Αθόρυβα διαμορφώνεται μια ιδιόμορφη ομάδα σκεπτικιστών.
Είναι οι ευρωαπογοητευμένοι ευρωπαϊστές που δεν μπορούν να εξηγήσουν όσα
συμβαίνουν! Διαπιστώνουν με έκπληξη ότι οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί, η τρόικα, οι
θεσμοί, οι ξένες κυβερνήσεις, όλοι αυτοί, τέλος πάντων, δείχνουν ευχαριστημένοι
από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Υποψιάζονται ότι μπορεί και να τους συμπαθούν,
παρότι είναι ιδεολογικά αντίθετοι! Οι ευρωαπογοητευμένοι βρίσκονται σε κενό. Η κατανόηση
του κόσμου δεν ταιριάζει με τις εμπειρικές παρατηρήσεις τους. Ολες οι επίσημες
δηλώσεις, οι αναφορές των «δεξιών» πιστωτών, είναι μια θερμή συγκατάβαση για
την «αριστερή» κυβερνητική πολιτική. Ακόμη και αναμενόμενες εξελίξεις όπως η
μείωση της απόδοσης κρατικών χρεογράφων αντιμετωπίζεται ως κυβερνητική
επιτυχία. Ο εφιάλτης τους είναι ότι «προετοιμάζεται» ο θρίαμβος. Να δανειστεί
από τις αγορές η Ελλάδα, να εξοφλήσει το ΔΝΤ και η κυβέρνηση να απαλλαγεί από
έναν ενοχλητικό «θεσμό».
Στην πραγματικότητα, οι ευρωαπογοητευμένοι είναι θύματα της
κυβερνητικής προπαγάνδας. Νομίζουν ότι η κυβέρνηση έχει ισχυρά ιδεολογικά
αντισώματα. Διαπιστώνουν το μέτρο της άγνοιάς τους. Η συμπάθεια των πιστωτών
προς την κυβέρνηση είναι φυσιολογική. Η κυβέρνηση αντιμετωπίζεται με ρεαλισμό.
Κρίνεται από την προθυμία της να κάνει «αυτό που πρέπει». Αυτό ενδιαφέρει τους
πιστωτές, αδιαφορούν για το μέλλον της χώρας. Γι’ αυτό θα συνεχίσουν να
επικροτούν την κυβερνητική πολιτική.
Ο ρεαλισμός είναι η αρχή στην οποία υπακούουν, άλλωστε, οι
κυβερνητικές αποφάσεις. Ο ρεαλισμός δεν έχει δεξί ή αριστερό πρόσημο. Ακυρώνει
την άσκηση πολιτικής, αλλά είναι απαραίτητος για τη διατήρηση της εξουσίας.
Στον στόχο αυτόν ανταποκρίνεται και το πολυνομοσχέδιο που
ψηφίζεται μάλλον τη Δευτέρα (σ.σ. 15 Ιανουαρίου). Περιλαμβάνει ρυθμίσεις που
απέφευγαν παλιότερες κυβερνήσεις και, φυσικά, απέκρουε με φανατισμό η τότε
αντιπολίτευση και σημερινή συμπολίτευση. Προβλέπει ότι στο λεγόμενο υπερταμείο,
που ελέγχεται από τους θεσμούς, θα ανήκουν όλες οι ΔΕΚΟ, οι διοικήσεις των οποίων
θα ελέγχονται από τους πιστωτές. Αλλάζουν κανονισμοί προσωπικού, δηλαδή θα
μειωθούν αποδοχές σε «προνομιούχους» οργανισμούς. Επανεξετάζονται επιδόματα
όπως το οικογενειακό αλλά και επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας. Τα
πρωτοβάθμια σωματεία δεν θα κηρύσσουν (εύκολα) απεργία όσο κι αν η
αντιπολίτευση διαφωνεί με τη ρύθμιση, η αλήθεια είναι ότι δεν κατάφερε να την
επιβάλει «καλύτερη» όταν κυβερνούσε.
Με το ίδιο νομοσχέδιο «φρενάρει» η μονιμοποίηση
συμβασιούχων, απελευθερώνονται τα φαρμακεία. Διευκολύνεται η λειτουργία
αρτοποιείων και άλλα πολλά που προηγούμενες κυβερνήσεις δεν είχαν την
«ιδεολογική υπεροχή» να επιβάλουν. Η σημερινή την έχει και εφαρμόζει πιστά όσα
θέλουν οι δανειστές. Και το κάνει «έξυπνα», με δραματοποίηση της πολιτικής,
άλλοτε «κλαίγοντας» με πόνο ψυχής, άλλοτε με «πιστόλι στον κρόταφο»…
Η εγκύκλιος για την εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού
αναφέρει ότι τους πρώτους μήνες του 2018 πρέπει να εκτελεστεί χωρίς
παρεκκλίσεις, ώστε να υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%. Αν αυτό επιτευχθεί, οι
θεσμοί στις διαπραγματεύσεις τον Μάιο δεν θα απαιτήσουν να μειωθεί το
αφορολόγητο από το 2019 (όπως προβλέπεται) ούτε να ληφθούν επιπλέον μέτρα το
2019. Αυτά θα ληφθούν το 2020, μετά τις εκλογές…
(Πηγή: «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»)