Μείωση των τιμών στα τιμολόγια της
ενέργειας με εξορθολογισμό των τιμολογίων της ΔΕΗ και της ΔΕΠΑ και δυνατότητα
υπογραφής εξατομικευμένων συμβάσεων μεταξύ ΔΕΗ και βιομηχανίας ζητούν, μεταξύ
άλλων, οι εκπρόσωποι της ελληνικής βιομηχανίας. Τα αιτήματα αυτά
περιλαμβάνονται στις 25 Προτάσεις για τη Νέα Βιομηχανική Πολιτική (βλ. εδώ) που
απέστειλε στην κυβέρνηση, με επιστολή του, ο Πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Θεόδωρος
Φέσσας, εκ μέρους και των Προέδρων των Περιφερειακών Βιομηχανικών Συνδέσμων.
Με την επιστολή αυτή, οι επικεφαλής της Ελληνικής Βιομηχανίας (ΣΕΒ, ΣΒΑΠ, ΣΒΒΕ,
ΣΒΘΚΕ, ΣΕΒΠΔΕ), τονίζουν ότι η ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της
ελληνικής οικονομίας μπορεί να επιτευχθεί με τη δημιουργική συνεργασία της Κυβέρνησης
και των Βιομηχανικών Συνδέσμων της χώρας, στη βάση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου
βιομηχανικής πολιτικής. Η αποστολή της επιστολής αποτελεί συνέχεια του
Συμβουλίου των Προέδρων των Βιομηχανικών Συνδέσμων της χώρας που διεξήχθη
πρόσφατα (3/3/2015), στην πόλη του Βόλου.
Ο κ. Φέσσας σημειώνει ακόμη ότι
«θεωρούμε κρίσιμη και επείγουσα την ενεργοποίηση
της Διυπουργικής Επιτροπής Βιομηχανικής Πολιτικής (ΦΕΚ A΄ 37/14.2.2014)
προκειμένου να συζητήσουμε μαζί σας τις προτάσεις μας στο πλαίσιο των εργασιών
της».
Η επιστολή απευθύνεται στον Αντιπρόεδρο
της Κυβέρνησης και στους Υπουργούς Οικονομικών, Εργασίας & Κοινωνικής
Αλληλεγγύης και Επικρατείας, καθώς και στους Υπουργούς και Αναπληρωτές
Υπουργούς Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος & Ενέργειας και
Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας & Τουρισμού.
Όπως υποστηρίζει ο ΣΕΒ η ανάγκη
σχεδιασμού ουσιαστικής και αποτελεσματικής βιομηχανικής στην Ελλάδα συνδέεται
με την ανάγκη αλλαγής του αναπτυξιακού προτύπου, δημιουργίας υψηλών και
σταθερών ρυθμών ανάπτυξης και νέων σταθερών
θέσεων εργασίας. Η έξοδος της χώρας από την κρίση, σημειώνει,
δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την ανάπτυξη της εξωστρεφούς βιομηχανικής
παραγωγής και την ευθυγράμμιση με τους στόχους της ευρωπαϊκής βιομηχανίας (20% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ).
Για τους φορείς της βιομηχανίας της
χώρας οι βασικοί στόχοι βιομηχανικής πολιτικής, είναι:
1. Εστίαση σε δραστηριότητες με διακριτό
ανταγωνιστικό πλεονέκτημα
2. Αποτελεσματική χρηματοδότηση
επενδύσεων και αποκατάσταση ρευστότητας
3. Προσαρμογή των επιχειρήσεων στις
οικονομικές και τεχνολογικές αλλαγές
4. Σταθερό και απλό ρυθμιστικό
περιβάλλον για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων
5. Πολιτικές ενίσχυσης της διεθνοποίησης
και της εξωστρέφειας των επιχειρήσεων
6. Ριζοσπαστική σύνδεση των συστημάτων
έρευνας και επαγγελματικής κατάρτισης του ανθρώπινου δυναμικού με
τηνπαραγωγή.