Οι αποκρατικοποιήσεις αποτελούν το μεγάλο «στοίχημα» για τη νέα
κυβέρνηση. Από τη μία μεριά έχει υπογράψει έναν συγκεκριμένο οδικό χάρτη
για την υλοποίηση του προγράμματος και από την άλλη στελέχη και
υπουργοί κάνουν ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου είτε να ανατρέψουν το
πρόγραμμα ή μέρος αυτού, είτε να μεταθέσουν τη λήψη των σοβαρών
αποφάσεων για το εγγύς μέλλον, κάτι που ερμηνεύεται ως «κερδίζουμε χρόνο
και βλέπουμε».
Ωστόσο, στην κυβέρνηση γνωρίζουν καλά πως ένα
από τα μάλλον αδιαπραγμάτευτα σημεία του νέου προγράμματος είναι η
υλοποίηση τολμηρών μεταρρυθμίσεων και ψηλά στη σχετική ατζέντα είναι οι
αποκρατικοποιήσεις. Κάθε τεχνητή καθυστέρηση μπορεί να σημάνει και
δημιουργία προβλημάτων στις σχέσεις με τους δανειστές, σε μία
ομολογουμένως ευαίσθητη περίοδο, όπου η οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης
αποτελεί πιθανότατα το σημαντικότερο... προαπαιτούμενο.
ΑΔΜΗΕ
Μέσα στον Οκτώβριο η κυβέρνηση βάσει των όσων περιλαμβάνονται στο
τρίτο Μνημόνιο θα πρέπει να έχει ανοίξει δύο «καυτούς» φακέλους. Ο ένας
έχει να κάνει με την πώληση ή μη του ΑΔΜΗΕ και ο άλλος με τον διαγωνισμό
για τον ΟΛΠ, που πρέπει να μπει στην τελική ευθεία. Η συμφωνία όμως
έχει και μία... μεγάλη ουρά, που δεν είναι άλλη από την ολοκλήρωση των
διαγωνισμών τόσο για τα περιφερειακά αεροδρόμια όσο και για το Ελληνικό.
Οι πλειοδότες (Fraport και Lamda Development) είναι έτοιμοι με το στιλό
στο χέρι προκειμένου να υπογράψουν τις σχετικές συμβάσεις και να
αναμένουν το κάλεσμα από την ελληνική κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ.
Η τοποθέτηση του Θ. Δρίτσα εκ νέου στη θέση του υπουργού Ναυτιλίας
περιπλέκει την κατάσταση στον ΟΛΠ και αυτό διότι ο υπουργός είναι
υπέρμαχος της διατήρησης του πρώτου λιμανιού της χώρας υπό δημόσιο
έλεγχο, ενώ φέρνει αντιπρόταση με την οποία καθιστά το Δημόσιο
συνδιαχειριστή του λιμανιού, κάτι που αν δεν αποτρέψει τους υποψήφιους
επενδυτές, αν μη τι άλλο, θα τους προβληματίσει.
Το «αγκάθι»
πλέον είναι η νέα σύμβαση που καλείται να υπογράψει ο ΟΛΠ με το ελληνικό
δημόσιο και με την οποία θα δεσμεύεται και αυτός που θα αποκτήσει το
51% των μετοχών.
Μέχρι στιγμής οι υποψήφιοι επενδυτές δεν έχουν
πάρει θέση και λογικό είναι αφού δεν έχουν λάβει κάποια επίσημη
ενημέρωση. Με βάση το χρονοδιάγραμμα, μέχρι το τέλος του επόμενου μήνα
οι τρεις επενδυτές που έχουν μείνει στον διαγωνισμό θα πρέπει να
υποβάλουν τις δεσμευτικές τους προτάσεις για την απόκτηση του 67% των
μετοχών σε δύο δόσεις (51% στην αρχή και 16% εν συνεχεία και αφού έχουν
υλοποιήσει συγκεκριμένο πλάνο επενδύσεων).
ΤΑΙΠΕΔ
Η κυβέρνηση, όπως έχει αφήσει εντέχνως να διαρρεύσει, θα ήθελε να
καθυστερήσει η διαδικασία, πράγμα που βρίσκει ή τουλάχιστον έβρισκε
αντίθετο το ΤΑΙΠΕΔ. Βέβαια το «κλειδί» βρίσκεται στη σύμβαση ΟΛΠ -
Δημοσίου. Αν αυτή είναι «λεόντειος», είναι σίγουρο πως κανένας επενδυτής
δεν πρόκειται να συμμετάσχει στον διαγωνισμό.
Ομως και για τον
ΑΔΜΗΕ το τοπίο είναι θολό. Η κυβέρνηση θέλει να τον διατηρήσει υπό
δημόσιο έλεγχο, αλλά έχει υπογράψει να τον πουλήσει, εκτός εάν φέρει
ισοδύναμα προς την κατεύθυνση της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας.
Μέχρι στιγμής το σχέδιο που φέρεται να έχει καταθέσει είναι ιδιαίτερα
αδύναμο και μάλλον δεν έχει τύχη ώστε να πάρει την έγκριση των
δανειστών. Εφόσον δεν βρεθεί ισοδύναμο θα πρέπει, με βάση πάντα τη
συμφωνία του Αυγούστου, να υπάρξουν δεσμευτικές προτάσεις έως το τέλος
του Οκτωβρίου.
«ΠΕΦΤΟΥΝ» ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ
Ελληνικό, αεροδρόμια, Αστέρας και ΔΕΣΦΑ
Η κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ καλούνται μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα να
κλείσουν τρεις συν έναν διαγωνισμούς που έχουν ήδη ολοκληρωθεί.
Πρόκειται για τα περιφερειακά αεροδρόμια, το Ελληνικό και τον Αστέρα,
ενώ αναμένουν την ετυμηγορία των Βρυξελλών προκειμένου να ολοκληρωθεί
και η πώληση του ΔΕΣΦΑ στην αζέρικη Socar που έχει μετατραπεί σε «γεφύρι
της Αρτας».
Η σύμβαση για τα περιφερειακά αεροδρόμια θεωρητικά
είναι η πιο εύκολη υπόθεση. Και αυτό διότι οι εκκρεμότητες είναι μικρές
και μπορεί να υπογραφεί σχετικά σύντομα η σύμβαση παραχώρησης στη
Fraport. Ωστόσο, καμία από τις δύο πλευρές δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά
της. Η κυβέρνηση έχει αφήσει να εννοηθεί στο παρελθόν ότι θέλει
επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης με καλύτερους όρους για το Δημόσιο.
Πάντως, τελευταία δεν έχει διατυπώσει κανένα μέλος της κυβέρνησης
ανάλογη θέση. Αντίθετα οι Γερμανοί έχουν αφήσει να διαρρεύσει ότι ίσως
θέσουν αυτοί ζήτημα επαναδιαπραγμάτευσης του τιμήματος, δεδομένης της
χειροτέρευσης της οικονομικής κατάστασης στη χώρα.
Για το
«Ελληνικό» το θέμα μάλλον είναι στάσιμο και η κυβέρνηση δεν έχει ανοίξει
τα χαρτιά της. Ωστόσο, προφανώς και άμεσα θα τεθεί προς συζήτηση το
θέμα και αναμένεται να δοθεί κατεύθυνση, ώστε να κλείσει ένα ζήτημα, που
εφόσον έχει θετική κατάληξη, θα τονώσει σημαντικά την ανάπτυξη και την
απασχόληση.
Για τον «Αστέρα» υπάρχει βούληση και των επενδυτών
και της κυβέρνησης να βρεθεί λύση και, εκτός απροόπτου, σύντομα θα
υπάρξουν εξελίξεις.
Για τον ΔΕΣΦΑ το «κλειδί» βρίσκεται εκτός
Ελλάδας και συγκεκριμένα στις Βρυξέλλες. Εφόσον η Κομισιόν βρει λύση και
ανάψει το «πράσινο φως», τότε η ελληνική πλευρά το μόνο που έχει να
κάνει είναι να υπογράψει τη σχετική σύμβαση.
Σε επόμενο στάδιο θα πρέπει να τρέξουν και οι διαγωνισμοί για ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ΟΛΘ.
(από την εφημερίδα "ΗΜΕΡΗΣΙΑ", 26/09/2015)