερίου κατά την επόμενη περίοδο ενεργειακής μετάβασης και ενεργειακού ανασχηματισμού, υποστηρίζει μεγάλος αριθμός ενεργειακών εμπειρογνωμόνων και αναλυτών που έλαβαν μέρος στις εργασίες του ετήσιου διεθνούς συνεδρίου Flame που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας (14-17 Μαΐου)

Στο εν λόγω συνέδριο που συγκέντρωσε περισσότερους από 600 συμμετέχοντες από όλες τις μεγάλες ενεργειακές εταιρίες ανά τον κόσμο παρουσιάστηκαν 100 εργασίες με αντίστοιχη συμμετοχή στις συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης που ακολούθησαν και οργανώθηκαν με την συνδρομή γνωστών στελεχών της αγοράς.

Μία από τις βασικές διαπιστώσεις του εν λόγω συνεδρίου ήτο η παρατηρούμενη ανάκαμψη της χρήσης φυσικού αερίου το 2017 σε παγκόσμιο επίπεδο σε σύγκριση με την περίοδο 2000-2016. Ενώ αυτή την περίοδο η αύξηση του όγκου στην χρήση αερίου διαμορφώθηκε στα 70 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (bcm) κατ’ έτος, το 2017 αυτή έφθασε τα 120 bcm, αποτέλεσμα της ισχυρής παγκόσμιας ενεργειακής ζήτησης με το μεγαλύτερο μέρος της αύξησης αυτής να αποδίδεται στον κτιριακό τομέα και τις μεταφορές, με την βιομηχανία να είναι υπεύθυνη μόνο για 15 bcm της ζήτησης. Με την Κίνα να ευθύνεται για το μεγαλύτερο μέρος της συνολικής ζήτησης αερίου σε ποσοστό 30% (βλέπε Σχήμα 1).

Σύμφωνα με εκτιμήσεις τους Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (ΙΕΑ) που παρουσίασε ο υπεύθυνος του τμήματος αναλύσεων του World Energy Outlook, Tim Gould, η χρήση του φυσικού αερίου μέχρι το 2040 αναμένεται να είναι αυξημένη σε σύγκριση με σήμερα, και στα δύο βασικά σενάρια του Οργανισμού. Στο μεν New Policies Scenario αυτή εκτιμάται περίπου στα +1,800 mtoe ενώ στο Sustainable Development Scenario, όπου προβλέπεται μεγάλη χρήση των ΑΠΕ και πυρηνικής ενέργειας, το φυσικό αέριο εκτιμάται ότι θα εισφέρει 500 mtoe της αύξησης της πρωτογενούς ενεργειακής ζήτησης (βλέπε Σχήμα 2).

Βάσει των παρουσιάσεων και παρεμβάσεων στο Flame, και όπως υποστηρίζεται από τα στοιχεία του ΙΕΑ, το φυσικό αέριο από σήμερα κιόλας παίζει σημαντικό ρόλο ως το προτιμητέο καύσιμο (fuel of choice) στην περίοδο ενεργειακής μετάβασης και μετασχηματισμού που έχει ξεκινήσει, με στόχο την απανθρακοποίηση του ενεργειακού συστήματος. Η χρησιμότητα του φυσικού αερίου, στην διαδικασία μετάβασης όπου εμφανίζεται αυξημένη η συμμετοχή όλων των μορφών ΑΠΕ αλλά και της πυρηνικής ενέργειας, έγκειται στο ότι μπορεί χάρις στην αμεσότητα της εισόδου του στο δίκτυο (από τις ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες φυσικού αερίου) να δρα ως εξισορροπητικό καύσιμο με μικρές σχετικά εκπομπές. Ήδη, όπως δείχνουν στοιχεία του ΙΕΑ, το φυσικό αέριο παίζει κομβικό ρόλο στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης όπου συμβάλλει σε καθημερινή βάση, χάρις στην ευελιξία του, στην κάλυψη των ενεργειακών αναγκών διευκολύνοντας ουσιαστικά την διείσδυση των ΑΠΕ στο δίκτυο. Αυτό φαίνεται καθαρά από το Σχήμα 3 το οποίο αναφέρεται στην καθημερινή κατανάλωση αερίου και την συμβολή του στο ενεργειακό μίγμα.