Κατά παράκληση πολλών μεταξύ υμών, θα προσπαθήσω να εξηγήσω παρακάτω πώς κατορθώνει το κράτος να τα παίρνει διπλά και τρίδιπλα από τους πολίτες φορολογουμένους. Πράγματι, κατά την εφαρμογή του νόμου που ψήφισε η Βουλή σχετικά με τον Προϋπολογισμό του Κράτους για το έτος 2016, τους δώδεκα μήνες που πέρασαν η κυβέρνηση εισέπραξε ποσά πολλαπλασίως μεγαλύτερα εκείνων που είχε ζητήσει η Βουλή, ενώ δαπάνησε πολύ λιγότερα από όσα της είχε ζητήσει να πράξει το Κοινοβούλιο
Κατά παράκληση πολλών μεταξύ υμών, θα προσπαθήσω να εξηγήσω παρακάτω πώς κατορθώνει το κράτος να τα παίρνει διπλά και τρίδιπλα από τους πολίτες φορολογουμένους. Πράγματι, κατά την εφαρμογή του νόμου που ψήφισε η Βουλή σχετικά με τον Προϋπολογισμό του Κράτους για το έτος 2016, τους δώδεκα μήνες που πέρασαν η κυβέρνηση εισέπραξε ποσά πολλαπλασίως μεγαλύτερα εκείνων που είχε ζητήσει η Βουλή, ενώ δαπάνησε πολύ λιγότερα από όσα της είχε ζητήσει να πράξει το Κοινοβούλιο.

Με δυο λόγια, η κυβέρνηση πρέπει να ελεγχθεί επειδή έκανε του κεφαλιού της. Επιπλέον, πρέπει να εξηγήσει γιατί δεν έλαβε μέτρα διόρθωσης των τόσο σημαντικών αποκλίσεων εις βάρος των φορολογουμένων. Αλλά και της οικονομίας, αφού το κονδύλι που εμφανίζει τη μεγαλυτέρα αρνητική απόκλιση είναι αυτό των δημοσίων επενδύσεων, που τόσο απαραίτητες είναι για την ενίσχυση της αγοράς εργασίας, των μεσαίων επιχειρήσεων, ιδιαιτέρως στον βαθύτατα χειμαζόμενο κλάδο των κατασκευών.

Πιστεύω –και επιμένω σ’ αυτό– ότι όσο αποκρουστικές και επικίνδυνες είναι οι αποκλίσεις που φορτώνουν το κρατικό έλλειμμα και τελικώς γιγαντώνουν το δημόσιο χρέος, χωρίς ποτέ να λογοδοτεί η εκάστοτε κυβέρνηση, όπως γινόταν επί μακρόν, μέχρις ότου κατάρρευσε το κράτος, εξίσου επικίνδυνη είναι και η «υπεραπόδοση» που κάνει την κυβέρνηση υπερήφανη.

Αξίζει να παρατηρήσουμε επίσης ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι ετέθησαν με τη συμφωνία των τροϊκανών και καθ’ ομολογίαν όλων των κυβερνητικών παραγόντων απεικόνισαν τη βαρύτατη λιτότητα η οποία επιβλήθηκε στη χώρα μας στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου.

Αναρωτιέμαι, λοιπόν, πώς είναι δυνατόν ο μεν στόχος που μας επιβλήθηκε σε ό,τι αφορά το πρωτογενές αποτέλεσμα που έπρεπε να πιάσει η κυβέρνηση να είναι βαρύτατη λιτότητα, ένα πολύ αρνητικό γεγονός, ενώ το πολλαπλάσιο πλεονασματικό αποτέλεσμα που έχει επιτύχει η κυβέρνηση Τσίπρα να είναι μια θετική «υπεραπόδοση».

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την τρόικα, ο προϋπολογισμός έπρεπε να φέρει θετικό αποτέλεσμα ύψους 1 δισ. 983 εκατ. Στόχος χαμηλότερος εκείνου που «έπιασε» η κυβέρνηση το 2015, μια πολύ δύσκολη χρονιά, οπότε είχε ανέλθει σε 2 δισ. 270 εκατ. ευρώ. Τελικά, όμως, όπως μας πληροφόρησε το υπουργείο, το κράτος είχε πλεόνασμα 4 δισ. 437 εκατ. Στο ποσό αυτό πρέπει να προστεθεί το κεφάλαιο που δόθηκε στους συνταξιούχους, το οποίο δεν είχε υπολογιστεί. Αυτό σημαίνει ότι το πρωτογενές πλεόνασμα ανήλθε σε 5 δισεκατομμύρια (και 67 εκατ.) ή 3 δισ. 84 εκατ. περισσότερα από όσα είχαν επιβληθεί με τη σκληρή λιτότητα του τρίτου μνημονίου.

Αν δούμε τα παραπάνω σε ποσοστά επί του ΑΕΠ, αντί για πλεόνασμα 0,5%, η κυβέρνηση «επέτυχε» πλεόνασμα 3%, δηλαδή έξι φορές μεγαλύτερο. Που σημαίνει ότι το βάρος της επιβληθείσας λιτότητας ήταν έξι φορές μεγαλύτερο. Ποτέ μέχρι σήμερα μια κυβέρνηση δεν είχε «επιτύχει» κάτι παρόμοιο.

(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 26/01/2017)