Ο στρατηγικός σχεδιασμός της διοίκησης της ΔΕΗ υπό τον κ. Μ.Παναγιωτάκη, με έμφαση στην ενίσχυση των δραστηριοτήτων στην εμπορία και την παραγωγή, καθώς και στις συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα στην εγχώρια και τις ξένες αγορές, εκτιμάται ότι θα απαντήσει επιτυχώς στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΔΕΗ, ώστε τα επόμενα χρόνια να συνεχίσει να έχει κυρίαρχο -αλλά όχι πλέον μονοπωλιακό- ρόλο.
Όπως επισημαίνουν στελέχη της Επιχείρησης, εκ των πραγμάτων «η ΔΕΗ είναι σε μεταβατικό στάδιο», λόγω (και) των μνημονιακών υποχρεώσεων της χώρας που προβλέπουν μεταξύ άλλων τη μείωση του μεριδίου αγοράς της Επιχείρισης στη λιανική αγορά στο 50% περίπου ως το 2020. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία (Απρίλιος 2016), το ποσοστό της ΔΕΗ έχει υποχωρήσει στο σύνολο της λιανικής αγοράς στο 91,38%, ενώ στην κατηγορία βιομηχανικής και εμπορικής χρήσης Χαμηλής και Μέσης Τάσης (που έχει τα υψηλότερα περιθώρια κέρδους) έχει πλέον διαμορφωθεί στο 76,84%.
Η επίπτωση από την απώλεια του μεριδίου της στη λιανική ανήλθε σε 108 εκατ. ευρώ το 2015 και φέτος αναμένεται να υπερβεί τα 250 εκατ. ευρώ.
Το στοίχημα για την ΔΕΗ είναι είναι να μην παραμείνουν τελικά στο πελατολόγιο της μόνο τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα ή ακόμα χειρότερα οι κακοπληρωτές. Το μερίδιο αγοράς που θα χαθεί «θα πρέπει να πάει σε σοβαρούς παίκτες», επισημαίνεται, ώστε να μην επαναληφθούν φαινόμενα του παρελθόντος (τύπου Energa - Hellas Power), που θέτουν άλλωστε σε κίνδυνο το σύνολο της αγοράς.
Επιπλέον, η ΔΕΗ έχει να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις από τις αλλαγές που ψηφίστηκαν χθες από τη Βουλή με το πολυνομοσχέδιο και αφορούν τον ιδιοκτησιακό διαχωρισμό του ΑΔΜΗΕ και τις δημοπρασίες τύπου ΝΟΜΕ. Από την κατάργηση, πάντως, του ΕΦΚ επί του φυσικού αερίου στην ηλεκτροπαραγωγή, το όφελος της Επιχείρησης υπολογίζεται από τους αναλυτές σε 70 εκατ. ευρώ περίπου.
Στόχος της διοίκησης της Επιχείρησης είναι η ΔΕΗ να αποκτήσει μια νέα, ελκυστική, εμπορική πολιτική, προκειμένου να καταφέρει να αντιμετωπίσει τον ολοένα αυξανόμενο ανταγωνισμό στην ελληνική αγορά, αλλά και να αξιοποιήσει ευκαιρίες που υπάρχουν σε ξένες αγορές.
Ο εκσυγχρονισμός του δικτύου σε όλη την επικράτεια, η προσφορά νέων υπηρεσιών και κυρίως η αλλαγή της νοοτροπίας των εργαζομένων στα περίπου 150 καταστήματα που διαθέτει η ΔΕΗ στην ελληνική επικράτεια, είναι στο επίκεντρο αυτής της εμπορικής πολιτικής, ώστε να σταματήσει η «αιμορραγία» στο πελατολόγιο της προς τον ανταγωνισμό.
Βεβαίως, όλα αυτά δεν αρκούν από μόνα τους, αν η Επιχείρηση δεν μπορεί να προσφέρει ανταγωνιστικά τιμολόγια. Στο πλαίσιο αυτό, έχει ξεκινήσει ήδη από την 1η Απριλίου η εφαρμογή της έκπτωσης 10% σε όλα τα επαγγελματικά τιμολόγια Χαμηλής και Μέσης Τάσης, ενώ σημαντικά κίνητρα υπάρχουν και για τα οικιακά τιμολόγια με την επιβράβευση των συνεπών καταναλωτών.
Επίσης, το πρόγραμμα ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε 36 δόσεις χωρίς προκαταβολή εκτιμάται ότι θα βελτιώσει την εισπραξιμότητα και θα μειώσει σημαντικά το βάρος αυτών των οφειλών που ανέρχονται συνολικά σε 2,3 δισ. ευρώ περίπου. Σημαντική, απ' αυτή την άποψη, είναι η ρύθμιση που προώθησε ο ΥΠΕΝ Π.Σκουρλέτης, σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται η αλλαγή προμηθευτή στην περίπτωση που ο πελάτης δεν έχει εξοφλήσει ή δεν έχει προχωρήσει σε διακανονισμό των ληξιπρόθεσμων οφειλών του.
Η ηγεσία της ΔΕΗ είναι αντιμέτωπη και με τις πιέσεις της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΝ για μείωση των οικιακών τιμολογίων. Προϋπόθεση για μία τέτοια κίνηση, όμως, είναι η βελτίωση της ρευστότητας, κάτι που εκτιμάται ότι είναι εφικτό με το πρόγραμμα ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών, σε συνδυασμό βεβαίως με την ανάκαμψη της οικονομίας, ώστε η μείωση των τιμολογίων να μην αποδυναμώσει την Επιχείρηση.
Συμπράξεις και επέκταση σε νέες αγορές
Όπως τονίζεται, «η ΔΕΗ οφείλει να κάνει κινήσεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό» για να αποκτήσει μία νέα θέση στην αγορά. Στο επίκεντρο αυτής της στρατηγικής είναι η επέκταση της σε νέες αγορές, ώστε να καταφέρει να αντισταθμίσει τις απώλειες που θα έχει από τη μείωση του μεριδίου της στην Ελλάδα και επιπλέον να αποκτήσει μία ισχυρή διεθνή παρουσία σε τομείς που μπορούν να ενισχύσουν την κερδοφορία της.
Σε ό,τι αφορά στο εσωτερικό, ένα από τα βασικά σημεία είναι η ανάπτυξη κοινοπρακτικών σχημάτων με ελληνικές ή ξένες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα. Το ενδιαφέρον για συμπράξεις με τη ΔΕΗ είναι δεδομένο, όπως προκύπτει και από πρόσφατες δηλώσεις ισχυρών παικτών του εγχώριου ενεργειακού τομέα, ωστόσο το ζητούμενο είναι οι όροι αυτών των συνεργασιών να είναι αμοιβαία επωφελείς.
Πιο ώριμο project από την πλευρά της ΔΕΗ εκτιμάται ότι είναι η ανάπτυξη της δεύτερης λιγνιτικής μονάδας στη Μελίτη (Μελίτη ΙΙ), εκτιμώμενου προϋπολογισμού 750 εκατ. ευρώ, η κατασκευή και αξιοποίηση της οποίας θα μπορούσε να γίνει σε σύμπραξη με επιχειρήσεις του κατασκευαστικού και ενεργειακού τομέα.
Το μεγάλο στοίχημα είναι η ανάπτυξη των διεθνών δραστηριοτήτων (η ΔΕΗ έχει θυγατρικές στη Βουλγαρία και την Τουρκία), καθώς μέχρι σήμερα η παρουσία της Επιχείρισης είναι επί της ουσίας αμελητέα σε σχέση με τις δυνατότητες της. Ήδη, προετοιμάζονται τα επόμενα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση και μέσα στους επόμενους μήνες θα πρέπει να αναμένονται και οι πρώτες κινήσεις, ιδίως σε όμορες χώρες.
«Ενδιαφερόμαστε και για άλλες χώρες», τονίζεται από τα στελέχη της ΔΕΗ, καθώς στο «μικροσκόπιο» της Επιχείρισης είναι όχι μόνο η ενεργός παρουσία της στις βαλκανικές χώρες και την Τουρκία, αλλά και σε άλλες αγορές.
Σύμφωνα με όσα έχει αναφέρει δημοσίως ο επικεφαλής της ΔΕΗ κ. Μ.Παναγιωτάκης, στο στόχαστρο είναι για παράδειγμα ο κλάδος των υδροηλεκτρικών της Αλβανίας, η ραγδαία αναπτυσσόμενη αγορά της Τουρκίας, η Αίγυπτος αλλά και το Ιράν.
Ενδεικτικό απ' αυτή την άποψη είναι το γεγονός ότι η ΔΕΗ είναι ο χορηγός ημερίδας που διοργανώνει στις 3 Ιουνίου το Ινστιτούτο Ενέργειας ΝΑ Ευρώπης (ΙΕΝΕ) στην Αλβανία, για την αξιοποίηση του υδροδυναμικού της χώρας.
Σημειώνεται, τέλος, ότι η ΔΕΗ διαθέτει επιστημονικό προσωπικό που μπορεί να αξιοποιήσει και στην παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών υψηλού επιπέδου για την κατάρτιση μελετών αλλά και έργα συντήρησης τεχνικών εγκαταστάσεων.