Αυτά είναι κάποια μόνο από τα ευρήματα της νέας μελέτης του ΙΕΝΕ, με τίτλο «Ενεργειακές Τάσεις Α’ Εννιάμηνο 2025» (βλ. εδώ ολόκληρη τη μελέτη).
Μεταξύ άλλων, η μελέτη καλύπτει τις μεταβολές στις τιμές ηλεκτρισμού, φυσικού αερίου και πετρελαίου σε επίπεδο Ευρώπης και Ελλάδας, τις μεταβολές στην συνολική ζήτηση ενέργειας, όπως και στην ζήτηση ηλεκτρισμού, φυσικού αερίου, πετρελαίου και πετρελαϊκών προϊόντων την προαναφερθείσα περίοδο. Είναι, εξάλλου, κοινή παραδοχή ότι, τα τελευταία χρόνια, ο ενεργειακός τομέας της Ελλάδας παίζει έναν όλο και πιο σημαντικό ρόλο στην οικονομία, στις επενδύσεις και στη διαμόρφωση των τιμών.
Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά το α’ εννιάμηνο του 2025, η ενεργειακή εικόνα της Ελλάδας και της Ευρώπης χαρακτηρίστηκε από σταθεροποίηση, με μικρές μόνο μεταβολές. Παρατηρήθηκε ήπια μείωση της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας, ενώ οι τιμές του αργού και των πετρελαϊκών προϊόντων υποχώρησαν. Αντίθετα, οι τιμές ηλεκτρισμού κινήθηκαν ανοδικά, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, ενώ αντίστροφη ήταν η τάση στις τιμές φυσικού αερίου. Στον ηλεκτρισμό, το α΄εννιάμηνο του 2025, η μέση Τιμή Εκκαθάρισης της Αγοράς (ΤΕΑ) στην Ελλάδα ανήλθε στα €102/MWh, αυξημένη κατά 7.8%, σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι, ενώ στο φυσικό αέριο, η Τιμή Αναφοράς Αερίου Εξισορρόπησης (ΤΑΑΕ) ανήλθε κατά μέσο όρο στα €39.5/MWh, αυξημένη κατά 30.4%, σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι.
Η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου αυξήθηκε, ενώ η Ελλάδα ενίσχυσε τον ρόλο της ως καθαρός εξαγωγέας ηλεκτρικής ενέργειας. Παράλληλα, οι εισαγωγές φυσικού αερίου αυξήθηκαν κυρίως μέσω LNG από τη Ρεβυθούσα και την Αλεξανδρούπολη, με οριακά μειωμένες ροές ρωσικού αερίου. Πιο συγκεκριμένα, το α’ εννιάμηνο του 2025, οι συνολικές εισαγωγές φυσικού αερίου της Ελλάδας ανήλθαν σε 51.7 TWh, αυξημένες κατά 9.3%, σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι. Οι εισαγωγές LNG αυξήθηκαν κατακόρυφα εις βάρος των εισαγωγών φυσικού αερίου από την Ρωσία, καλύπτοντας το 44% των συνολικών εισαγωγών φυσικού αερίου σε σύγκριση με το 25% τους πρώτους 9 μήνες του 2024, με το σημείο της Αγίας Τριάδας (Ρεβυθούσα) να αποτελεί την βασική πύλη εισόδου και την Αμφιτρίτη (FSRU Αλεξανδρούπολης) να ακολουθεί.
Πρέπει, επίσης, να υπογραμμιστεί ότι οι ροές εξαγωγών διαμορφώθηκαν περίπου στα 10 δισ. κυβικά μέτρα, γεγονός που αντανακλά τον ενισχυμένο ρόλο της Ελλάδας ως περιφερειακού κόμβου διαμετακόμισης φυσικού αερίου στην περιοχή.
Οι ΑΠΕ συνέχισαν να επεκτείνονται, με τα φωτοβολταϊκά να υπερέχουν των αιολικών σε εγκατεστημένη ισχύ. Έτσι, το α’ εννιάμηνο του 2025, καταγράφηκε μεγαλύτερη αύξηση στην εγκατεστημένη ισχύ των φωτοβολταϊκών και λιγότερο των αιολικών. Ειδικότερα, η συνολική ισχύς των φωτοβολταϊκών στο διασυνδεδεμένο σύστημα ανήλθε στα 3.8 GW τον Σεπτέμβριο του2025, σημειώνοντας μία αύξηση νέας ισχύος της τάξεως των 927 ΜW, σε σύγκριση με τον Ιανουάριο του 2025. Ομοίως, η συνολική εγκατεστημένη ισχύς των αιολικών ανήλθε στα 4.8 GW τον Σεπτέμβριο του 2025, σημειώνοντας όμως μία μικρότερη αύξηση της νέας ισχύος της τάξεως των 126 MW, σε σύγκριση με τον Ιανουάριο του 2025.
Διάγραμμα 1: Ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα, α’ εννιάμηνο 2023-2025
Διάγραμμα 2: Μέση Τιμή Εκκαθάρισης της Αγοράς (ΤΕΑ), α’ εννιάμηνο 2023-2025
Διάγραμμα 3: Συνολικές Εισαγωγές Φυσικού Αερίου (TWh), α’ εννιάμηνο 2023-2025
Για το 2026, οι προοπτικές εμφανίζονται θετικές, με εκτιμώμενη σταθεροποίηση ή και μείωση των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου. Η ενεργειακή ασφάλεια αναμένεται να ενισχυθεί, χάρη στη λειτουργία νέων τερματικών σταθμών LNG, όπως το FSRU Αλεξανδρούπολης, και στα υψηλά επίπεδα αποθεμάτων της ΕΕ. Παράλληλα, προγραμματίζονται οι πρώτες γεωτρήσεις για φυσικό αέριο νοτίως της Κρήτης αλλά και στο Ιόνιο (Block 2), ενώ συνεχίζονται οι επενδύσεις για την ανάπτυξη δικτύων ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου, καθώς και για έργα αποθήκευσης ενέργειας.
Το 2026 προβλέπεται επίσης ενίσχυση των ΑΠΕ, με τα φωτοβολταϊκά να καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μερίδιο στην ηλεκτροπαραγωγή. Παράλληλα, θα προχωρήσει η θεσμοθέτηση ρυθμίσεων για τα υπεράκτια αιολικά πάρκα και θα δοθούν κίνητρα για τη βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας σε κτίρια, μεταφορές και βιομηχανία. Ωστόσο, παραμένει πρόκληση η διαχείριση της υπερπροσφοράς ΑΠΕ (βλέπε καθημερινές απορρίψεις φορτίων ΑΠΕ) και η ανάγκη αναβάθμισης του ηλεκτρικού δικτύου, με τη συζήτηση να επικεντρώνεται στα μέτρα αποζημίωσης των αυτοπαραγωγών και στην ορθολογική αξιοποίηση της παραγόμενης ενέργειας.