Είναι δυνατόν να γίνεται τόση συζήτηση στη δημόσια σφαίρα για την ακρίβεια και κανείς απολύτως να μην ασχολείται με τα αίτια που την προκαλούν; Γυρίζοντας πρόσφατα από την Αυστραλία, συνειδητοποίησα απότομα την ιδιαιτερότητα αυτής της κατάστασης. Στη μακρινή Αυστραλία ο δημόσιος διάλογος κατά κύριο λόγο κατακλύζεται από θέματα που αφορούν αυτό ακριβώς το πρόβλημα. Στη χώρα μας η ακρίβεια προβληματίζει και ο κόσμος ανησυχεί και υποφέρει. Αλλά μέχρις εκεί. Κανείς δεν πάει πιο βαθιά. Στους λόγους που την προκαλούν.
Η απάντηση δεν είναι δύσκολη. Είναι η εντελώς παράλογη αφοσίωση της χώρας μας στα μέτρα για το κλίμα. Οι φόροι άνθρακα, οι απαγορεύσεις, οι επιδοτήσεις των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) και η σταδιακή κατάργηση ορυκτών καυσίμων έχουν προκαλέσει αύξηση στο κόστος της ενέργειας και της παραγωγής των περισσότερων καταναλωτικών προϊόντων. Η οικονομία συνθλίβεται και η κοινωνία υποφέρει για κάποιους στόχους ομιχλώδεις και εν πολλοίς ανέφικτους.
Παρά τα προβλήματα που έχουν προκληθεί για τις οικονομίες όλου του κόσμου, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έχουν αυξηθεί κατά περίπου 30% συνολικά αυτά τα χρόνια! Οπως αναφέρει ο «Οικονομικός Ταχυδρόμος», με αφορμή τη Διεθνή Διάσκεψη για το Κλίμα στο Μπέλεμ της Βραζιλίας, «η κατανάλωση ορυκτών καυσίμων συνεχίζει να αυξάνεται και οι παγκόσμιες θερμοκρασίες βρίσκονται σε καλό δρόμο για να ξεπεράσουν τα όρια που, σύμφωνα με τους επιστήμονες, θα προκαλέσουν καταστροφικές ζημιές στον πλανήτη».
Εν τω μεταξύ, η αύξηση του κόστους της ενέργειας μεταφέρεται στις τιμές όλων των αγαθών – από τα τρόφιμα ως τη μετακίνηση. Οι οικονομίες έτσι καταρρέουν και οι αριστεροί, κατά κύριο λόγο, υποστηρικτές των μέτρων για το κλίμα απολαμβάνουν τη νίκη τους επί του οικονομικού καπιταλισμού. Το «greenflation» (πληθωρισμός λόγω πράσινων πολιτικών) κυριαρχεί πλέον παντού. Ευτυχώς, κάποιες χώρες συνειδητοποιούν το πρόβλημα και αντιδρούν. Η Αυστραλία αρχίζει να αισθάνεται την ανάγκη να εγκαταλείψει το Νet Zero (μηδενικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα) ως ανέφικτο. Οι ΗΠΑ του προέδρου Τραμπ έχουν ήδη σημάνει συναγερμό αποκαλώντας τα μέτρα για το κλίμα «τη μεγαλύτερη απάτη» της Ιστορίας. Κάποιοι άλλοι όμως, όπως η Ελλάδα, πνίγουν το θέμα στη σιωπή. Και παίρνουν μέτρα (επιδοτήσεις νοικοκυριών, ενισχύσεις οικονομικά αδυνάτων) που δεν λύνουν το πρόβλημα, ενώ καταχρεώνουν ΚΑΙ ΠΑΛΙ τη χώρα. Λ.χ., το 2008, που φθάσαμε στη χρεοκοπία, όφειλε το 99% του ΑΕΠ της, το 2024 οφείλει το 153,5%…
Διεθνώς πλέον επικρατούν μετριοπαθέστερες αντιλήψεις. Από το «whatever it takes για το κλίμα», στο «όσο γίνεται χωρίς να διαλυθεί η μεσαία τάξη». Οπως σημειώνει και το ChatGTP της τεχνητής νοημοσύνης, «ακόμη και οι Πράσινοι σε Γερμανία και Σουηδία μιλούν πλέον για «climate pragmatism»». Εμείς θα αντιδράσουμε ποτέ;
(από την εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ»)