Ο Αναπληρωτής Υπουργός Ενέργειας της Συρίας για θέματα πετρελαίου, Ghiath Diab, δήλωσε ότι οι σταθμοί άντλησης κατά μήκος της διαδρομής έχουν καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό και απαιτούν ολοκληρωτική ανακατασκευή. Αυτό περιλαμβάνει την αναβάθμιση των αγωγών, των δεξαμενών αποθήκευσης, των αντλιών, των ηλεκτρικών συστημάτων, και των έργων πολιτικής προστασίας. Ο Diab δήλωσε ότι η ανακαίνιση της παλιάς γραμμής παράλληλα με την κατασκευή μιας νέας θα βελτιώσει την οικονομική βιωσιμότητα της επένδυσης.
Ο αγωγός Kirkuk–Baniyas, μία από τις παλαιότερες διαδρομές εξαγωγής πετρελαίου στην περιοχή, καθώς άρχισε να λειτουργεί το 1952. Η αναβίωση του αναμένεται να ενισχύσει τους ενεργειακούς δεσμούς μεταξύ των δύο χωρών και να προσελκύσει διεθνείς επενδύσεις. Η Δαμασκός και η Βαγδάτη προχωρούν γρήγορα στην αποκατάσταση της γραμμής, παρέχοντας στο Ιράκ άμεση πρόσβαση στις ευρωπαϊκές αγορές μέσω της Μεσογείου, δήλωσε ο Ahmed Qabbahji, αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος της Syrian Petroleum.
Πρόσθεσε ότι κοινές συρο-ιρακινές ομάδες διεξάγουν ελέγχους για να εκτιμήσουν τις τεχνικές απαιτήσεις και τη σκοπιμότητα και να αποφασίσουν εάν θα επισκευάσουν την υπάρχουσα διαδρομή ή θα δημιουργήσουν μια εναλλακτική που θα είναι σύμφωνη με τις τρέχουσες συνθήκες ασφάλειας και υποδομών. Η Syrian Petroleum έχει λάβει επενδυτικές προτάσεις από εγχώριες και διεθνείς εταιρείες.
Οι συζητήσεις για μια συμφωνία ενεργοποίησης βρίσκονται σε εξέλιξη, συντονίζονται σε υψηλό επίπεδο μέσω κοινών τεχνικών επιτροπών. Η υποστήριξη των ΗΠΑ θεωρείται ότι ανοίγει την πόρτα σε νέες παγκόσμιες επενδύσεις. Από τον Απρίλιο, οι δύο κυβερνήσεις έχουν πραγματοποιήσει τεχνικές διαβουλεύσεις για την επανεκκίνηση του αγωγού.
Ο αγωγός έχει μήκος περίπου 800 χιλιόμετρα και χωρητικότητα 300 000 βαρέλια την ημέρα. Αποτελεί στρατηγική διαδρομή εξαγωγής για το Ιράκ, παρέχει σημαντικά έσοδα στη Συρία, αναζωογονεί τις υποδομές πετρελαίου της και ενισχύει την περιφερειακή συνεργασία στον τομέα της ενέργειας. Προκαταρκτικές εκτιμήσεις δείχνουν ότι η ανακατασκευή θα μπορούσε να ξεπεράσει τα 4,5 δισεκατομμύρια δολάρια, με διάρκεια κατασκευής περίπου 36 μήνες. Τα σχέδια περιλαμβάνουν μια διπλή γραμμή χωρητικότητας 1,5 εκατομμυρίων βαρελιών την ημέρα, σύγχρονους σταθμούς άντλησης και παρακολούθησης, καθώς και την αλλαγή της διαδρομής του παλαιού αγωγού στο Deir Ezzor σε μια συντομότερη διαδρομή νότια του Homs.
Ο αγωγός λειτουργούσε συνεχώς από την έναρξή του μέχρι το 1980, διακόπηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου Ιράν-Ιράκ μέχρι το 1997 και σταμάτησε ξανά το 2003. Μια συμφωνία του 2007 μεταξύ Ιράκ και Συρίας για την αποκατάστασή του ακυρώθηκε το 2009 λόγω του υψηλού κόστους. Η άντληση επαναλήφθηκε σε περιορισμένο βαθμό το 2010, πριν σταματήσει ξανά λόγω ζημιών που προκλήθηκαν από τον πόλεμο και κλοπών. Το 2019 προτάθηκε μια πρωτοβουλία αναβίωσης, αλλά η αυξανόμενη επιρροή της Τεχεράνης οδήγησε στην εκτροπή των ροών μέσω του Ιράν.
Επί του παρόντος, η νέα συριακή κυβέρνηση έχει μεταρρυθμίσει τη νομοθεσία, ενθαρρύνει τις επενδύσεις, ιδρύσει τη Syrian Oil Co. για τη διαχείριση των πετρελαϊκών πόρων, ενώ προωθεί και τις συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα στους τομείς του πετρελαίου, του φυσικού αερίου, και των ΑΠΕ.