Πρώτος και περισσότερο …ζημιογόνος είναι ο Ζελένσκυ που θ’ αφήσει συντόμως την χώρα του κατά ¼ μικροτέρα και κατεστραμμένη με τους Ουκρανούς έτοιμους να μεταναστεύσουν σ’ άλλες χώρες – ιδίως στην Αμερική.
Η μωροφιλοδοξία του να εντάξει την χώρα του σ’ ένα επιθετικό οργανισμό το ΝΑΤΟ, ξύπνησε τα ιστορικά αντανακλαστικά του Πούτιν ότι οι Γερμανοί απεργάζονται την ρεβάνς από την ήττα στο Στάλινγκραντ το 1943.
Ο ίδιος, ο Ρώσος πρόεδρος ίσως συσπείρωσε την πλειοψηφία των 145 εκατομμυρίων Ρώσων γύρω του αλλά η χώρα βγήκε χαμένη από τον πόλεμο, διπλωματικώ, οικονομικώς και με την απώλεια 180-220.000 νέων ανδρών της Ρωσίας που δύσκολα θ’ αναπληρωθούν απ’ την σοβούσα δημογραφική κρίση της.
Διπλωματικά, αυτό που προσπάθησε ν’ αποφύγει ο Πούτιν – να μείνει μακριά απ’ τα σύνορα του το ΝΑΤΟ - τελικά δεν το απέφυγε. Μπορεί η Ουκρανία να μην μετέχει οργανικά αλλά η Σουηδία πρώην ουδετέρα και η παλαιά αντίπαλος Φινλανδία εντάχθηκαν στην επιθετική συμμαχία ενώ η Πολωνία έγινε προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ κι η επανεξοπλίζουσα εαυτήν, Γερμανία ελπίζει ν’ ανακαταλάβει το Καλίνινγκράντ , πρώην Καίνιξμπεργκ, της μιλιταριστικής Πρωσίας που σήμερα δεν υπάρχει.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση εξέρχεται από τον Ουκρανικό πόλεμο ως «διαίρεσις» αφού τρία μέλη της, η Ουγγαρία, Σλοβενία και Τσεχία απέσχον από τις πολεμικές ιαχές της βάν ντερ Λάιεν και της χαριτωμένης Κάλια Κάλας ενώ ο καγκελάριος Φριτς Μέρτς απεδέχθη την έκδοση ευρωμολόγου που μέχρι τώρα ήταν ανάθεμα για την Μπούντες Μπάνκ.
Στους κερδισμένους από τον Ουκρανικό πόλεμο πρώτα η Κίνα ανεδείχθη παράγων σταθερότητος στον κινδυνεύοντα από πυρηνικά πλανήτη κι η Αμερική που ξεφορτώθηκε την άμυνα της αγνώμονος Ευρώπης. Επίσης, το Ισραήλ που βρήκε την ευκαιρία να διαλύσει την ΧΑΜΑΣ στην Γάζα.
Στην απρόθυμη απ’ την εποχή του βασιλιά Όθωνα, Ελλάδα να τα χαλάσει με το «ξανθό γένος» του βορά, στο οποίο οφείλει την ανεξαρτησία το 1830 (με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου στις 3 Φεβρουαρίου 1830), «κήρυξε» μετά από 200 χρόνια τον πόλεμο στην Ρωσία διότι στο Κολλέγιο Αθηνών και στο Χάρβαρντ δεν διδάσκεται ο Σουν Τσου.
Ο Κινέζος Θουκυδίδης έγραψε ότι «στα όπλα καταφεύγουν άρρωστοι πνευματικώς άνθρωποι ακόμη κι όταν δυνατόν να τ’ αποφύγουν».(THE ART OF WAR, εκδ. Sambxala, Boston & London 2003 σελ. 13).
Πράγματι, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις είναι σαν την πυρκαγιά που αν δεν σβήσει εγκαίρως θα καταστρέψει τους εμπολέμους. Μεταξύ των την Ελληνορωσική πατροπαράδοτη φιλία που δύο φορές εξεδηλώθη υπέρ του Ελληνισμού προσφάτως: Πρώτα στην απορριφθείσα υπό του Γεωργίου Μαύρου επέμβαση της Σοβιετικής Ενώσεως για την αποτροπή της Τουρκικής εισβολής στη Κύπρο το 1974 και η άλλη, το 2016 με την πρόταση του Πούτιν στον Τσίπρα, να εκτυπώσει εθνικό νόμισμα, δωρεάν ενεργειακές πιστώσεις και αγορές όλων των Ελληνικών προϊόντων, για την αποφυγή της χρεωκοπίας της Ελλάδος. Δέκα χρόνια μετά ακόμη ταλαιπωρείται ο Ελληνικός λαός με μισθούς και συντάξεις πείνας αλλά με απαγορευτικό κόστος ζωής, που υπαγορεύουν τα Ευρωπαϊκά καρτέλ.