Ανησυχίες για καθυστέρηση ενός σημαντικού, από στρατηγικής
απόψεως, προγράμματος μεταφοράς ρωσικού πετρελαίου μέσα από τα εδάφη της
Τουρκίας, προκαλεί το γεγονός ότι η Τουρκία δεν έχει χορηγήσει ακόμη τη σχετική
άδεια στη ρωσική Gazprom προκειμένου να αρχίσει να κατασκευάζει το τμήμα του
αγωγού φυσικού αερίου TurkStream, σύμφωνα με πηγές.
Εάν ολοκληρωθεί ο αγωγός, κόστους 7 δισ. ευρώ, θα έδινε τη
δυνατότητα στη Ρωσία να περιορίσει την εξάρτησή της από την Ουκρανία ως
διαμετακομιστικό κέντρο για την προμήθεια της Ευρώπης με φυσικό αέριο. Η Άγκυρα
έχει δώσει έγκριση στην Gazprom, η οποία κατέχει το μονοπώλιο στις ρωσικές
εξαγωγές φυσικού αερίου μέσω του συγκεκριμένου αγωγού, έτσι ώστε να αρχίσει να
κατασκευάζει δύο υποθαλάσσια τμήματα του σχεδίου. Ωστόσο, δεν έχει δοθεί ακόμη
στην Gazprom το πράσινο φως για την κατασκευή του συγκεκριμένου τμήματος που θα
δίδει τη δυνατότητα στη Ρωσία να εξάγει φυσικό αέριο στη Νότια Ευρώπη. «Δεν
υπάρχει άδεια από την Τουρκία, η οποία εμποδίζει τις διαπραγματεύσεις για την
κατασκευή δεύτερης γραμμής προς την Ευρώπη» είπε μία από τις πηγές.
Όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που οι σχέσεις ανάμεσα στη
Μόσχα και στο Κίεβο είναι ιδιαίτερα τεταμένες μετά την προσάρτηση της Κριμαίας
στη Ρωσία το 2014. Ακόμη και πριν από το γεγονός αυτό, οι δύο χώρες είχαν μία
σειρά από διαφορές αναφορικά με την τιμολόγηση των τιμών φυσικού αερίου.
Η Ρωσία είναι φυσικό να επιδιώκει τη μεταφορά φυσικού αερίου
μέσω εναλλακτικών διαμετακομιστικών οδών όσο το δυνατόν συντομότερα. Στόχος της
είναι να αυξήσει τη δυναμικότητα μεταφοράς του υφισταμένου υποθαλάσσιου αγωγού
προς τη Γερμανία, σχέδιο που είναι γνωστό ως Nord Stream 2, το οποίο σε
συνεργασία με τον αγωγό TurkStream θα βοηθούσε τη Μόσχα να μεταφέρει φυσικά
αέριο χωρίς να χρειάζεται τη μετάβαση από την Ουκρανία. Η όποια λοιπόν σοβαρή
καθυστέρηση στην κατασκευή του TurkStream, ένα σχέδιο που έχει προωθηθεί από
τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, θα καθιστούσε πολύ πιο αμφίβολο το έργο
κατασκευής του συγκεκριμένου αγωγού. Ο TurkStream έχει σχεδιαστεί με σκοπό την
παροχή περισσότερου φυσικού αερίου στην Τουρκία, τον μεγαλύτερο αγοραστή ρωσικού
φυσικού αερίου μετά τη Γερμανία. Ακόμη πιο σημαντικό για τη Μόσχα είναι το
γεγονός ότι ο αγωγός θα τη βοηθήσει να προσεγγίσει μέσω Τουρκίας τις χώρες της
Ν. Ευρώπης, εξασφαλίζοντας μία νέα διαμετακομιστική οδό για το ρωσικό φυσικό
αέριο.
(Πηγή:
«ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ»)