Ο διχασμός του ΟΗΕ οφείλεται σε πολλούς παράγοντες: Στη χαλάρωση των ιδεολογικών αρχών που τον συνέστησαν το 1945 στον Άγιο Φραγκίσκο των ΗΠΑ (αποτροπή απειλών και εισβολών που προκάλεσαν τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο), στην ανίκανη ηγεσία του (ο ΓΓ του Οργανισμού απέρχεται το επόμενον έτος, μη έχοντας λύσει ούτε ένα διεθνές πρόβλημα όπως η παράνομη κατάληψη του 38% της Κύπρου απ’ την Τουρκία), στη χρεοκοπία του ΟΗΕ από την κακοδιοίκηση των οικονομικών του και πάνω απ’ όλα, στην έλλειψη συναντίληψης της διεθνούς ηγεσίας (στο πρόβλημα συστάσεως του Παλαιστινιακού κράτους που στερείται εδάφους, ενιαίας κυβερνήσεως και αυταρκείας επιβιώσεως).
Τα δύο στρατόπεδα, του ΝΑΤΟ και της Ρωσσίας συνεχίζουν ένα παράλογο πόλεμο στην Ευρώπη, ο αναπτυσσόμενος κόσμος έχει συσπειρωθεί εναντίον του ανεπτυγμένου, στον οποίο ανήκει παραδόξως κι η Κίνα - πάνοπλη από καιρό να εισβάλλει στην Ταϊβάν- κι ο διεθνής καιροσκόπος της Αγκύρας εμπαίζει την διεθνή ειρήνη με έκνομα παζάρια (Τουρκολιβικό) παραβιάσεις της διεθνούς νομιμότητος (εμπόδιση ποντίσεως ηλεκτρικών κι ηλεκτρονικών καλώδια στον βυθό του Αιγαίου) κι υποσχόμενος να αγοράσει 40 F-35 μαχητικά αεροσκάφη και 100 επιβατηγά από την Μπόινγκ, για να δελεάσει τον Πρόεδρο Τράμπ, ενώ ο ίδιος στερείται συναλλάγματος και με εθνικό νόμισμα που χάνει το 35% της αξίας του ετησίως και την «αντιπολίτευση» στην φυλακή.
Απόδειξη της διεθνούς αναξιοπρεπείας είναι ότι ο Έλλην πρωθυπουργός θα επισκεφθή τον νέο-σουλτάνο στο «Σπίτι της Τουρκίας», στην Νέα Υόρκη, να ζητήσει παράταση των «ηρέμων νερών» στο Αιγαίον - μιας ψευδαίσθησης που επέτρεψε στην Τουρκία να παραβιάζει ατιμωρητί τους αιθέρες του Αιγαίου και των κανονισμών του ΙCAO επί σειράν ετών.
-Ασφαλώς δεν πάμε καλά, ούτε ο ΟΗΕ μήτε ο εμείς.