το βάρος της ντροπής τρίτη δύναμη να κατέχει τα εδάφη του νησιού και κατ’ επεκταση της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
HΕλλάδα ενεπλάκη στο Κυπριακό στην πρόσφατη Ιστορία, μέσω της βοήθειας που έδωσε για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαική Ενωση. Μετά το βέτο του Λουξεμβούργου το 1997, οδηγηθήκαμε η Ελλάδα και τα υπόλοιπα μέλη της Ευρωπαικής Ενωσης στον έντιμο και πρωθητικό συμβιβασμό του Τάμπερε το φθινόπωρο του 1999 που μορφοποιήθηκε στις αποφάσεις του Ελσίνκι και στο άνοιγμα του δρόμους της ένταξης της Κύπρου στην ευρωπαική οικογένεια.
Ακόμη και σήμερα η Αθήνα στήριζε και στηρίζει της επιλογές της Λευκωσίας ακόμη και στην εσωτερική πτυχή της διαπραγμάτευσης. Δηλαδή, χωρίς ελέγχου ξένων στρατών, παρωχημένων συστημάτων εγγυήσεων, απαγόρευση κάθε δικαιώματος παρέμβασης τρίτων και κάθε καταπάτησης του διεθνούς δικαίου ή χρήσης βίας στις διεθνείς σχέσεις, απ’οπου και αν προέρχονται.
Συνομιλώντας με πολλούς διπλωμάτες, σχεδόν όλοι συμφωνούν ότι η Ελλάδα δεν δικαιούται να παρεμβαίνει στα εσωτερικά της Κύπρου. Και όποτε το επιχείρησε στο παρελθόν, το πλήρωσε ακριβά. Και ο κυπριακός λαός και ο ελληνισμός συνολικά. Το πρόσφατο περιστατικό θύμισε λοιπόν, η αλήθεια είναι παλιές εποχές.
Η σπίθα άναψε με τη δήλωση του Προέδρου της Κύπρου Νίκου Χριστοδουλίδη ότι «η κυπριακή κυβέρνηση δεν εκβιάζεται από κανέναν», μετά από δημοσίευμα που ανέφερε πως ο ΑΔΜΗΕ αξιώνει την άμεση καταβολή των 251 εκατ. ευρώ που έχει δαπανήσει για το έργο. Ο ελληνικός Διαχειριστής διέψευσε κατηγορηματικά το δημοσίευμα, διευκρινίζοντας ότι ζητεί μόνο τη συμφωνημένη πρώτη δόση των 25 εκατ. ευρώ για το 2025, όμως η πολιτική ζημιά είχε ήδη γίνει.
Η Αθήνα, αιφνιδιάστηκε από τη σκληρή ρητορική Χριστοδουλίδη και αναγκάστηκε να αντιδράσει άμεσα. Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συγκάλεσε έκτακτη σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου με τη συμμετοχή του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σταύρου Παπασταύρου και του προέδρου του ΑΔΜΗΕ Μανούσου Μανουσάκη. Οι τόνοι επιχειρήθηκε να πέσουν, με κυβερνητικές πηγές να τονίζουν πως «οι σχέσεις Ελλάδας και Κύπρου παραμένουν αδιατάρακτες, ανεξάρτητα από την εξέλιξη του έργου».
Χτες συναντήθηκαν οι υπουργοί ενέργειας των δύο χωρών και παρά τις φωτογραφίες και τις διαβεβαιώσεις, το ρήγμα είναι υπαρκτό. Η Λευκωσία επιμένει πως θα καταβάλει τα κεφάλαια της μόνο μετά την ολοκλήρωση των ερευνών και την πλήρη τεκμηρίωση των δαπανών. Ο ΑΔΜΗΕ, από την άλλη, υποστηρίζει ότι αν δεν προστατεύσει τα συμφέροντά του νομικά, κινδυνεύει να κατηγορηθεί από τον κινεζικό στρατηγικό μέτοχο State Grid για αμέλεια. Η κινεζική πλευρά έχει ήδη ζητήσει να μη γίνει καμία περαιτέρω δαπάνη αν δεν καταβληθεί η πρώτη δόση.Παράλληλα, η γαλλική Nexans, που έχει αναλάβει την κατασκευή του καλωδίου, δεν έχει πληρωθεί από τον Ιούλιο και απειλεί με αναστολή των εργασιών, γεγονός που θα οδηγούσε σε πραγματικό «πάγωμα» του έργου. Και σε όλα αυτά, η Τουρκία τρίβει τα χέρια της, και η σιωπή της, κάθως δεν έχει κάνει ούτε μια δήλωση, είναι εκκωφαντική.