Το έγγραφο, που υπογράφηκε κατά τη διάρκεια της 69ης Γενικής Διάσκεψης του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας στη Βιέννη, επικεντρώνεται στο τεχνολογικό συγκρότημα που θα στεγάσει τον Βραζιλιάνικο Πολυχρηστικό Αντιδραστήρα (RMB), συμπεριλαμβανομένων των εργαστηρίων, της επιχειρησιακής υποδομής και των εγκαταστάσεων υλικοτεχνικής υποστήριξης.
Η Εθνική Επιτροπή Πυρηνικής Ενέργειας της Βραζιλίας (CNEN) δήλωσε ότι ο στόχος είναι η κατασκευή να ξεκινήσει το 2026 και να ολοκληρωθεί το 2030, με προγραμματισμένη έναρξη λειτουργίας το 2031. Το χαρακτηρίζει ως προτεραιότητα για τον πυρηνικό τομέα της χώρας.
Τον Φεβρουάριο πραγματοποιήθηκε τελετή για να σηματοδοτηθεί η έναρξη των εργασιών υποδομής για το έργο, το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη από το 2008. Όταν ολοκληρωθεί, θα προσφέρει οφέλη σε μια σειρά από τομείς, ιδίως στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, όπου θα διασφαλίσει την αυτάρκεια της Βραζιλίας στην παραγωγή του ραδιοϊσοτόπου μολυβδαινίου-99 και άλλων ζωτικών για τη διάγνωση και τη θεραπεία.
Θα επιτρέψει επίσης την επέκταση των δοκιμών και της ανάπτυξης πυρηνικών καυσίμων και υλικών, θα ενισχύσει την επιστημονική έρευνα και καινοτομία, μεταξύ άλλων μέσω της χρήσης δεσμών νετρονίων, και θα αποφέρει οφέλη σε μια σειρά τομέων, όπως η βιομηχανία και η γεωργία.
Το RMB είναι παρόμοιο με τον πολυχρηστικό αντιδραστήρα RA-10 της Αργεντινής, έναν ερευνητικό αντιδραστήρα ανοιχτής δεξαμενής 30 MWt, ο οποίος βρίσκεται υπό κατασκευή και η λειτουργία του έχει προγραμματιστεί για το επόμενο ένα ή δύο χρόνια. Η Invap υπέγραψε τη συμφωνία το 2013 για την κατασκευή των δύο ερευνητικών αντιδραστήρων - ενός σε κάθε χώρα - με το σχέδιο αναφοράς να είναι ο ερευνητικός αντιδραστήρας ανοιχτής δεξαμενής Australian Light-water (Opal) που η Invap προμήθευσε στον Οργανισμό Πυρηνικής Επιστήμης και Τεχνολογίας της Αυστραλίας. Εκείνη την εποχή, εκτιμήθηκε ότι οι δύο νέοι αντιδραστήρες θα παρείχαν χωρητικότητα για την κάλυψη του 40% της παγκόσμιας ζήτησης ισοτόπων.
Ο πολυχρηστικός αντιδραστήρας πρόκειται να αποτελέσει μέρος μιας έκτασης δύο εκατομμυρίων τετραγωνικών μέτρων, η οποία, όπως προτείνεται, θα φιλοξενεί επίσης εργαστήρια για την έρευνα πυρηνικής σύντηξης, επιταχυντών σωματιδίων και ανάπτυξης και παραγωγής ραδιοφαρμακευτικών προϊόντων. Το κόστος έχει εκτιμηθεί σε 500 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ και το χρονοδιάγραμμα κατασκευής είναι 5 χρόνια.