H δημιουργία ἑνός
ἑνιαίου χώρου
δικαιοσύνης, ἐλευθερίας καί
ἀσφαλείας ἦταν
ἕνας ἀπό τούς θεμελιώδεις
στόχους τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως (ὡς μετεξέλιξη τῆς Εὐρωπαϊκῆς Οἰκονομικῆς Κοινότητος).
Ὁ
χῶρος αὐτός
δημιουργήθηκε μέ
σκοπό νά ἐξασφαλίσει τήν ἐλεύθερη
κυκλοφορία τῶν προσώπων καί νά προσφέρει στούς πολίτες ἕνα ὑψηλό ἐπίπεδο προστασίας. «Σφραγίσθηκε» δέ τό 1995 μέ τήν
ἔναρξη τῆς
εὐρείας ἐφαρμογῆς τῆς συνθήκης Σένγκεν: Τάσύνορα
ἐντός τοῦ
χώρου Σένγκεν καταργήθηκαν,
ἐνῶ κάθε ἀλλοδαπός μποροῦσε
πλέον νά κυκλοφορήσει μέ μία μόνο βίζα στόν χῶρο αὐτό. Σήμερα, ἡ
συνθήκη ἀμφισβητεῖται
ἀπό τούς ἴδιους
τούς ἱδρυτές
της. Ἡ Ἄγγελα Μέρκελ, δεχόμενη
ἔντονη πίεση στό ἐσωτερικό,
ἀποφάσισε ἐν
μία νυκτί τήν
ἐπαναφορά ἐλέγχων
στά σύνορα τῆς χώρας μέ τήν Αὐστρία.
Ἡ
συνέχεια, ὅπως ἦταν ἀναμενόμενο, θυμίζει ντόμινο: Ἡ αὐστριακή κυβέρνησις ἀνακοίνωσε
καί ἐκείνη μέ τήν σειρά της τήν
ἐπιστροφή τῶν
συνοριακῶν ἐλέγχων.
Ἔδωσε, μάλιστα, ἐντολή
γιά ἀποστολή 2.200 στρατιωτῶν
κατά μῆκος τῆς
ἀνατολικῆς συνοριακῆς
γραμμῆς. Ἀκολούθησε ἡ Ὁλλανδία (στά σύνορα
μέ τήν Γερμανία) καί ἡ Σλοβακία (στά σύνορα μέ τήν Οὑγγαρία καί
τήν Αὐστρία). Τό ὅραμα
τῆς Ἑνωμένης
Εὐρώπης, ὅπου
πρόσωπα καί ἀγαθά θά κινοῦνται ἐλεύθερα,
ἀρχίζει νά καταρρέει σάν
χάρτινος πύργος.
Γερμανοί
καί Αὐστριακοί ἰσχυρίζονται
ὅτι ἡ ἐπαναφορά
τῶν ἐλέγχων εἶναι μόνο ἕνα
προσωρινό μέτρο, λόγω τῆς αὐξημένης ροῆς προσφύγων ἀπό
τήν Συρία. Ἡ μονιμοποίησις τοῦ
μέτρου καί ἡ ἐπέκτασίς του
σέ ἀκόμη περισσότερες χῶρες θά
ἐπιφέρει ἕνα
καίριο –καί πιθανῶς ὄχι ἰάσιμο– πλῆγμα
στήν Ἑνωμένη
Εὐρώπη.