Το λογικό θα ήταν
να υπάρξουν μεταξύ ηπειρωτικού συστήματος και Κρήτης δύο καλώδια κι όχι ένα,
από τουλάχιστον 300MW ή 350ΜW το καθένα. Αυτό τόνισε στην ομιλία του στο Delphi
Economic Forum ο Πρόεδρος του ΕΣΑΗ, κ. Αναστάσιος Καλλιτσάντσης.
Σύμφωνα με τον κ.
Καλλιτσάντση, μόνο έτσι η επένδυση για την ηλεκτρική διασύνδεση της Κρήτης με
το ηπειρωτικό σύστημα μπορεί να έχει προοπτική ζωής και μετά το 2019, που θα
αποσυρθεί η μία από τις πετρελαϊκές μονάδες της Κρήτης, μέχρι τουλάχιστον το
2025. Μάλιστα, τόνισε ότι, «αν υπάρχει μία και μόνο κίνηση που μπορεί να κάνει
τη μεγαλύτερη διαφορά στο κόστος ηλεκτρισμού της χώρας και στα τιμολόγια των
καταναλωτών αυτή τη στιγμή, αυτή είναι η ορθή κι άμεση ηλεκτρική διασύνδεση της
Κρήτης, που μπορεί να αποφέρει εξοικονόμηση 400 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο».
Στη συνέχεια,
αναφέρθηκε στο θέμα των λιγνιτικών ομάδων, τονίζοντας ότι, σημαντικό μέρος αυτών,
οδεύει προς την αναγκαστική απόσυρση, καθώς η εναλλακτική της ενεργειακής
αναβάθμισής τους, για τις περισσότερες από αυτές, δεν τεκμηριώνεται οικονομικά.
«Με δεδομένο ότι
μέχρι το 2020 αναμένουμε την απόσυρση 6 λιγνιτικών μονάδων (4 Καρδιά + 2
Αμύνταιο) συνολικής ισχύος άνω των 1500MW, προκύπτει ένα καίριο ερώτημα για το
πώς θα καλυφθούν οι ανάγκες της χώρας σε επάρκεια ισχύος, πώς θα καλυφθούν
δηλαδή οι αιχμές της ζήτησης. Τη στιγμή μάλιστα που τον Ιούλιο του 2015, εν
μέσω capital controls, η μέγιστη ζήτηση άγγιξε πάλι τα 10.000 MW και αυτή λόγω
μειωμένης διαθεσιμότητας των ΑΠΕ και των υδροηλεκτρικών, καλύφθηκε από τις
μονάδες φυσικού αερίου των ιδιωτών και της ΔΕΗ», επισήμανε ο Πρόεδρος του ΕΣΑΗ.
Περαιτέρω, αν και
τόνισε ότι η αυξανόμενη διείσδυση των κυμαινόμενων ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή είναι
«διεθνώς μονόδρομος», πρόσθεσε, ωστόσο, ότι όσο περισσότερες ΑΠΕ εισέρχονται
στο Σύστημα τόσο μεγαλύτερη ανάγκη θα υπάρχει για συμβατικές μονάδες με
ευελιξία στην αυξομείωση της ισχύος τους, δηλαδή κυρίως για μονάδες φυσικού
αερίου αλλά και για υδροηλεκτρικές.
Καταλήγοντας, ο
κ. Καλλιτσάντσης υπογράμμισε ότι ήδη οι ιδιωτικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με
καύσιμο το φυσικό αέριο, προσφέρουν σημαντικά πλεονεκτήματα, «ενώ το φυσικό
αέριο παραμένει το μόνο ορυκτό καύσιμο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη
γεφύρωση ανάμεσα στο παρόν και τον παγκόσμιο στόχο για μία οικονομία χωρίς
άνθρακα 2050».