Το αέριο αποτέλεσε σημαντικό καταλύτη για περαιτέρω συνομιλίες στο
Κυπριακό, που κατέρρευσαν πέρσι, ωστόσο θα μπορούσε να δελεάσει τα
αντιμαχόμενα μέρη να επιστρέψουν πίσω στο τραπέζι, αναφέρει δημοσίευμα
των Financial Times, που προσθέτει, ωστόσο, πως θα μπορούσε να ισχύσει
και το αντίθετο. Ελλείψει συμφωνίας, συνεχίζει το δημοσίευμα, η Τουρκία
θα μπορούσε να δυσχεράνει την ανάπτυξη των κυπριακών οικοπέδων.
Οποιαδήποτε προσπάθεια εκμετάλλευσης χωρίς τη συμμετοχή της Άγκυρας,
ενέχει το ρίσκο για αναζωπύρωση των εντάσεων, δυσκολεύοντας περαιτέρω
τις σχέσεις της ΕΕ με την Τουρκία.
«Οι αγωγοί απαιτούν τεράστιες επενδύσεις. Επομένως, η οικονομική λογική
της κατασκευής τους με συνεργασία, είναι προφανής. Η πολιτική είναι
που χρειάζεται λεπτούς χειρισμούς», καταλήγει το δημοσίευμα.
Oxford
Institute
for
Energy
Στις ενεργειακές επιλογές της Τουρκίας, αναφέρεται και πρόσφατη ανάλυση
του Ινστιτούτου Ενεργειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης
(Oxford Institute for Energy Studies).
Σε ειδική παράγραφο της ανάλυσης, σημειώνεται πως Ισραήλ και Κύπρος θα
μπορούσαν σύντομα να γίνουν νέοι παραγωγοί φυσικού αερίου στην περιοχή
της ανατολικής Μεσογείου με αέριο διαθέσιμο για εξαγωγή. «Η συμφιλίωση
μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ και οι συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις για την
επανένωση της Κύπρου, αποτελούν ένα πιθανό πολιτικό υπόβαθρο για την
Τουρκία να εισάγει φυσικό αέριο από την περιοχή της ανατολικής
Μεσογείου. Ενδεχομένως, θα μπορούσε να εισάγει πάνω από 10 bcm/έτος
φυσικού αερίου από το Ισραήλ και την Κύπρο μέσω υποθαλάσσιων αγωγών, που
θα πρέπει να περάσουν από την Κύπρο. Ωστόσο, με εκτιμώμενο κόστος 6,5
δισ. ευρώ, ο υποθαλάσσιος αγωγός προς την Τουρκία, συν τα έξοδα
ανάπτυξης του πεδίου, θα καταστήσουν δύσκολο και μη βιώσιμο το έργο,
ειδικά καθώς οι τιμές του φυσικού αερίου παραμένουν χαμηλές»,
σημειώνεται.
Οι νόμοι του Ισραήλ
«Σύμφωνα με την ισραηλινή νομοθεσία, το φυσικό αέριο δεν μπορεί να
εξάγεται από το Ισραήλ σε τιμή χαμηλότερη από την τιμή πώλησης στην
εγχώρια αγορά, η οποία είναι επί του παρόντος 5,25 δολάρια/ MMBtu και
αναμένεται να ξεπεράσει τα $6 στο μέλλον. Με τις σημερινές τιμές του
φυσικού αερίου στην Ευρώπη περίπου στα 6 δολάρια ανά MMBtu και στην
Τουρκία περίπου 7 δολάρια/MMBtu, φαίνεται ότι οι εταιρείες που
αναπτύσσουν τα πεδία με το Ισραήλ και την Κύπρο δεν έχουν εμπορικά
κίνητρα να επενδύσουν στην κατασκευή δαπανηρών υποδομών».
Αγωγός
East
Med
Όσον αφορά τον East Med, η ανάλυση αναφέρει πως η μεταφορά αερίου στην
Ευρώπη μέσω της Ελλάδας και της Ιταλίας θα ήταν ακόμη πιο δαπανηρή λόγω
της μεγαλύτερης απόστασης. «Αυτό καθιστά απίθανη την πραγματοποίηση
αυτού του έργου προς το παρόν. Επιπλέον, καθώς ο TurkStream θα έρθει σε
απευθείας σύνδεση μετά το 2020, η Gazprom θα έχει ικανότητα για
διπλασιασμό των τιμών. Κάθε περικοπή των τιμών που θα χορηγήσει η
Gazprom στους Τούρκους, οι εισαγωγείς θα επηρεάσουν σημαντικά την
οικονομική σκοπιμότητα νέων έργων εναλλακτικών αγωγών φυσικού αερίου
στην Τουρκία».
«Ωστόσο, από την προοπτική της τουρκικής αγοράς, η πιθανή μεταφορά
φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο στην Τουρκία ικανοποιεί πλήρως
τα συμφέροντα της Άγκυρας στη διαφοροποίηση των πηγών εφοδιασμού τους
και στη συσσώρευση όσο το δυνατόν περισσότερου φυσικού αερίου στις
εγκαταστάσεις αποθήκευσης της χώρας, και επανεξαγωγής φυσικού αερίου
προς τις γειτονικές ευρωπαϊκές χώρες».
Η ανησυχία της Ρωσίας
«Από πολιτική άποψη, ως η μεγάλη αγορά φυσικού αερίου για τα αποθέματα
της Ανατολικής Μεσογείου, θα έθετε την Τουρκία στο κέντρο του
γεωπολιτικού και ενεργειακού δικτύου της Ανατολικής Μεσογείου. Η Ρωσία,
αναγνωρίζοντας την Τουρκία ως τη δεύτερη μεγαλύτερη αγορά, ανησυχεί
επίσης για το αν το ισραηλινό φυσικό αέριο διεισδύσει όχι μόνο στην
τουρκική αγορά αλλά και στην ευρωπαϊκή αγορά. Πιστεύεται ότι αυτός είναι
ο λόγος πίσω από τις επανειλημμένες προσπάθειες της Gazprom να υποβάλει
προσφορά για αγορά μεριδίου 30% του οικοπέδου Λεβιάθαν (Ισραήλ) και να
υπογράψει συμφωνία για αγορά LNG από Tamar, που μέχρι στιγμής δεν
καρποφόρησαν. Ωστόσο, όποια και αν είναι τα πολιτικά συμφέροντα, είναι
πολύ απίθανο να υπερισχύσουν αυτά των οικονομικών συμφερόντων των
έργων».
(από www.sigmalive.com)