Η προετοιμασία που έχει γίνει μέχρι τώρα
για τον Ελληνο-ιταλικό
αγωγό φυσικού αερίου και η δυνατότητά του να μεταφέρει πολύ
σύντομα, αέριο του Αζερμπαϊζτάν όχι μόνο στην Ιταλία, αλλά και σε χώρες
της ΝΑ Ευρώπης, αποτελούν τα κυριότερα πλεονεκτήματα του σχεδίου,
συγκριτικά με τα άλλα ανταγωνιστικά σχέδια.
Αυτό τονίζουν στο
euro2day υψηλόβαθμα στελέχη της ΔΕΠΑ, η οποία σε συνεργασία με
την ιταλική Edison, κατέθεσαν την περασμένη Παρασκευή στο Μπακού του
Αζερμπαϊτζάν, την πρότασή τους για τον αγωγό ITGI.
Oι
εμπλεκόμενες στα επιμέρους σχέδια κοινοπραξίες, (
ITGI, TAP,
Nabucco, South East Europe Pipeline) βρίσκονται σε θέση μάχης,
καθώς η κάθε μία υποστηρίζει την πληρότητα και τα οικονομικά
πλεονεκτήματα του δικού της σχεδίου.
Ωστόσο εφόσον ισχύσουν τα
κριτήρια που έχει θέσει η αζέρικη Socar, οι αγωγοί που θα διαγκωνισθούν
προκειμένου να αποτελέσουν το «Νότιο Διάδρομο», θα είναι ο
Ελληνο-Ιταλικός(ITGI)
και ο Trans Adriatic Pipeline(ΤΑΡ).
Οι δύο αγωγοί,
διαθέτουν κοινά χαρακτηριστικά. Έχουν την
ίδια δυναμικότητα,
δηλαδή περίπου 12 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου το χρόνο και
διασχίζουν ελληνικό έδαφος, από το ύψος της Θεσσαλονίκης ο πρώτος, και
από το ύψος της Κομοτηνής ο δεύτερος.
Ο
ITGI καταλήγει στην Ιταλία υποθαλασσίως από τις ακτές του
Ιονίου, ενώ ο δεύτερος, συνεχίζει μέσω της Δυτικής Μακεδονίας
προς Αλβανία, από τις ακτές της οποίας καταλήγει και πάλι υποθαλασσίως
στην Ιταλία.
Ωστόσο, οι δύο αγωγοί έχουν και κάποιες διαφορές,
οι οποίες ενδέχεται να λειτουργήσουν καταλυτικά στη διαδικασία επιλογής.
Ο
ITGI διέρχεται μόνο από εδάφη κοινοτικών χωρών, ενώ ο
ΤΑΡ και από εδάφη της Αλβανίας που θα αργήσει ακόμη να αποτελέσει
κοινοτικό κράτος. Διαφέρουν επίσης στο βαθμό ωριμότητάς και στις
προοπτικές που παρουσιάζουν για την τροφοδοσία και άλλων χωρών.
Ο
ITGI, λόγω της πολύχρονης προετοιμασίας που προηγήθηκε, αναφέρουν τα
στελέχη της ΔΕΠΑ, βρίσκεται σε τέτοιο βαθμό ωριμότητας, ώστε εφόσον
έπαιρνε το «πράσινο φως» από την πλευρά των Αζέρων, θα μπορούσε να
αρχίσει να κατασκευάζεται αμέσως.
Συγκεκριμένα, έχει εξασφαλίσει
τις διοικητικές εγκρίσεις από τις αρχές της Ελλάδας και της Ιταλίας,
ενώ
οι μελέτες για την χερσαία και θαλάσσια όδευση του αγωγού βρίσκονται σε
προχωρημένο στάδιο. Μάλιστα, βρίσκεται σε εξέλιξη η δεύτερη
φάση διεθνούς διαγωνισμού της «Ποσειδών ΑΕ», δηλαδή της μικτής εταιρείας
του υποθαλάσσιου αγωγού, για την προμήθεια των σωλήνων του τμήματος
αυτού.
Ένα ακόμη
στοιχείο του ITGI που θα εκτιμηθεί,
είναι η διέξοδος που προσφέρει, για τη διείσδυση του αζέρικου αερίου
στις χώρες της ΝΑ Ευρώπης, μέσω του Ελληνοβουλγαρικού αγωγού IGB. Ο
αγωγός αυτός, που υποστηρίζεται και χρηματοδοτείται σε σημαντικό ποσοστό
από την ΕΕ, θα συνδεθεί με τα ήδη λειτουργούντα τμήματα του
Ελληνοιταλικού αγωγού, στο ύψος της Κομοτηνής και θα καταλήξει στην
Στάρα Ζαγκόρα της Βουλγαρίας.
Ο
ρόλος του χαρακτηρίζεται
σημαντικός για την ασφάλεια της τροφοδοσίας χωρών όπωςοι
Βουλγαρία, Ρουμανία και Ουγγαρία που ακόμη εξαρτώνται αποκλειστικά από
το ρωσικό αέριο. Και στο έργο αυτό η πρόοδος είναι μεγάλη, αφού έχουν
ανατεθεί οι λεπτομερείς τεχνικές και περιβαλλοντικές μελέτες. Έτσι, η
κατασκευή του μπορεί να ξεκινήσει από το τέλος του
2012 και να
είναι έτοιμος το 2014.
Αντίθετα με τον
ITGI, ο
ΤΑΡ βρίσκεται ακόμη στις πολύ αρχικές φάσεις σχεδιασμού. Μόλις
πρόσφατα κατέθεσε στις Ελληνικές αρχές τη μελέτη περιβαλλοντικών
επιπτώσεων. Όσο για τις προοπτικές τροφοδοσίας και άλλων περιοχών, αυτές
περιγράφονται ως μνημόνια συνεργασίας με κρατικές εταιρείες των Δυτικών
Βαλκανίων, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να υλοποιηθούν το
αμέσως επόμενο διάστημα.
Ωστόσο ένα από τα πλεονεκτήματα του
ΤΑΡ,
είναι η πρόβλεψη για τη δημιουργία μεγάλων φυσικών
αποθηκευτικών χώρων σε παλαιές εκμεταλλεύσεις πετρελαίου της
Αλβανίας. Με την αξιοποίησή τους, ο ΤΑΡ φιλοδοξεί να καλύψει τις ανάγκες
της ευρύτερης περιοχής για τήρηση αποθεμάτων ασφαλείας. Για το λόγο
αυτό και η ΔΕΠΑ επιδιώκει να εμπλακεί στην κατασκευή της υπόγειας
αποθήκης στην περιοχή του Πρίνου.
Ανεξαρτήτως πάντως της τελικής
επιλογής, οι δύο αγωγοί, στη φάση της κατασκευής τους, είναι φυσικό ότι
θα προσφέρουν έργο σε εργολαβικές και άλλες επιχειρήσεις, επί
ελληνικού εδάφους και άρα θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας την
περίοδο της κατασκευής τους.
Ωστόσο από
τη ΔΕΠΑ
επιμένουν οτι η Ελληνοιταλική πρόταση, προβλέπει επιπλέον και
κατασκευή στη Θεσπρωτία του σταθμού συμπίεσης, που είναι απαραίτητος για
τη διέλευση του φυσικού αερίου από τον υποθαλάσσιο αγωγό.
Η
λειτουργία του σταθμού αυτού θα προσφέρει μόνιμες θέσεις εργασίας αλλά
και εργασία σε περιφερειακές επιχειρήσεις, που θα τονώσουν σε μόνιμη
βάση την οικονομία της περιοχής.
Τέλος, η κατασκευή του χερσαίου
σκέλους του Ελληνοιταλικού αγωγού, θα δώσει τη
δυνατότητα επέκτασης των δικτύων διανομής φυσικού αερίου σε Κεντρική
(Βέροια, Νάουσα, Έδεσσα) και Δυτική Μακεδονία, όπως και στην Ήπειρο.
Όπως
δε είναι γνωστό, η έλευση σε μία περιοχή του φυσικού αερίου,
δημιουργεί
πολλαπλασιαστικές θετικές επιπτώσεις στην απασχόληση, με την
είσοδο νέων ειδικοτήτων παροχής υπηρεσιών (τεχνικοί φυσικού αερίου),
εμπορίας συσκευών και συστημάτων καύσης φυσικού αερίου, ενώ και η
συμβολή του στην περιβαλλοντική αναβάθμιση των περιοχών είναι μεγάλη,
μέσω της υποκατάστασης πετρελαίου θέρμανσης.
(από www.euro2day.gr, 05/10/2011)