Εδώ και αρκετούς μήνες, από το δεύτερο εξάμηνο του 2015, μία ομάδα εργασίας του ESM δουλεύει πάνω σε εναλλακτικά σενάρια αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Το ίδιο και οι τεχνικές υπηρεσίες του ΔΝΤ. Οι δύο "δουλειές” γίνονται παράλληλα αλλά είναι σε γνώση η μία της άλλης.
Σήμερα στην συνάντηση Merkel – Lagarde οι δύο αυτές εκδοχές που έχουν μελετηθεί από τον ESM και το ΔΝΤ θα μπουν στο τραπέζι για μία πρώτη σοβαρή κουβέντα ενόψει της Εαρινής Συνόδου του ΔΝΤ.
Οι δύο "σιδηρές” κυρίες έχουν πολλά να συζητήσουν. Και ανάμεσα σ' αυτά το πρόβλημα του ελληνικού χρέους δεν είναι το σοβαρότερο παρά το "χρήσιμο” θόρυβο που γίνεται γύρω από αυτό με τη βοήθεια και της διαρροής των διαλόγων του κ. Thomsen με την κα Velculescu.
Διπλωματικοί κύκλοι που εμφανίζονται ενήμεροι για τους προβληματισμούς που κυριαρχούν στη διεύθυνση του ΔΝΤ κάνουν λόγο για την ισχυρή ανησυχία που επικρατεί για τη διολίσθηση της παγκόσμιας οικονομίας σε μία κατάσταση χρόνιας στασιμότητας από την οποία απουσιάζουν ορατοί παράγοντες δυναμικής επιστροφής στην ανάπτυξη.
Το αντίθετο, στην Έκθεση του ΔΝΤ για τη διεθνή οικονομία επισημαίνεται η ανάγκη να ενισχυθούν οι νομισματικές και δημοσιονομικές παρεμβάσεις στις ισχυρές οικονομίες (όπως π.χ. της Γερμανίας), που θα μπορούσαν να εξισορροπήσουν την οικονομική επιβράδυνση άλλων περιοχών για να αποφευχθεί η διολίσθηση σε μία κατάσταση που χαρακτηρίζεται ως εξαιρετικά επικίνδυνη και πολύ πιθανώς ανεξέλεγκτη.
Το ΔΝΤ έδωσε μερικά στοιχεία τα οποία φωτογραφίζουν την αυξανόμενη χρηματοπιστωτική αστάθεια.
Σ' αυτά καταγράφονται οι συνέπειες της μετατροπής των αναδυόμενων αγορών από ατμομηχανή της παγκόσμιας οικονομίας σε πηγή προβληματισμού και χρηματοπιστωτικής αβεβαιότητας με μη ελεγχόμενες συνέπειες τόσο για το δολάριο όσο και για την προβληματική ευρωπαϊκή οικονομία πριν αυτή καταφέρει να ολοκληρώσει την περιβόητη τραπεζική ενοποίησή της η οποία θα διασφάλιζε την κοπή του ομφάλιου λώρου μεταξύ ιδιωτικού/τραπεζικού και κρατικού χρέους.
Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον το ενδεχόμενο η Ελλάδα να ξαναγίνει η αφορμή για μία γενικευμένη αμφισβήτηση του κρατικού χρέους σε μεγάλες περιοχές όπως η Νότια Ευρώπη, είναι κάτι που το ΔΝΤ δεν μπορεί να αφήσει στο περιθώριο.
Η συζήτηση ανάμεσα στις δύο ισχυρές κυρίες της πολιτικής και της οικονομίας έχει στην ατζέντα της το πως θα μπορούσε να διευθετηθεί έστω και προσωρινά η υπόθεση του ελληνικού χρέους.
Και εδώ οι διαφορές εξακολουθούν να υπάρχουν. Αλλά το ΔΝΤ έχει ήδη αποδεχθεί στο πλαίσιο της συνολικής αντιμετώπισης των ευρωπαϊκών προβλημάτων στα οποία έχει προστεθεί το προσφυγικό, τη λογική ότι το ελληνικό χρέος δεν μπορεί μεν να "κουρευθεί” με άμεσο τρόπο, αλλά μπορεί αυτό να γίνει με έμμεσο, ήτοι με τεχνικές που να μετακυλύουν τον κίνδυνο για αρκετά αργότερα στο μακρινό μέλλον.
Πόσο αργότερα; Αυτό θα συζητήσουν σήμερα στο Βερολίνο χωρίς να είναι δεδομένο ότι από τη συνάντηση αυτή θα προκύψει τελικά ολοκληρωμένη συμφωνία στα διαφορετικά χρονοδιαγράμματα και τις προϋποθέσεις που προτείνουν οι δύο πλευρές.
Για την κα Merkel το μείζον είναι να μπορεί η φόρμουλα να περνάει από την γερμανική Βουλή. Για την κα Lagarde το μείζον είναι να μπορεί η φόρμουλα αυτή να πείσει τις αγορές ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι λόγος να αμφισβητεί κανείς την ύπαρξη της Ευρωζώνης.
Το αποτέλεσμα θα το δούμε να σκιαγραφείται στις ανακοινώσεις, μετά την συνάντηση που θα γίνει στην Ουάσιγκτον για το ελληνικό χρέος στο περιθώριο της Εαρινής Συνόδου του ΔΝΤ.
(Πηγή: capital.gr)