παταγωδώς κι η Αμερική αποσύρθηκε, ένα άχρηστο υποπροϊόν της επεβίωσε κι ο ανθελληνικός ΙΜΟ προσπαθεί τώρα να το υιοθετήσει διεθνώς, με κυρώσεις και αποκλεισμούς κατά της υπερποντίου ναυτιλίας, παρά το γεγονός ότι αυτή συμβάλλει με την ελαχίστη επίδραση στο κλίμα, ανά τόνο μεταφοράς φορτίων, και που δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικώς η συνάφεια της υπερθερμάνσεως του πλανήτου με την ανθρώπινη δράση. Ο ήλιος, τα ηφαίστεια της Γης, τα αεροπλάνα του Τουρισμού κι η Μόδα είναι περισσότερο «ένοχα» για την «υπερθέρμανση», αν και ο πλανήτης μάλλον… ψύχεται και μία νέα εποχή παγετώνων είναι πιθανή το 2100 μ.Χ. όπως προβλέπουν τα μετεωρολογικά μοντέλα.
Εν τω μεταξύ όμως οι διεθνείς ναυτιλιακές χώρες -και μεταξύ αυτών η ιδική μας - θα έχουν υποστεί καθίζηση απ’ τις απαγορεύσεις του ΙΜΟ, που τον υποκινούν οργανωμένα αλλ’ ανόητα συμφέροντα. Γιατί αν εφαρμοσθούν τα «μέτρα» του ΙΜΟ, το παγκόσμιο εμπόριο θα υποστεί πλήγμα μεγαλύτερο από τις Αμερικανικές «ταρίφες», το διεθνές κόστος ζωής θα εκτοξευθεί στα ύψη και θα χαθούν επενδύσεις για χρήση «πρασίνων καυσίμων» (που δεν υπάρχουν όπως κι οι σταθμοί ανεφοδιασμού) οι οποίες θα χρεοκοπήσουν δανειστές και πιστολήπτες.
Και τότε θα εξέλθουν του Πρυτανείου οι καρεκλοκένταυροι και θα ζητήσουν «συγγνώμη» - «το σφάλειν ανθρώπινο» θα πουν- αλλά θα είναι αργά: Οι παγκόσμιες μεταφορές θα έχουν αναληφθεί από χώρες του «αναπτυσσομένου κόσμου», το διεθνές εμπόριο θα έχει περιέλθει εις χείρας κρατικών μονοπωλίων κι η οικονομική ανάπτυξη θα έχει σταματήσει στον προηγμένο κόσμο, αφού ο καθυστερημένος δεν θα εφαρμόζει το ανέφικτο «καθαρό μηδέν» των εκπομπών διοξειδίου και μονοξειδίου του άνθρακος.
Υπάρχει μία ελπίς ότι η Δύση θα αποφύγει την νέα παγίδα της Ανατολής: Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, που έχει κρούσει «ανάκρουε» στις περιβαλλοντικές συνομωσίες του προηγουμένου του. Ολόκληρη η Αμερικανική κυβέρνηση από τον ΥΠΕΞ Μάρκο Ρούμπιο μέχρις του υπουργού Εμπορίου και Μεταφορών Κρίς Ράιτ επέκριναν τις «αποφάσεις» του ΙΜΟ τον περασμένο Απρίλιο και τώρα ετοιμάζονται να καταψηφίσουν τον ολέθριο μηχανισμό του.
Προτιμότερα θα ήσαν κίνητρα για τη μείωση της κατανάλωσης ενεργείας από τα ποντοπόρα πλοία, παρά τ’ αστυνομικά μέτρα του ΙΜΟ που προβλέπονται το 2028, δηλ. «αύριο» επιχειρηματικώς.
Ο Έλληνας υπουργός Ναυτιλίας οφείλει να διαφοροποιηθεί από τους αθαλάσσωτους Ευρωπαίους συναδέλφους του, που υποβλέπουν την Ελληνική ναυτιλία κι απεργάζονται την πτώση της, εκεί που αυτοί απέτυχαν παταγωδώς στο παρελθόν με το Net zero μυαλουδάκι αλλά με τη Maximum εμπάθεια των. Αιδώς …Αν-εργίοι.