Πρώτη «κολοτούμπα»: η Γερμανία και η πυρηνική ενέργεια.
Μετά από δεκαετία φανατικής αποστροφής προς τα πυρηνικά, το Βερολίνο επιστρέφει στην πυρηνική τεχνολογία, αναγνωρίζοντας πως η εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο και η υπερβολική πίστη στις ΑΠΕ αποδείχθηκαν αδιέξοδες. Η ιστορική αυτή στροφή αποκαλύπτει ότι η «κλιματική ορθοδοξία» που οικοδομήθηκε μετά τη Φουκουσίμα βασίστηκε περισσότερο σε πολιτικό πανικό και λιγότερο σε επιστημονική νηφαλιότητα.
Δεύτερη «κολοτούμπα»: η Ευρώπη και ο ρεαλισμός του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός, σε άρθρο του στους Financial Times, παραδέχθηκε πως η πράσινη μετάβαση δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός, όταν υπονομεύει βιομηχανία, απασχόληση και κοινωνική συνοχή. Μια καθυστερημένη, αλλά ειλικρινής παραδοχή ότι οι ενεργειακές πολιτικές της ΕΕ έφεραν ακρίβεια και παραγωγική αποδυνάμωση.
Τρίτη και πιο ηχηρή «κολοτούμπα»: ο Bill Gates.
Ένας από τους κύριους υποστηρικτές της κλιματικής ατζέντας, πλέον παραδέχεται ότι η «πράσινη πολιτική» χρειάζεται επαναπροσδιορισμό. Για όσους επιστήμονες λοιδορήθηκαν επειδή τόλμησαν να αμφισβητήσουν το αφήγημα, αυτή η μεταστροφή αποτελεί ηθική δικαίωση.
Και μια επικείμενη συνάντηση-σταθμός στην Αθήνα.
Η ελληνική πρωτεύουσα φιλοξενεί στις 6–7 Νοεμβρίου την 6η σύνοδο του Partnership for Transatlantic Energy Cooperation (P‑TEC), με συμμετοχή της Atlantic Council, υψηλόβαθμων Αμερικανών αξιωματούχων (όπως ο κ. Chris Wright, Υπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ) και εκπροσώπων από περισσότερες από 20 ευρωπαϊκές χώρες. Στο επίκεντρο της συνάντησης βρίσκεται η ενίσχυση των ροών υγροποιημένου αερίου (LNG) από τις ΗΠΑ προς την Ευρώπη, μέσω της Ελλάδας, και η δημιουργία του λεγόμενου «Vertical Corridor» αγωγών που θα συνδέουν την Ελλάδα με την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Αυτή η μεταστροφή δείχνει ότι η Ελλάδα επιδιώκει πλέον να γίνει γεωστρατηγικός κόμβος ενέργειας — όχι απλώς θύμα των διεθνών ενεργειακών ροών.
Το μάθημα είναι σαφές: όταν η πολιτική υπερβαίνει την επιστήμη και το χρήμα κατευθύνει τη ρητορική, το αποτέλεσμα είναι ενεργειακό χάος και κοινωνικό κόστος. Ίσως ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να ακολουθούμε συνθήματα και να αρχίσουμε να ακολουθούμε τα δεδομένα – ή, όπως λέει το γνωστό ρητό, follow the money.
*Ο Σωτήρης Καμενόπουλος είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου από τη Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης. Οι τομείς του ερευνητικού του ενδιαφέροντος είναι η βιώσιμη αξιοποίηση των ορυκτών πόρων, η γεωπολιτική και η διαχείριση κινδύνων.