Αυτή την τελευταία χρησιμοποιούν ολοένα και περισσότεροι αναλυτές και εμπειρογνώμονες της αγοράς, ακόμη και κυβερνητικοί αξιωματούχοι στην Ευρώπη, σε μια απόπειρα, αφενός μεν, να ευθυγραμμιστούν με την πραγματικότητα που δημιουργούν οι ισχυρές αναταράξεις από την αναποτελεσματικότητα των δράσεων προς την ενεργειακή μετάβαση, αφετέρου δε, ίσως και για να μετριάσουν την κατακραυγή σε βάρος τους, για υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν. Θυμάστε κι εσείς, έτσι; Καθαρή και φθηνή ενέργεια για όλους, άμεση απολιγνιτοποίηση/απανθρακοποίηση της παραγωγής, απομάκρυνση από τα ορυκτά καύσιμα, εξηλεκτρισμός των μεταφορών και μετακινήσεων και εν γένει, επί γης ειρήνη (και) εν ανθρώποις ευδοκία! Χρειάστηκαν τρεις κρίσεις στη σειρά για να διασαλευθεί η πράσινη καθεστηκυία τάξη στις Βρυξέλες: Covid-19, άλμα τιμών φυσικού αερίου και ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στη στήλη Σχόλιο εδώ