Η διήμερης συνάντηση των αρχηγών των
Γενικών Επιτελείων των ΗΠΑ, Joseph Dunford, της Ρωσίας, Valery Gerasimov
και της Τουρκίας, Hulusi Akar, η οποία ξεκίνησε απροειδοποίητα την
Τρίτη στο τουρκικό θέρετρο της Αττάλειας έχει ως αντικείμενο, σύμφωνα με
τον Τούρκο πρωθυπουργό Binali Yildirim, τον καλύτερο "συντονισμό" των
ενόπλων δυνάμεων των τριών πλευρών στη μάχη κατά των τρομοκρατικών
οργανώσεων. Στην πραγματικότητα, όμως, αποτελεί την υλοποίηση μιας
μεγάλης στροφής.
Είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιείται
αντίστοιχη τριμερής συνάντηση -είναι όμως ήδη η δεύτερη φορά που
συνεργάζονται οι αρχηγοί των επιτελείων των ΗΠΑ και της Ρωσίας μετά τη
συνάντησή τους στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν στις 16 Φεβρουαρίου. Μπορεί η
Ουάσιγκτον να σπαράσσεται από τους πολέμους του ενοίκου του Λευκού
Οίκου και των αντιπάλων του, οι οποίοι υψώνουν τη σημαία της ποινικής
διερεύνησης των προεκλογικών επαφών του επιτελείου Trump με τον "ρωσικό
παράγοντα", όμως η ρωσοαμερικανική επαναπροσέγγιση συντελείται λιγότερο
ηχηρά και με πιο αργούς ρυθμούς "επί του εδάφους": για όσους αμφιβάλλουν
για την ικανότητα του Πενταγώνου να στηρίζει ή να εκτροχιάζει
πολιτικοδιπλωματικές επιλογές, το ναυάγιο της εκεχειρίας που είχαν
εκπονήσει οι Kerry και Lavrοv μετά την αμερικανική επιδρομή της 27ης
Σεπτεμβρίου εναντίον συριακών κυβερνητικών δυνάμεων αποτελεί
χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Ούτως ή άλλως, βρισκόμαστε σε μία
περίοδο κατά την οποία οι αμερικανικές κυβερνητικές υπηρεσίες στην
Ουάσιγκτον μελετούν το σχέδιο του Γενικού Επιτελείου για την
καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους, το οποίο ο Trump είχε ζητήσει να
έχει εκπονηθεί μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου. Και οι πληροφορίες θέλουν τις
αμερικανικές προτεραιότητες να μην έχουν αλλάξει ριζικά, καθώς η
ανάπτυξη χερσαίων δυνάμεων εξακολουθεί να αποκλείεται. Έχει αλλάξει όμως
η ταυτόχρονη επιδίωξη της "αλλαγής καθεστώτος" στη Δαμασκό.
Αυτό σημαίνει ότι η αμερικανική πλευρά
έχει συμφέρον να δελεάσει τη ρωσική να πραγματοποιεί περισσότερες
αεροπορικές επιδρομές εναντίον στόχων του Ισλαμικού Κράτους στην
ανατολική Συρία. Σημαίνει, παράλληλα, ότι οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να
εγκαταλείψουν τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (δηλ. το στρατιωτικό
μέτωπο που δημιούργησαν οι Κούρδοι του PYD με τους Άραβες συμμάχους τους
στη βόρεια Συρία), ό,τι και αν διαμηνύει η Άγκυρα. Τούρκος μη
κατονομαζόμενος αξιωματούχος με απογοήτευση δήλωσε προς το πρακτορείο
Reuters ότι η Ουάσιγκτον έχει κάνει την επιλογή της υπέρ των Κούρδων.
Άλλωστε, η αθόρυβη ρωσοαμερικανική
επαναπροσέγγιση σε στρατιωτικό επίπεδο σημαίνει ότι χάνονται τα
περιθώρια που είχε μέχρι τώρα η Τουρκία στο να προωθεί τους στόχους της
ελισσόμενη ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία. Επιπλέον, η πολύμηνη και με
σοβαρές απώλειες επιχείρηση κατάληψης από τον τουρκικό στρατό της
κατεχόμενης από τους τζιχαντιστές πόλης al-Bab μόνο ως διαφήμιση των
δυνατοτήτων των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας δεν λειτούργησε.
Ο Binali Yildirim τόνισε την ανάγκη να
λειτουργήσει καλύτερα ο τριμερής "συντονισμός" στην καταπολέμηση του
Μετώπου al-Nusra, έχοντας κατά νού το ότι στην επαρχία της Ιντλίμπ η
συριακή θυγατρική της αλ Κάιντα πιέζει ιδιαιτέρως του συνασπισμένους
στην οργάνωση Ahrah al-Sham προστατευόμενους της Άγκυρας, οι οποίοι κάθε
άλλο παρά για μετριοπαθείς φαντάζουν στα μάτια τους διεθνούς παράγοντα.
Την ίδια ώρα, ωστόσο, η Άγκυρα επιμένει
ότι το PYD (αδελφή οργάνωση του ΡΚΚ στη Συρία) αποτελεί τρομοκρατικό
μόρφωμα, με το οποίο οι ΗΠΑ και η Ρωσία θα όφειλαν να μην έχουν σχέση.
Ήδη από την 1η Μαρτίου ο Tayyip Erdogan
είχε δηλώσει ότι μετά την al-Bab επόμενος στόχος των τουρκικών δυνάμεων
θα είναι η Μάνμπιτζ, η πόλη δυτικά του Ευφράτη που οιι Συριακές
Δημοκρατικές Δυνάμεις έχουν καταλάβει από τον Αύγουστο. (Η παραβίαση από
κουρδικής πλευράς της "κόκκινης γραμμής" του Ευφράτη ήταν τότε ο κύριος
λόγος για τον οποίο εξαπολύθηκε η τουρκική επιχείρηση "Ασπίδα του
Ευφράτη").
Και όμως: με εμφανή ρωσοαμερικανική
συνεργασία, η Μάνμπιτζ οχυρώθηκε απέναντι στην προοπτική τουρκικής
προέλασης. Το (κουρδικό) στρατιωτικό συμβούλιο της πόλης παρέδωσε στον
έλεγχο του συριακού κυβερνητικού στρατού μια σειρά χωριών που βρίσκονται
μεταξύ της Μάνμπιτζ και του μετώπου των τουρκικών δυνάμεων, ενώ οι
Αμερικανοί πεζοναύτες έκαναν έκδηλη την παρουσία τους στα βόρεια
περίχωρα. Μάλιστα η αμερικανική πλευρά αποδέχθηκε την αποστολή ρωσικών
"εφοδίων” από την υπό κυβερνητικό έλεγχο ζώνη προς την Μάνμπιτζ.
Πρόκειται για εξαιρετικό δείγμα "συντονισμού" - μόνο που δεν περιλαμβάνει την Άγκυρα.
(από www.capital.gr, 08/03/2017)