Οι υποχωρήσεις της Κομισιόν από τους φιλόδοξους κλιματικούς στόχους της Πράσινης Συμφωνίας δεν φαίνονται να έχουν πείσει τα στελέχη των δυτικών αυτοκινητοβιομηχανιών, με τον Τζον Έλκαν— ηγετική μορφή του χώρου ως Πρόεδρος των Διοικητικών Συμβουλίων της Stellantis και της Ferrari και Διευθύνων Σύμβουλος της Exor— να ζητά μεγαλύτερη ευελιξία. Η πρώτη πρόταση του Έλκαν σχετίζεται με τους μεσοπρόθεσμους στόχους του 2030, για τους οποίους πρότεινε να υπολογίζονται ως μέσοι όροι αθροισμένοι σε μία ευρύτερη χρονική περίοδο, αντί για απόλυτοι αριθμοί ετησίως. Ένα παρόμοιο σχήμα εφαρμόζεται για τους στόχους του 2025, οι οποίοι θα υπολογιστούν από τους μέσους όρους μεταξύ 2025-2027.
Η δεύτερη πρόταση του Έλκαν αφορά ένα πρόγραμμα μαζικής απόσυρσης των παλιών, πιο ρυπογόνων οχημάτων με νεότερα μοντέλα, μειώνοντας τους πραγματικές εκπομπές στην ήπειρο και δίνοντας κίνητρα προς τους εμπόρους αυτοκινήτων για μείωση των τιμών. Η τρίτη πρόταση του Έλκαν επικεντρώνεται στη διαθεσιμότητα χρήσιμων επιλογών, όπως τα υβριδικά PHEV, τα μοντέλα επεκτεινόμενης αυτονομίας EREV, και τα εναλλακτικά καύσιμα να παραμείνουν και μετά το 2035. Όπως τόνισε ο ισχυρός άντρας του κλάδου, αυτό δεν θα σήμαινε τον ευρωπαϊκό στόχο για μηδενικές εκπομπές από τα οχήματα.
Τέλος, ο Έλκαν τόνισε πως οι προτάσεις αυτές θα εφαρμοστούν τόσο στα ιδιωτικά οχήματα, όσο και στα μικρά επαγγελματικά οχήματα. Τα δεύτερα, όμως, τα οποία συχνά ανήκουν σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, θα υπάγονται σε διαφορετικό καθεστώς ρυθμίσεων.
Οι προτάσεις του Έλκαν και των άλλων στελεχών στοχεύουν να επηρεάσουν το τελικό προσχέδιο που αναμένεται να παρουσιάσει η Κομισιόν πριν το τέλος της χρονιάς. Οι πιέσεις εκ μέρους της αυτοκινητοβιομηχανίας προς τις κυβερνήσεις και τους θεσμούς της ΕΕ έχουν κλιμακωθεί κατά το τελευταίο έτος, με τους δυτικούς κατασκευαστές να αξιοποιούν την απειλή των κινεζικών εξαγωγών ως φόβητρο για τους ψηφοφόρους και τους αξιωματούχους.