Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν και να εκμεταλλευτούν με αποτελεσματικό τρόπο την ηλιακή ενέργεια που έχει κόστος παραγωγής λιγότερο από το 50% της ηλεκτρικής ενέργειας που αγοράζουν από το δίκτυο. Πολλές μικρές εταιρείες στην Ελλάδα έχουν ήδη αναπτύξει και κατασκευάζουν συστήματα αποθήκευσης με στόχο να κερδίσουν ένα μέρος της ραγδαία αυξανόμενης παγκόσμιας αγοράς.
Όμως στην Ελλάδα έχουμε τον τρόπο να σαμποτάρουμε την ανάπτυξη και βάζουμε τρικλοποδιές όταν δεν μας αρέσει ή δεν καταλαβαίνουμε κάτι. Έτσι έπρεπε να περιμένουμε μέχρι τον Ιανουάριο του 2018 για «αναγνωριστεί η ύπαρξη συστημάτων αποθήκευσης» και να επιτρέπεται η σύνδεση τους στο ηλεκτρικό δίκτυο. Και είναι προ τιμή του υπουργού κ. Σταθάκη που φρόντισε να περιλάβει στο νόμο για τις Ενεργειακές Κοινότητες τη σχετική διάταξη «αναγνώρισης» των συστημάτων αποθήκευσης. Μέχρι τότε, και ενώ στην Ευρώπη εγκαθίστανται τα τελευταία έτη περισσότερα από 20.000 συστήματα ανά έτος, στην Ελλάδα η εγκατάσταση δεν επιτρεπόταν.
Όμως η περιπέτεια των συστημάτων αποθήκευσης μόλις αρχίζει. Γιατί στην Ελλάδα εκτός από το Κοινοβούλιο, τους νόμους μπορούν να τους διαμορφώσουν οι Υπουργικές Αποφάσεις, οι γνωμοδοτήσεις Ανεξάρτητων Αρχών κλπ. Και στο νόμο που ψηφίστηκε από το Κοινοβούλιο αναφέρεται ότι σε υπουργική απόφαση θα πρέπει να περιλαμβάνονται «οι τεχνικές προδιαγραφές και οι όροι της λειτουργίας και της χρήσης των συστημάτων αποθήκευσης».
Να λοιπόν η ευκαιρία να καταστεί ο νόμος «ανενεργός» ή τουλάχιστον να περιοριστεί η εφαρμογή του. Την Τρίτη, 24 Απριλίου 2018, στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ο εκπρόσωπος του ΔΕΔΔΗΕ στη συνάντηση εργασίας στο πλαίσιο του έργου «Επαυξάνοντας την αποθήκευση ενέργειας σε κτήρια με Φωτοβολταϊκά – PV-ESTIA» ανέφερε ότι ο ΔΕΔΔΗΕ εισηγείται στον υπουργό το όριο των 30 kVA για τα συστήματα αποθήκευσης. Δεν δόθηκαν λογικές εξηγήσεις για την εισήγηση αυτή. Μα πώς να δοθούν εξάλλου όταν στο υπόλοιπο κόσμο εγκαθίστανται συστήματα αποθήκευσης που το κάθε ένα είναι εκατό φορές μεγαλύτερο από αυτό.
Ελπίζουμε να πρόκειται για κάποια παρεξήγηση ή τουλάχιστον μη σωστή επικοινωνία της εισήγησης του ΔΕΔΔΗΕ. Σε κάθε περίπτωση ο κ. Σταθάκης, πριν υιοθετήσει την οποιαδήποτε εισήγηση του ΔΕΔΔΗΕ ή άλλων συμβούλων, θα πρέπει να πάρει υπόψη του ότι:
Αν περιοριστεί η ισχύς των συστημάτων αποθήκευσης τότε θα χαθεί η ευκαιρία από πολλές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις να μειώσουν το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας με αυτοπαραγωγή.
Τα επιχειρηματικά μοντέλα στο χώρο της ηλεκτρικής ενέργειας αλλάζουν γρηγορότερα από ότι όλοι περίμεναν. Είναι σκόπιμο οι μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις να προσαρμοστούν αντί να αναπαύονται στην διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης. Αντί να πολεμούν την αποθήκευση και τα φωτοβολταϊκά θα μπορούσαν να τα προσφέρουν αυτές στους πελάτες τους.
Ο ΔΕΔΔΗΕ θα κερδίσει μόνο βραχυπρόθεσμα από τη χρέωση των καταναλωτών που είναι αυτοπαραγωγοί με τις ρυθμιζόμενες χρεώσεις.
Το κόστος της ηλεκτροδότησης των νησιών θα μπορούσε να μειωθεί σημαντικά αν εγκατασταθούν συστήματα αποθήκευσης (σαν αυτά που ο ΔΕΔΔΗΕ προσπαθεί να απαγορεύσει) προς όφελος όλων των καταναλωτών στην Ελλάδα. Η ΡΑΕ δεν αξιολογεί εδώ και αρκετά χρόνια τις αιτήσεις που έχουν κατατεθεί και που είναι σύμφωνες με του πολύπλοκους κανόνες που η ίδια συνέταξε.
Την ώρα που στην Ελλάδα σχεδιάζουμε 100% επιδοτούμενα «πιλοτικά έργα» και σκεφτόμαστε πως θα διαμορφωθεί το θεσμικό πλαίσιο, στις χώρες τις Ασίας, της Αφρικής, ΥΛΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ έργα. Και το όφελος το αποκομίζουν πολλές τοπικές εταιρείες που αναπτύσσονται, παράγουν εξοπλισμό και κατασκευάζουν συστήματα.
* Ο Δρ. Πλάτων Μπαλτάς είναι Δ/νων Σύμβουλος της ENFINITY HELLAS.