Όπως σημειώνεται αρχικά στο δημοσίευμα, με το σχέδιο αυτό ο Ζελένσκι επιχείρησε να επαναφέρει τη διαπραγμάτευση σε πλαίσιο που περιλαμβάνει τις εγγυήσεις ασφαλείας που ζητά το Κίεβο και έναν οδικό χάρτη ανοικοδόμησης της χώρας. Επιπλέον ο Πούτιν εδώ και δύο χρόνια επιμένει σε δύο βασικούς όρους: την αποχώρηση των ουκρανικών δυνάμεων από το υπόλοιπο των περιοχών Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ και τον αποκλεισμό της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Χαρακτηριστική η φράση «απόλυτη κοροϊδία» που χρησιμοποίησε ο αναλυτής διεθνών υποθέσεων Αλεξέι Ναούμοφ γράφοντας στο Telegram: «Αυτό είναι απόλυτη κοροϊδία. Η ιδέα είναι σαφής: Να το πλασάρουν στους Αμερικανούς ως “συμβιβασμό” και μετά να κατηγορήσουν τη Ρωσία για την αποτυχία του». Η Μόσχα παραμένει δηλώνει αποφασισμένη να συνεχίσει τον πόλεμο για να καταλάβει πλήρως την περιοχή του Ντονέτσκ και ενώ
το ουκρανικό σχέδιο, όπως περιγράφεται, θέτει ως προϋπόθεση την αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων από τις περιοχές Ντνιπροπετρόβσκ, Μικολάιβ, Σούμι και Χάρκοβο. Παράλληλα, προβλέπει ότι η Ουκρανία θα αποσύρει στρατεύματα από τμήματα του Ντονέτσκ που θα μετατραπούν σε αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη, αλλά μόνο υπό τον όρο ότι η Ρωσία θα αποχωρήσει από ισοδύναμη έκταση γης. Η βρετανική εφημερίδα The Guardian, σημειώνει ότι ο πόλεμος που έχει εξαπολύσει ο Βλαντίμιρ Πούτιν κατά της Ουκρανίας δεν εξηγείται αποκλειστικά από φόβους περικύκλωσης ή αυτοκρατορικές φιλοδοξίες. Αντίθετα, αποδίδεται στην αίσθηση ότι η Ρωσία έχει χάσει τον σεβασμό που απολάμβανε την εποχή που αποτελούσε μία από τις δύο παγκόσμιες υπερδυνάμεις. Το κοινό σημείο Πούτιν και Τραμπ, καταλήγει το άρθρο, είναι το πάθος για κύρος και σεβασμό σε έναν κόσμο που θεωρούν ότι τους τα αρνείται. Όμως η επιλογή του εκφοβισμού αντί της πειθούς ενδέχεται τελικά να περιορίσει, αντί να ενισχύσει, τη διεθνή τους επιρροή.
Ο Ρώσος αναλυτής Γκεόργκι Μποβτ φέρεται να εκτιμά από την πλευρά του ότι η πρόταση δεν λύνει το κεντρικό πρόβλημα των εδαφών και του πυρηνικού σταθμού της Ζαπορίζια, ο οποίος βρίσκεται υπό ρωσική κατοχή, ενώ το Κίεβο θα προτιμούσε να τον λειτουργήσει από κοινού με τις Ηνωμένες Πολιτείες. «Το σχέδιο δεν προσφέρει κανέναν συμβιβασμό σχετικά με τα εδάφη ή τον Πυρηνικό Σταθμό της Ζαπορίζια. Η αποτυχία επίλυσης του εδαφικού ζητήματος καθιστά δύσκολο να αποτελέσει αφετηρία συμφωνίας». Αλλοι αναλυτές εκτιμούν ότι παρότι η πλήρους κλίμακας εισβολή έχει υψηλό κόστος για την οικονομία και τον στρατό της Ρωσίας, το Κρεμλίνο θεωρεί ότι έχει ακόμη περισσότερα να κερδίσει συνεχίζοντας να πολεμά. Η ρωσική οικονομία περιγράφεται ως η πιο αδύναμη από το 2022, με επιτόκια σε ιστορικά υψηλά και ρυθμούς ανάπτυξης που «γέρνουν» προς ύφεση, χωρίς ωστόσο — σύμφωνα με αναλυτές — να βρίσκεται κοντά σε κρίση που θα ανάγκαζε τη Μόσχα να αλλάξει πορεία. Eχει πάντως ενδιαφέρον ότι η πλειοψηφία των Ρώσων (55%) αναμένει ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα τελειώσει το 2026, σύμφωνα με τα αποτελέσματα δημοσκόπησης που πραγματοποίησε το προσκείμενο στην κυβέρνηση Κέντρο Μελέτης της Κοινής Γνώμης. Τα αποτελέσματα της έρευνας συνιστούν μια ένδειξη ότι το Κρεμλίνο θα μπορούσε να δοκιμάσει την αντίδραση της κοινής γνώμης σε μια πιθανή ειρηνευτική συμφωνία.